voltrandan neden ayrıldım anlatıyorum

Şimdi hatırladım bakın, bu Kırmızı Rencır ile Mavi Rencır arada mal kaçırırlardı bakım atölyesinden. Koduumun hırsız şerefsizleri, biz teknisyenler biliyoruz tabii de bir şey diyemiyoruz adamlar amir. Merkeze, komtanlığa imzasız mektup yazıyoruz s.kine takan olmuyor bizi. Yıllarca soydular Pavır Rencırsları, Rencır motoruydu, kılıcıydı taku püsürü.. Lord Zet denen o silah taciri tefeciye sattı bunlar hepsini.

“Napıyorsın lan!” diye bağırdı bu. “Aslanın taşşağını yalatcam sana bağır bağır taşşağı sokacam ağzına” diye bağırdım, “Bittin olm sen” diyor bana, birbirimize girecektik orada, tuttular bizi ayırdılar. “Pavır Rencırını domaltıp Voltran’ın tüm aslanlarına sittirecem oğlum” diye bağırıyorum, işaret parmağımı da sallıyorum.

Komtanla vedalaştım, emekçi gardaşlarımla da sarıldık. “Sen bakma Rencır züppelerine” dedi bunlar. “insan değiller insan” dedim. Vedalaştık. Topladım bavulları, Sincan’dan trenle Polatlı’ya gittim. Ordan da dolmuşla Aslanlı Voltran Eğitim Üssüne.

Harbi Kırmızı Rencır’dan bayağı eksiğim varmış, KPSS puanım 74 geldi, tutturamadım Pavır Rencırs’ı. ilk sıraya Kütahya Fılavres Sanşiro Pilotluk Okulunu yazdım. ikinci tercihim Eskişeri Arabalı Voltran Üssü, üçüncüsü de Polatlı Aslanlı Voltran Eğitim Merkezi. Rencırs pilotluğunu yazmadım artık, zaten ölü tercih olurdu. Bu arada atölyede benimle tüm yıl dalga geçti Rencırlar, “pilot olacakmış g.t, kazanamazsın lan” diye. Sonuçlar bir açıklandı, Aslanlı Voltran geldi bana. Hemen kaptım kağıdı, atölyeye geldim. Emekçi arkadaşlar nasıl seviniyorlar anlatamam. Çıkardım tulumları attım kırmızı Pavır Rencır robotunun üstüne. Baktım Beyaz Rencır da orada. Artık alakam bağım kalmamış, ne korkacam. Sonuç kağıdını dürdüm, parmaklarımın arasından nah yapıp şaaak diye çektim bunun suratına.

işte o zamanlar karar verdim. Kaporta tamiriyle bir ömür geçmez, benim neyim ekgib Kırmızı Rencır’dan, Mavi Rencır’dan dedim. Pilot olmayı kafaya koymuştum, bitirecektim bu sefil hayatı. O dönem Voltran, Rencırs, Robotek gibi alanlar vardı açıkta kadrosu bulunan. Rencırs en iyi bölümdü, KPSS 90 üstü puan istiyordu.

Komtana çıktım, izin istedim. “Ben pilot olacam” dedim. “Sana ihtiyacımız var Gorch, elin iyi iş tutuyor” dedi. “Kararlıyım” dedim. Aldık izni, çalıştık sınavlara.

Seyfi usta vardı, nur içinde yatsın, çok şey öğretti bana. Ara sıra Mavi Rencır da gelir üç beş bir şey gösterirdi. Beyaz ve Kırmızı Rencırları hiç sevmedim yalnız. G.tün tekiydiler. Hep bir artistlik, bir havalar. Atölyeye gelir artist artist konuşurlardı: “Noldu motor hazır değil mi kaç saat oldu”, “Kapa kaportayı hadi ben uçuyorum” falan. Beraberlerinde kızları getirir Pavır Rencırslarını gösterir hava yaparlardı. Paso bizimle dalga geçerlerdi “Gorch Usta benim robotun malafatını otuz santim yap”, “Robotun t.şşağını da taktın mı haha”. ipneler.

Ortaokulu Kurttepe Endüstri Meslek Lisesinde bitirdim. Aslında Hacettepe PDR kazanmıştım, çok iş yapar dediler o bölüm, revaçta olacakmış gelecekte, hala olacak. Neyse, kafam da basıyordu ama durumumuz yoktu. Yollamadılar üniversiteye. Bari okusun, kendini kurtarsın diye askeri okula verdiler beni. Orada meslek öğrendik çok şükür, elimiz iş tuttu, dört yıl kadar Pavır Rencırs motor parça değişimi yaptım atölyede.

Gelelim neden bıraktım gül gibi mesleği.. Aslında yıllardır yazmadım, hatta tüm anı defterlerimi odun ateşinde yaktım ama artık dayanamıyorum. Oğlum “baba seni kovdular mı Voltran’dan, niye ayrıldın?” diye sordukça içim yanıyor. Artık herkes gerçekleri bilecek..

Çok ibretlik bir kısa hayat hikayesidir.

Askerliğimi 14. Tümen’de Voltran sorumlu çavuşu ve pembe aslan olarak yaptım. Parlak bir kariyerim vardı. Ama beceriksiz, lakayt sarı aslan ve içten pazarlıklı, zengin züppe kırmızı aslan yüzünden gına geldi, bıraktım gül gibi mesleğimi.

Şimdi Malatya’da Malazgirt yolu üzerinde dinlenme tesisi açtım. Dükkanın bahçesine bir direk çakıp tepesine de voltran aslanının başını astım, gelen geçen görüyor, reklam oluyor. Bir de çay-gözleme çadırı koyduk köşeye, hanım börek de açıyor. Voltran Dinlenme Tesisleri diye de tabela koyduk. Öz Batman, Hakiki Mardin, Lüks Malazgirt ile de anlaştık. Çok şükür geçimimi sağlıyorum, iki de oğlum var ellerinizden öper.