Beyler bu olay başıma geldiğinde 13 yaşımda ergenliğe yeni adım atan tipsiz kilolu bir çocuktum . Doğum günüm gelip çatmış hediye fikirleri beynimde canlanmıştı . 13 yaşımdayım lan dandikten birşey alsalarda mutlu olacam . Gelelim varyemez ama hava olacagı zaman para harcayabilen ve kendine özenli babama . işten eve geldi yazlıktaydık hemen arabasına koştum hediye almışmı diye ama hergünden farksızdı ve hiçbirşey yoktu . Saatler geçiyor hava kararıyor ama kimseden ses soluk çıkmıyordu artık hatırlayan olsun yeter diyordum . En sonunda ışıklar kapanmış iyi ki doğdun sesleri gelmeye başlamıştı ama gördüğüm manzarayla yıkıldım beyler . Babam doğum günümü hatırlayıp bir pasta bile almamış eve gelirken aldığı karpuzun yarısını kesip mum dikmiş ve bana dogru gülümseyerek(dalga geçer gibi) geliyordu . ince düşünceden bir haber olan babam annemden doğum gününü öğrendiginde pasta almaya erinmiş ve eldeki imkanları değerlendirmiş , içten içe de tasarrufun ve cimriliğin belini kırmıştı yine . Neyse beyler siz böyle yapmayın çocuklarınıza lütfen :D