0
***özet***
modern iletişim alışkanlıklarına kafam girsin
(olayın cinle şeytanla alakası yok, sosyolojik mevzu)
•
**özet***
Vimeo'da gizlenen şeytanı buldum. Video panelinin altında şu yazıyor:
"This conversation is missing your voice."
Çok sinsi bir anlam yüklenmiş resmen buna. Anladım ve öylece oluverdim birdenbire
Modern komünikasyon kültürünün en salt özeti bu.
Daha kısası yok.
Susmak var.
Yukarıda verdiğim ilk ingilizce ifade aynı anda şu iki anlama gelecek şekilde eğilip bükülebilr, evrilebilir (neredeyse hermonotik bir oyun hamuru mıncıklar haldeyim)
söz konusu konuşmada sizin sesiniz özleniyor (seni de istiyoruz, gel katıl gibi... ).
ya da şu anlama geliyor:
söz konusu konuşmada sesiniz kaybediliyor ( kayıp oluyor, yitiriliyor anlamında).
Evet. Şimdi facebook'taki kalabalık bilmemne grubunun duvarına bak. Facebook seni birşeyleri sürekli beğenmeğe ve altına yorum eklemeğe teşvik ediyor. Ve bir grubun duvarındaki binlerce beğeninin arasında, binlerce yorumun arasında, seninkiler kimse tarafından okunamadan, üretildiği saniye itibariyle veri çöplüğüne gidip ortak hafızadan siliniyor. Sunucudan değil, beşeri hafızadan siliniyor. Çünkü oradaki amacın "fikir" üretmek değil. fikir üretimi, fikrin vardığı nihai nokta ile senin aranda bir çeşit diyalektik yakalamayı amaçlaştırdığı için bu duruma uymuyor. burada alıcı silikleşiyor. amaç sadece söylemiş olmak. fikri sırf tükenmesi için üretmek. efor sarfediyorsun, beynindekini oraya bırakıyorsun fakat buna karşın iletişime dair duyduğun ihtiyaç bir kat daha artıyor.
çünkü tatmin olmadın. çünkü iletişmedin. ve bu şekilde iletişmeyi denedikçe, duyulmadığın gerçeği ile daha çok yüzleşiyorsun. bu gerçekle yüzleştikçe daha çok duyulmak istiyor ve daha çok veri çöpü üretiyorsun. böylelikle üretim sürecinin kendisi, yine kendisi tarafınadan baştan icat ediliyor. Kapitalist etiğe uygun şekilde, sırf ortada bir döngü olması için efor harcıyorsun. üretiyorsun çünkü tüketmen lazım. tüketiyorsun çünkü çılgınca ve kontrolsüzce ürettin...
durduramıyorsun. ve insan bu döngüden "haz" alması gerektiğini düşünerek buna dahil oluyor. komut bu. sistem bu emri veriyor. normlar bu emri veriyor. süperego, "haz al!" dır (lacan). peki haz nedir? bu döngünün içerisindeki amaçlılığın ağırlığından kaçabildiğin andır haz. ilk başta bile bile içine dahil olduğun ya da zorla sokulduğun döngünün, en "döngüsüz" halidir. kafeinsiz kahve, alkolsüz biradır (zizek). bunu üretim ve tüketimden kurtularak yapamazsın. çünkü üretim ve tüketim hali sapkınca bir süreklilikle dokunmuştur. bu noktada bu döngünün içerisinde, ekstra bir pay daha bulman gerekir. eğlence ve işi birleştiren, tüketimi ve üretimi katlanılabilir kılıp, katlanılamadığı anlar için yeterli bilişsel enerjiyi toplayabileceğin bir durak yaratılır. bunun adı da hazdır. haz "o'nda, o'ndan fazla olan şey'in barınmasıdır" yani kâr, nasıl ki maddenin artık değeri ise, hâz da bilişsel sürecin artık değeridir ve kapitalizmin süblim boyutunu teşkil eder.
gördüğün üzere tüm tüketim ve üretim biçimleri, temel amaçlılıklarından sterilize edilip, kısırlaştırılırlar ve bu kısrlaştırılma eyleminin ardından doğacak tıkanıklık, senin "bildiğin anlamda sen" olma bağımlılığından ve zavallı iphone'unun yardımıyla dün sabah ağrımaya başlayan hemoroidini "tweet"lemenden asla kurtulamayacak olmanın kökenini oluşturur.
