ve hava o kadar soğuktu ki

size biraz kendimden bahsedeyim 28 yaşındayım salgın başladığında ailemle birlikteydim 5 yaşında dünyalar güzeli bir kızım ve dünyalar güzeli bir eşim vardı. onları korumaya çalıştım ama başaramadım salgın başladığın bütün ailem bir aradaydık annem babam ablam yeğenlerim kaçıyorduk 2 tane arabamız vardı 10 kişiydik yeğenimi ve kızımı eşimi ve ablamı kendi arabama aldım kaçmaya başlamıştık ama bir yandan askerler etrafa ateş açıyordu tanklar bombalıyordu her yeri ve babamların arabasının lastiğine bir kurşun geldi araba savruldu ve bir dükkanın duvarına çarptı hemen durduk babam annem gidin diye bağırıyordu lanet olsun bu seçim benim için çok zordu ne yapacağımı bilemedim onları çıkarmalımıydım yoksa kaçmalımıydım bu çok kötü bir durumdu ve o arabanın içinde canımdan parçaları bıraktım eşim kolumtan tuttu ve gitmeliyiz gitmeliyiz yoksa bizim sonumuzda onların ki gibi olur diyordu arabaya bindim gözüm yaşlı bir şekilde gidiyordum.

burdaki 7 kişininde bir sürü hikayesi var. çoğu ailesini ve yakınını kaybetmiş veya onları bulmak için hayatta kalmaya çalışıyorlar. kış bitimine kadar burada durmaya karar verdik yaklaşık bir ay kadar burdayız. bir ay daha savaşmak zorundayız. gideceğimiz yer olarakta 51 yaşındaki amcanın bildiği bir ufak kasabaya gideceğiz dediği kadarıyla etrafı çitlerle çevrili bir ev varmış oraya girersek zombilerden uzaklaşmış oluruz herkesin içinde bir umut var artık.

dağlara kaçmayı düşünoyoruz ama güvenliğimiz olmayacak. hiç kimsenin durum hakkında bi fikri düşüncesi yok taktan şehirde herkes birbirine düşman gibi davranıyor. her gün radyo da kanal arıyoruz. ama parazitten başka bir şey yok bazıları istanbulun güvenli olduğunu düşünüyor ama ben tam tersini düşünüyorum bence doğuya gitmeliyiz ne kadar az insan olursa o kadar az zombi ve tehlike olur büyük şehirler büyük sorunlar getirir.

elimizde dürbünün olması çok işimize yarıyordu çatıya çıkıp nöbet tutuyorduk. geceleri gördüğümüz kadarıyla hala hayatta olan birileri var evlerinde mum gibi bişey yakıyorlar galiba geceleri bazı yerlerde görüyoruz ışığı ve oralardan uzak durmaya çalışıyoruz. bu taktan yerde tıkandık kaldık heryer yanmış zombi kokuyordu. kış olduğu için çok zor zamanlar geçiriyoruz ama kışın bitmesine az kaldı biraz daha dayanmak zorundayız ve şuanlık hasta olan kimse yok grubun lideri olarak beni seçtiler silah kullanmayı biliyorum askerliğimi yaptım ve bir otelde güvenlik görevlisiydim sürekli ava çıkıyordum silaha elim yatkındır ama bazılarımız silah kullanmayı bilmiyor ve bu bu dünyada çok kötü bişey. hayatta kalmak istiyorsanız öldürmeniz gerekiyor her ne olursa.

durduğumuz yer bir binanın en son katı merdivenlere barikatlar kurduk buraya girmeleri zor ama bizim çıkmamızda zor çatıdan gördüğüm kadarıyla 2 sokak ilerde bi market var etrafında fazla zombi yok oraya gitmeyi düşünüyoruz. ama bu şehirde bizden başkalarıda var bunu biliyoruz önceden daha kalabalıktık bazıları zombilere kurban oldu bazıları diğer insanlara artık merhametin olmadığı bir dünyadayız

sadece 2 günlük yiyeceğimiz kaldığı için gitmek zorundayız iki kişi gitmeyi düşünüyoruz böylece daha az dikkat çeker ve daha az kayıp vermiş oluruz yanımıza 2 silahı da aldık ama mermilerin hepsini almadık. 15 adet bende 12 adet diğer arkadaşımda var. binanın girişinde zombiler var mecbur 1. katın penceresinden atlamak zorundayız pencere arka sokağa bakıyor daha az zombi var mesafe 3 metre kadar pek bişey olmaz atlarsak. atladık ve kolay çıkabilmemiz için pencerenin önüne etraftan 1-2 parça bişey çektik.

brraaaaiiinnnsssss

nasıl ayırd ediyolar oğlum. siz de onlar gibi gezerseniz bir şey yapmaz bence

@10 kesin kokudandır panpaxd

yavaş yavaş ilerliyoruz zombilerin dikkatini hareket eden şeyler çekiyor. ses onları çok fazla rahatsız etmiyor. bu yüzden görünmememiz lazım buda çok zor. arka taraftan çıktık sokak aralarından gidiyoruz. şuanlık bizi fark etmediler bir binanın içinden çıkan zombiyi öldürdük bir sokak kaldı markete zombileri yolumuzdan uzaklaştırmak için genelde ters yöne doğru taş atıyoruz birazda olsa dikkatlerini dağıtıyor bize hamle fırsatı veriyor ve geldik şuan marketi tam karşıdan görüyoruz 3 tane zombi var önünde markete başka giriş yok içersi sakin gibi gözüküyor onları atlatmanın bi yolunu bulmak zorundayız

sen yazma panpa bırak ben devam ediyim

arkadaşım onları diğer tarafa çekip saklana bileceğini söylüyor ama bu tehlikeli grubumuz zaten az kişi daha fazla kayıp veremeyiz zamanımız az hemen karar vermek zorundaydık ve silahları kullanmaya karar verdik bu belki daha fazla zombi çekecekti ama bizi markete sokabilir.. ve 3 zombiyide vurduk koşa koşa markete girdik marketin girişinde bi hasar yok hemen kapıları kapattık marketin içinde bir zombi var üstümüze doğru geliyor. onuda silahla vurmak zorunda kaldık mermilerimiz azalmaya başladı arkadaşım girişi kontrol ederken bende marketten yiyecek ve içecekleri alıyordum bazı ürünlerin son kullanma tarihi geçmiş bu çok üzücü ve yeteri kadar ürün aldık kasap reyonundan uzun bir satır aldım yaklaşık 20cm kadar bu işimize yarar.

marketin sağında 2 zombi var görüş açımızda vurmalımıyız yoksa satır ve bıcakla kafalarındanmı vurmalıyız. mermi ve silah artık bu dünyada bir altın değerinde daha fazla harcıyamazdık zombileri marketin içine doğru çektik çok seri hareket edemiyorlar eşyalarımızı kenara koyduk ve zombileri çok kolay olmasada öldürdük. şuan yakınımızda zombi yok ama 200metre kadar ilerde bir kalabalık var onlara görünmeden 30metre kadar karşıya gitmemiz gerekecek. eğer peşimize takılırlarsa sonumuz çok iyi olmaz sürünerek geçmeyi deniyeceğiz eşyalarımızı aldık ve çok yavaş şekilde sürünerek devam ediyoruz 30metrelik yolu geçmemiz yaklaşık 10dk sürdü çok vakit kaybettik. ara sokaklardan gittik hay gibeyim bune arka pencerenin önünde 6 tane zombi hareketsiz şekilde duruyorlar büyük ihtimal bizden biri çıkmaya çalıştı onları ordan uzaklaştırmamız lazım.

arkadaşımla bir konuşma kendi isteğiyle koşup onları diğer yöne çekecekti. bu tamamen kendi isteğiydi hiç bir baskı uygulamadım geldiğimiz ara sokakta zombi yok. başarma şansı var zombileri alt sokaktan dolaştırarak kurtula bilir. ama alt sokak ne durumda bilmiyoruz buna rağmen kabul etti silahına 2 mermi aldı geri kalanı bana verdi. arkadaşımın ailesi yakını kimsesi yoktu ve karar kesinleşti dikkatlerini çekecekti koşmaya başladı 6 zombide arkasından gidiyordu bende hemen eşyaları alıp koştum pencereye marketten aldığımız ürünleri pencereden içeri attım arkamı dönüp baktığımda arkadaşım yoktu sadece zombi sesleri vardı ve tırmandım 1. kata ve bir silah sesi geldi başını dertteydi gitmek istiyordum ama grubuma ve küçük yeğenime bakmak zorundaydım ardından bir silah sesi daha geldi ve geldiğimiz yerden koşarak geliyordu arkasında bir sürü zombi vardı bana yardım et diye bağırıyordu aramızda sadece 200m fark vardı koşarak geldi barikatı çıktı ve tırmandı daha sonra hemen pencereyi tekrar eskisi gibi kapattık ve barikatları koyduk

gerçekten başarmıştı ama ikimizde çok korkmuştuk neye ateş ettin dediğimde gittiğim yerde 2 tane zombi çıktı karşıma kullanmak zorunda kaldım dedi kendisi 1 mermi almak istemişti ama ben ısrarla 2 mermi koymuştum senin sayende hayattayım dedi bana aynı şekilde cevap verdim arkadaşıma. ve yavaş yavaş marketten aldığımız ürünlerle yukarı çıktık bize 1-2 hafta yetecek kadar yiyecek ve içecek vardı. ama yeni planlar yapmak zorundaydık sonsuza kadar bu şekilde yaşıyamayız ve bu kadar şanslı olamayız

yaralarını temizledim ve sardım çantasında silahlar vardı bu adam kimdi nerden geliyordu bilmiyordum aradan 1 gün geçtikten sonra kendine geldi tek dediği şey oğlumdu ama bizim dediklerimize karşılık vermiyordu kağıt kalem aldım ve ona yazmaya başladım bu şekilde anlaşa bildik. hikayesini anlattı çok zor bi durumdu. yaşlı amcayla tanışmamız bu şekilde olmuştu.