vicdani ret

hımm olabilir

helal panpa @102

47 ülkeli avrupa konseyinin bu hakkı kabul eden 45'inin güneydoğusunda el-kaide'den sonra dünyanın en aktif terör örgütü eylemler yapmıyor. bu 45 ülkede karakollar basılmıyor, sivil araçlar mayınla havaya uçurulmuyor, minibüs durdurulup içindekiler taranmıyor.

bu 45 ülke türkiye kadar zor durumda değil. peki profesyonel ordu sistemi gelmeli midir? çok yönlü tartışılması gereken bir konu ama bence evet.

ama "45 ülke kabul etmiş, bi azerilerle biz etmemişiz, yazıklar olsun bize" demek birtakım gerçekleri görmezden gelmektir. zira 45 ülkeyle türkiye'nin şartları bir değildir. bu değişim de kolay olmayacaktır. ayrıca bu değişimin ne sonuç vereceği de muammadır.

kısaca, türkiye'nin şu ana kadar profesyonel ordu sistemine geçmemesi ayıp değildir.

bu ülkenin en önünde gelenlerinden insanların akrabaları bilmem kaç kilo uyuşturucuyla yakalanıp ceza almıyorsa, sırf önde gelen kişinin oğlu olduğu için askerlik yapmıyorsa, sadece parası olana bedelli askerlik varsa. Kendi beyni değil de başka hükümetlerin, ülkelerin beyni ile yönetiliyorsa ve bazı planların içine sürükleniyorsa, nerdeyse her ay bilmem kaç tane şehit veriliyorsa, buna rağmen hiç bir şey yapılmıyorsa boş yere askere gidemem ve bahanem de hazır "ben insani değerlere değer verdiğim için insan öldüremem, vicdanım el vermiyor."

up up up

vatan hainliği ve huurçocukluğunun adını değiştirmek istiyolar biz bunu yemeyiz.

http://www.facebook.com/photo.php?v=2019165324378

ben bi insanı öldürebilirim. ama ben insanoğlundan emir almam. askerlik adam öldürmeyi yasallaştırıyor. Eğer bir adam marşla uyum içinde yürüyebiliyorsa, o değersiz bir yaratıktır. kendisine yalnızca bir omurilik yeterli olabileceği halde her nasılsa yanlışlıkla bir beyni olmuştur onun. Uygarlığın bu kara lekesi en kısa sürede yok edilmelidir. Emirle gelen kahramanlıktan, bilinçli ve bilinçsiz şiddetten, aptalca yurtseverlikten, tüm bunlardan nefret ediyorum. Ben savaşı ve o soğuk silahları öylesine tiksindirici ve aşağılayıcı buluyorum ki böyle iğrenç bir eyleme katılmaktansa kendimi yok ederim daha iyi... benim anlayışıma göre sıradan bir cinayet, savaşta adam öldürmekten daha kötü değildir.

şuna karşı çıkanların hepsi ya gizli pgibopat katildir ya da maldır. net...
bu ülkede askere gidip adam öldürmek isteyecek sürüyle insan var, onlar gider başvurur tsk'ya. adam gibi eğitim alır, çakı gibi asker olur, karşılığında da para alırlar. (i.e. profesyonel askerlik)
eline silah alıp insan öldürmek istemeyenler de 1 senelik kamu hizmetine verilir.

profesyonel askerliğe geçelim diyince bişe yok, vicdani ret diyince hemen auuuuuv...

mantıklı olanın ta kendisi

doğal bir hak

sevgili panpalarim,

her ne kadar giblemeseniz de askerlikle ilgili bir konuyu daha gundeme getirmek istiyom.
" (bkz: vicdani ret)" (bkz: askere gitmeyi ret etmek)
bunu dusunurken kendimle celisip, kendime bile durust olamadigimin farkina vardim. cunku benim icin bu konu askerlikten ziyade "vicdani" bir mesele... "vicdanen rahat olmak"

(bkz: vicdani ret di neden savunuyorum) cunku oldurmek istemiyom, kimse olsun, oldursun istemiyom. ilk yazimda oldugu gibi antimilitarist olduguma inaniyodum (hala birazcik inaniyorum)... (genelde bunun gibi seyler ama uzatirsam okumazsiniz picler)

(bkz: vicdani ret di neden savun-mu-yorum) cunku dunyanin hem cografik hemde stratejik olarak en onemli noktalarindan biriyiz. bu nedenle dusmanimiz ve bizi sevmeyenler cok. bazilari cok guclu. askeri teknolojileri cok iyi. ekonomileri de oyle. en kotu ve aci tarafi silah teknolojilerini henuz bize karsi kullanmiyorlar. ama biz kendimize gibtigimiz silahi, silahtan cikan her bir mermiyi onlardan satin aliyoruz.
bu ulkenin guclu ordusundan baska neyi var? lan hepimiz ret edersek gibertmezler mi bizi?

bu yaziyi yazmadan once dusundum; simdi omrumun son anini yasiyor olsam vicdanen rahat, huzurla gozlerimi kapatabilir miydim?

beyler :(

bir belgeselde denkgelmistim. soyle birsey diyodu; "bir ulkeyi yok etmenin en zor yolu, silah, top, tufek, en guclu muhimmatlardir. o ulkeyi yok etmenin en etkili ve kolay yolu, insanlarini birbirine dusurmektir"

kendi kendime sordugum soru ; yoksa vatan icin olmekten mi korkuyon yarraam? kem-kum ettim ama verdigim cevap, yine kendimi tatmin etmedi.

not: kiymetli panpalarim, kimseye herhangi bir durumu manupile etmeye calismiyorum. hissettiklerimi ve dusunduklerimi paylastim. konuyu baska yere getirecek piclerin dalagini gibeyim.

vıcdanı red sıker

atasını tanımayan it peşinde koşar bu memlekette bayrak için şehadet şerbetini içen insanlar oldukça sizin zütünüzü kollayan ordu oldukça vicdani retçiyim ben askere gitmem demek huurçocukluğudur dıbına kodumun çakalları etek giyin de öyle çıkın soğaka kancık pekekentler.

@116 huur çocuğusun.

sabah sabah koptum habere:
http://gundem.milliyet.co....2011/1475816/default.htm

gibtiiimin sakalları !
Askerlik bir savunma sanatıdır. Alayinizin da askerlik yapmamış korkak bir embesil oldugu burdan anlaşılıyor. Evet, bu vatan askerle ayakta durmuyo, Evet olmasada olur. Ama bir gidinde görün nasil adam ediyorlar amk. Öte yandan her ne kadar artik sıcak savaş olmasada, yeryüzünde kara ordusu en kuvvetli türkiyedir. gibtigimin salaklari..

30 yıldır tak yoluna asker ölüyo muallak devlet terörü bitirmiyo ki boşa savaşıyoz.

vicdani ret = 'g*tüm yemiyor'un havalı bir şekilde ve insan hakları , kişilik hakları , bireysel farkılıklar vs. gibi kavramlara dayandırılarak söyleniş biçimi.

up up up

@79 cahil türk