varsa benim gibi sorunlu arkadaşlar

devam panpa

sabahları annemin adımı 10bin kere söyleyip uyandırmasına alışıktım ama o sabah beni uyandırmamıştı. öğlen 11 e kadar uyumuşum. kalktığımda evde kimse yoktu. annem patates kızartmış kahvaltıyı hazırlamış gitmişti. babamda işteydi yani yalnızdım evde. kahvaltımı ederken annemle babam geldi. içeri yanlarına gittim. ve bi kaç dakikalık suskunluğun ardından şöyle bi konuşma geçti.

babam: oğlum abinin hastanesinde iyi bi doktor varmış onunla bi görüşmek ister misin?
ben : neden ki? neyim var benim?
babam: bir şeyin yok oğlum. okul dersane özel ders çok yoruluyorsun hiçte arkadaşın yok birislyle konuşup sorunlarını anlatmanın nesi kötü?
ben : deli miyim ben ?
babam: sadece deliler mi hastaneye gider ?
ben: niye deli doktoru diyorlar o zaman?
babam: soruma soruyla cevap verme. şu yaşına kadar senden hiç bir şey istemedim. o kadar emeğim var üstünde bi kereliğine bir şey istiyorum .
ben: tamam !! ??

ertesi gün babam randevu almıştı ve sabah aç karnına çıkardılar beni evden. hastaneye gittiğimizde önce kan aldılar, tansiyonuma baktılar, nabzımı ölçtüler ve sonra doktorun yanına çıktık. doktor 26-27 yaşlarında henüz nişanlanmış kızıl saçlı beyaz tenli bi doktordu. önce utandım konuşmaktan çünkü ilk defa bu derece güzel bi kadın bana canım diyordu. ve sonra anlattım okulda gözlerim kararıyor iki gündür bayılıyorum. bi kaç soru sordu bana bi kaç resim gösterdi ne görüyorsun dedi cevapladım hepsini tek tek. sonra bana sen çık canım birazda babanlarla konuşalım dedi. ve yolladı beni.

reserved

hassktr

babamlar içerde 20-25 dakika civarı kaldılar. hiç bir şey söylemeden eve geldik. gelirken eczaneye uğramıştık. nedenini anlamıştım.eve geldiğimizde annem yemek hazırlamaya başladı. babamsa işe gitti tekrardan. bende ders çalışmıştım akşama kadar. akşam olduğunda yemekten sonra önüme 2 tane hap koymuştu annem ne bunlar dedim. vitamin dedi sesi titreyerek. anlamıştım bi gib olduğunu ama belli etmemiştim. içtim ilaçları sora odama ders çalışmaya döndüm. aradan bi yarım saat geçti ve sol bacağıma kramp girmişti ovuyorum, iğne batırıyorum geçmiyor. sonra ağzımın sola kaydığını hissettim. lan dedim noluyor amk. anneeeee diye feryad ettim ve annem geldi n'oldu dedi?
konuşamadığımı görünce beni acile zütürdüler. sakinleştirici verdiler. acilde ki kadın annemle konuşuyordu. ben anlayamıyordum ama...

acilden çıkıp tekrar abimin hastanesine gitmiştik. ben kapıda bekliyordum içerde annemle babam konuşuyordu. iyice kıllanmaya başlamıştım. eve geldiğimizde alışık olmadığım türden bi konuşma beni bekliyordu.
annem: oğlum sana verdiğim ilaçlar vitamin değildi
ben: neydi o zaman?
annem: antidepresan
ben: o ney ki?
babam: oğlum bizim ailemizde genetik bir hastalık var atipik pgiboz denen bi hastalık. dedende de vardı halanda da şimdi sende olmasından şüpheleniyoruz.
ben: nasıl bi hastalık peki o?
babam: pgibolojik bi hastalık. beynin bi salgı üretiyor ve bu salgıda gereğinden fazla düşünmene sebep oluyor.bu yüzden ilaç kullanman gerekecek.
ben: ne zamana kadar?
babam: ömür boyu...

@16 uza liseli. anlat biz dinliyoruz panpa

burda bi ara veriyorum gece devam edicem. eski günler geldi gözümün önüne dışarı çıkıp biraz hava alıcam. rezerveleri alın.

wesley gibson terk

anlat oç

rezerve

sabah burcu dan bi mesaj gelmişti. sadece günaydın yazan bi mesaj . dedim günaydın aşkıma n'oldu? cevap vermedi. anlatıcak mısın dedim. ve anlatmaya başladı. arkadaşlarım senin tipini beğenmemiş, serseri gibi kollarında kegibler varmış, bana yakışmıyormuşsun bi şeyler saçmaladılar ona canım sıkıldı demiş. e doğal olarak benim de canım sıkıldı bu duruma. arkadaşları tarafından gaza getirilen burcu benden ayrılmayı bile düşünmüş ama vazgeçmişti bunu da sonradan öğrenmiştim.

önemli not: insanları asla dış görünüşleri ve geçmişleri ile yargılamayın

@59 sağol panpa verdim şukunu nick altını

bende okuyorum panpa

aylar ayları, yıllar yılları kovaladı ve lise 2 ye geldik. burcuyla artık eski gibi değildik bir şeyler farklıydı sanki. bana eski gibi davranmıyor, ilgilenmiyordu. bende sıkılmış olmasına ihtimal vererek pek üstüne gitmiyordum. bir gün telefonuma mesaj geldi. sevgiline güveniyor musun? cevap vermemiştim. sonra tekrar bi mesaj sevgilin seni aldatıyor sen kimsin diye cevap verdim. ne önemi var şu anda dedi. ve attığım onlarca mesaja cevap vermedi. içime bi kurt düşmüştü. ama burcuya da soramazdım sen beni aldatıyor musun diye.. ne yapmalıydım, cidden bilmiyordum.

devam et panpa

reserved

bi gün burcu dan bi mesaj geldi ben ayrılmak istiyorum. inan ki aşk değildi ona duyduğum şey. ölürcesine bi sadakat ve güvendi. ama başınıza bu geldiğinde kaçışınız yoktur. neden diye cevap verdim. cevap vermedi. aradım açmadı. hayatımda ilk kez bir kız için ağlamıştım karılar gibi. canımı acıtmak istiyordum ama başaramıyorum. duvarları yumrukluyor kendi kendime neden neden neden neden ben diye sorular soruyordum.

aklıma bi fikir gelmişti evlerine gidecektim. zaten annesi babası beni tanıyordu bi sorun olmazdı. ertesi gün oldu evlerine gittim burcu daha okuldan gelmemişti. bekledim gelmesini. 1,2,3,4,5 saat oldu hava karardı burcu hala gelmedi. ahmet amca ( feyk isim) burcunun babası çıldırmıştı arıyordu sürekli ama açmıyordu burcu. bence çaresiz eve gitmiştim. ama ogün burcunun nerde olduğunu gerçekten çok merak etmiştim.