vampirli hikaye anlatıcam yarın beyler

liseliler yatmamış

reserved tutar bu.

reserved

vampirler adam değil

link atarsın bana

inanmayın beyler kanım adama gitti.

Yine gibik bir okul sabahına uyanmıştım. Okul sabahından ziyade okulun açıldığı sabah olması gerçekten insanı bıktırıyordu. Lise 2 ye geçmiştim, istanbul'da ailevi olarak yaşadığım bir takım olay beni Mersin'e kadar sürüklemişti, oralara geliriz. Yatağımdan kalktım ve elimi yüzümü yıkadım. Elimi yüzümü yıkarken kısa süreliğine düşündüm.Ne yapacaktım ? Kimseyi tanımıyordum Lise 1 faciasını yeniden yaşayacaktım. Liseye zaten alışamamıştım. Tuvalletten çıktığımda annemi karşımda gördüm elinde bir gazete vardı. Gazeteyi gösterek "Bugün seni okula ben bırakıyorum."dedi. Gazeteyi elime aldım ve habere baktım.Son 2 ayda yaklaşık 17 kişinin kayıp olduğu yazıyordu."Bir bu ekgibti."diye aklımdan geçirdim. Anneme baktım ve gülümseyerek "Olur."dedim odama geçtiğimde sinirliydim herkes tarafından bir süt çocuğu gibi gözükecektim ama annemi tanırdım inatçıydı tek çocuk olmamda onun inadını ikiye katlıyordu. itiraz etmedim yeni ütülenmiş olan okul kıyafetlerimi giydim aynanın karşısına geçtim. Saçlarımı düzelttikten sonra kahvaltıya gittim.

Annem öğütler veriyordu. Kafa sallayarak onu onaylıyormuş gibi yapıyordum. Kahvaltımı bitirdikten sonra aşağıya indim ve arabanın başında annemi beklemeye başladım. Etrafımı da kolaçan etmeyi ihmal etmiyordum. Sonuçta 17 kişi kayıptı. Aklıma yalan olabileceği geldi fakat gazete şehrin gazetesiydi.Ben bunlarla kafa yorarken annem geldi.En öne oturdum ve kemerimi bağladım çantamı arka koltuğa attıktan sonra arkama yaslandım ve yolu izlemeye başladım, gergindim.Annem ise hala öğüt veriyordu. Benim aklımdan geçen tek şey ise okulda 1-2 arkadaş edinip o seneyi geçebilmekti.Ev ve okul merkezdeydi fakat birbirlerine ters istikamettelerdi.Ev şehrin bir ucunda okulda şehrin bir ucundaydı ancak 25 dakika sonra okula varabilmiştik. Okulun ilk günü olduğu için evden erken çıkmıştık geç kalma gibi bir durum olmadı. Annemle birlikte müdür yardımcısının yanına doğru gidiyorduk. Tüm gözler üstümüzdeydi bazılarının arkamızdan kahkaha attığını duyabiliyordum.

Sorun çıkarmadım. Kuzu kuzu müdür yardımcısının yanına gittim. Sınıfım belirlenmişti okulun ilk günü yapılan törenlerden sonra sınıfa girebilmeyi başardım. Okulu gezme gibi bir fırsatım olmadı zaten sınıfımı zor bulmuştum. Gidip en arkaya oturdum. Etrafı izliyordum, kızlar her zaman ki gibi hasret gideriyordu. Erkekler ise o sezon Türkiye Ligi'nden yapılan transferlerden filan konuşuyordu.Çok geçmeden 4 sınıf arkadaşımın bana doğru geldiğini gördüm.Bu sefer şansım yaver gidecek diye düşünüyordum. Tanışmak isteyeceklerdi belki de ? Nerden geldin diye muhabbet kuracaktık ? Hangi takımlısın ? Hangi sporlarla ilgilenirsin ? Ben bunları aklımdan geçirirken."Kalk ordan ana kuzusu orası bizim yerimiz."diye bi cümle ile karşı karşıya kaldım 4 lü grup kendi kendine gülüyordu. Tüm sınıfın gözü bizdeydi gururuma yediremedim bir an.Okulun ilk günü olay mı çıkacaktı ? Kalkıp gideyim diye düşündüm.Bir yanda da onlar başka yere otursun diye düşündüm."Duymadın mı? Annen okuldan gitti seni koruyacak kimse yok kalk ordan!"diye bağırmaya başladılar.

dinleyen yok mu

Ben ise hiç istifimi bozmuyordum.En sonunda "Gel benim yanımda otur."diye bir cümle duydum 2 sıra önden. Sınıfta buz gibi bir sessizlik oldu. Nedenini anlamadım yerimden kalkıp beni yanına çağıran çocuğun yanına geçtim.Pek konuşkan değildim sadece selam verebildim kısık bir sesle karşılık verdi.Tam konuşmaya gireceğim sırada hoca sınıfa geldi. Anlayacağınız sohbetimiz yarım kaldı. Hoca sınıfa girdi. Nasılsınız filan sınıfta büyük bir uğultu koptu. Gelen öğretmen kadındı.167 boylarında sarışın güzel diyebileceğimiz cinsten bir şeydi. Masasına geçti ve defteri yazmaya başladı. Hocayı inceliyordum. Defteri yazarken ön sırada ki kızlarla konuşuyordu. Defteri yazmayı bitirdikten sonra. Masaya 2 kere vurdu ve "Evet gençler tamam."dedi. Sınıf susmuştu. Ayağa kalktı ve "Aramıza yeni katılanlar var galiba."diyerek yanıma geldi. Ayağa kalktım."Adım Berkalp, istanbul'dan nakil olarak geldim."dedim. Gülümseyerek "Hangi rüzgar attı seni buraya ?"dedi."Ailevi meseleler."dedim gülerek."Anladım bende Sevcan yeni edebiyat öğretmeninim tanıştığımıza memnun oldum Berkalp."dedi.1-2 adım geri çekildikten sonra "madem ordan başladık, Berkalp'in sıra arkadaşı bize tatilini anlatsın bakalım, Mert yaz tatilin nasıl geçti?"Sıra arkadaşımın adının Mert olduğunu öğrendim.

dinleyen hiç kimsemi yok beyler

neyse devam ediyorum çıkar elbet 1-2 kişi.

amerika mı amk burası. cinli minli bişeyler anlat

Mert ayağa kalktı ve "Evde oturdum hocam."dedi.Bu cümle Sevcan hocanın hoşuna gitmemiş olacak ki ,"Mert insanlarla bir şeyler paylaşmalısın. Geçen sene burada ki ilk seneniz olduğu için sessiz olduğunu zannettim ama bu sessizliğini bozmalısın.Bir derdin varsa benimle paylaşabilirsin."Mert bu cümlelerin karşısında sadece kafa sallamıştı. Anladığım kadarıyla Mert sessiz bir çocuktu kimseyle konuşmazdı. Beni yanına çağırdığında sınıfın buz gibi bir sessizlikle onu izlemesi bu yüzdendi. Peki neden böyle bir şey yaptı ? Bunu öğrenmeliydim.O gün çıkışta Mert'i bulmaya çalıştım. Bulamadım sanki kuş olup uçmuştu bende otobüs durağına doğru yürümeye başladım. Aklımdan 17 kişi geçiyordu. Kalabalık yerlerde durmaya çalışıyordum. Otobüs geldi. Otobüse bindim ve yolu izlemeye başladım.Çok geçmeden yanlış otobüse bindiğimi farkettim. Hemen ilk durakta inip annemi aradım etrafta kimseler yoktu annem merkeze doğru gitmemi istedi. Telaşlanmıştım.Telefonu kapattım ve merkeze doğru döndüğümde karşımda Mert'i gördüm.

@15 panpa henüz o kadar iyi değilim. ilgi alanım değil ama deneriz.

Dinliyom amk giriş yaptirttin bana aq

biraz hızlı yaz bu arada

reserved

--spoiler--
Dr.Phillip blake den viagra+performans arttırıcı+bayan azdırıcı vee ekstra olarak şişme bebek 200 tl bu fırsat kaçmaz 0(212) 331 31 62
--spoiler--

Şaşırdım Mert ise tip tip bana bakıyordu."Mert."diyebildim. Kafasını salladı.

-Kayboldum sanırım yanlış otobüse binmişim.
+Buralar tehlikelidir Berkalp.
-Biliyorum gazeteyi okudum.
+Buralarda gezmeni pek tavsiye etmem.
-Peki senin ne işin var ?
+Benim evim buraya yakın.
-Buralardan geçerken tedirgin olmuyor musun ?
+Pek sayılmaz.

O sırada telefonum çaldı annem arıyordu. Anneme yeniden yolu tarif ettikten sonra annem zorda olsa beni bulmuştu. Annemi Mertle tanıştırdıktan sonra eve döndük. Mert'in orda yaşadığını duyunca şaşırdım. Düşünmeye başladım. Farkettiğim diğer bir şey daha vardı içime kapanık biri olmaya başlamıştım.O akşam bilgisayardan o çevrede olan olayları araştırdım.17 kişi hala bulunamamıştı ne ölüleri nede dirileri.Her gün Mert ordan geçiyordu ama bir şey olmuyordu. Soru sayısı 2 olmuştu. Diğer gün servisle okula gittim. Annem servis işlerini halletmişti. Bundan sonra yanlış otobüse binme şansım yoktu.