insan kendi mutluluğuna inanmaz mı. varoluşçu tiplemesi kasmıyorum, sınıfsal o kadar. bizim mahallede her şey ters giderdi, alışkanlık olmuş.

ahın tuttu galiba yanlışlıkla çikolatalı dondurma almışım :/ ama güzel fena değil.

o kadar mutluyum ki, uzun zamandır böyle ferah ve huzurlu hissetmemiştim.

ve annemi gerçekten çok seviyorum, iyi ki var.

Çok karmaşık sandığımız şeyler o kadar basit ki depresyondayken vücut kendini kapatmak ihtiyacıyla saatlerce uyuyup uyanmıyor, mutluyken ise günü kaçırmamak daha çok yaşamak için 4-5 saatlik uykuyla bile idare edebiliyor ve seni uyandırıyor.

Ah olacağı buydu oldu,
Duygularla öyle çok uğraştım ki
Artık aramızda ne bir sır
Ne güven, ne inan, ne uyum…
Sonunda tükettim ruhumu:
Sevinirken sevincimi seyrediyorum
Korkumla korkmuyorum şimdi.
Madem bir kapı aralıktır
Sen sonuna kadar aç onu.
Artık bendeki insandan kurtuldum
Sevgisiz yaşayacağım sevgiyi.
Anday

https://www.youtube.com/watch?v=5m1fKumo5n0

yok yok, gitmedim. buradayım hala. bundan sonrası mezar biliyorum. taşımıza yazılacak bile hazır, nereye gidelim.

edit: sana dua edeceğim. sesini saklıyorsun. bunlar dursun burada.

yanlış ata oynamak

edit not defteri: romanda belki sol kültürü bir kuşatma olarak ele alabilirim unutmayayım.
https://www.youtube.com/watch?v=Lw4unI3tVNQ

bahtiyarlık bir kız olsa silah çekip alamam mı?

dedim biliyorsun, nevha ölünün ardından bağırarak ağlamak demek, peygamber lanetlese bile. dedim sana biliyorsun, visal böyle bir şey olsa gerek.

https://www.youtube.com/watch?v=ojaT0bqzZXk

o kadar güzelsin ki

bunca duyguyu alıp nereme koyacağım bilmiyorum ama bu çok farklı, belki hızlı belki gelişigüzel ama sahiden ellerimde duruyor, bundan şüphe etme sakın. benle alakası yok zerre, her şey senden geliyor.

sevişelim diyorsam, gözlerini kastediyorum bunu da biliyorsun

https://www.youtube.com/watch?v=Ybelzm0FRBQ

çok güzelsin.

tüm duyduklarımda bir fark var şimdi, her şeyle sana çoğalmak, aşmak, gelmek istiyorum.

ve şehrin içinde şehirde karşılık bulan her şeyden uzak, isimlerimiz bile olmadan buluştuk. iyilikle.

sende tanıdık bir şeyler var ama tanımayayım diye de saklıyorsun, sevince ilk bunu seviyorum

https://www.youtube.com/watch?v=l9G1AP66SkA

seni sevdim çekildim, dedim dünya bu kadar.

bu dize bir şeyleri sağaltacaksa şimdi olacak, sende de bende de

avarelik yapmak hakkı bi kenara, elini tutmak bi kenara

Topal Ali'yi şimdi anlıyorum. iz sürmenin kendisini de. öyle bir duygu ki bir bilinmezliğin içindesin ve istiyorsun. çünkü genetik, arketip hafızanda duruyor. belki de arzu nesnesidir bilmiyorum ama iz sürmek için ahlaki zaafiyet gösterebiliyorsun, başkalaşabiliyorsun.

öyle bir yere gelmeliyiz ki ne korkularımız bizden kaçabilmeli ne de biz ondan.

ya kaybettik ya da dağılıp gittik

birileriyle sevişebilmek için onları bir yerlerden eklemek zorundayız.

yani çok arsızlık yaptım ama şu hayatta tinder kullanamadım, nasıl yapıyorsunuz lan

insan büyüdüğü gibi küçülebilir mi? nehri geçtikten sonra geçmemiş gibi davranabilir mi, mümkün bunlar.

Dünyayla dövüşecek gücüm var da ağlamaya halim yok

https://www.youtube.com/watch?v=7RSs5WvEzRQ

şunu dinleyince kendimi namluya sürülmüş, dolu bir şarjör gibi hissediyorum

bir hocam şöyle demişti: romanların bilinçaltında bıraktıkları etkiyi hesaba katarak kişilerin eğitimlerinde bunları kullanabilir ve o kritik karar anlarında kadın cinayetlerini azaltabiliriz.

https://www.youtube.com/watch?v=fKh-fiX8b-0

e bu iyiymiş yav

yazdığım her şeyi bir başkası okuyor, aksi yalnızlık getirdiği için tercih edemiyorum. Ancak bu da kimi zamanlar fazlasıyla boğucu oluyor.

yüzümdeki kocaman bir maske, buna ise söz ve iddia diyorum, ant içmek o zehirli tastan, zehirli olduğunu bilsem de törebilmek için. bu da yalnızlıkla alakalı ya da yüzleşememekle.

bir evin içinde aylardır, başkaları okusun diye hiç konuşmadan mesajlar, makaleler yazıyorum. bundan daha boğucu ne olabilir? belki hayatın tüm gereklerini yerine getirmek bu kadar boğucu olabilir.

kendime bir zaman, bir aralık, bir hareket şansı tanısam yüzleşmemek için geriye kaçıyorum, kaçmak sadece bir tercihtir korkaklıkla bağdaşmaz.

bir şey daha diyecektim unuttum, hep bunu yapıyorum, buna da alıştım.