hayatlarımız hep bir şeyler ile dolu kitap okumak olsun televizyon izlemek olsun ya da çeşitli ilgi alanlarıyla uğraşmak olsun bunların dışında hiçbir eylemde bulunmadan otururken hiçliğin bilincinde olmak ama onu tecrübe edememek eylemsizken bile aslında eylemsizliğin de bir eylem olduğunu bilmek ve bir türlü eylemsizlik durumuna geçememek bana çok büyük huzursuzluk veriyor.

bazıları bunun adına anksiyete diyor ya da panik atak diyor bence en uygun tanım varoluş sıkıntısı bilmiyorum ama bu duygudan kurtulmak istiyorum çünkü hayatımı felç ediyor içime bir fil oturuyor sanki eyleme geçemiyorum.