v for vendetta repplikleri

-parlemento’yu patlatma’nın ülkeyi daha iyi bi’ yer yapacağına mı inanıyorsun?
+sonuç kesin değil, yalnızca bi’ olasılık.
-eğer birileri meydana çıkacak olursa creedy( hükümetin böceği/bakan) hepsini kara çuvalı geçirir.
+insanlar hükümetlerinden korkmamalı, hükümetler insanlarından korkmalı!
-ve sen bunu bi’ bina’yı havaya uçurarak mı başaracaksın?
+bina bir semboldür evey, o’nu yıkma eylemi de öyle. sembollere anlam katan insanlardır, tek başlarına anlamları kalmaz… ama yeterli sayıda ki insanla bina’yı havaya uçurmak, dünya’yı değiştirebilir.

şiddet iyi amaçlar için kullanılabilir..

çünkü sözler yerine kaba kuvvet kullanılabilse de kelimeler kudretini hep koruyacaktır ! kelimeler anlama ulaşmanın yollarını ve dinleyenlere hakikatin teleffuzu gösterir.'

"toplumlar, kendi devletlerinden korkmamalı. devletler, kendi toplumlarından korkmalı."

“unutma, 5 kasım’ı unutma… barut ihanetini ve komployu. barut ihaneti’nin unutulması için hiçbir sebep göremiyorum.
peki ya o adam? adının guy fawkes olduğunu biliyorum... ve 1605 yılında parlamento binasını havaya uçurmaya çalıştığını biliyorum. ama aslında kimdi o? nasıl biriydi?

bize adamın kendini değil, savunduğu fikri unutmamamız söylendi.
çünkü bir insan başarısız olabilir.
yakalanabilir, öldürülebilir ve unutulabilir
ama bir fikir 400 yıl sonra bile, dünyayı değiştirebilir.
fikirlerin gücüne doğrudan şahit oldum. insanların bir fikir uğruna birbirlerini öldürdüklerini... hayatlarını feda ettiklerini gördüm.

ama bir fikri öpemezsiniz… o’na dokunup sarılamazsınız. fikirler kanamaz. o’nlar acıyı hissedemez ve o’nlar sevemez.
ve özlediğim bir fikir değil… bir adam.
5 kasım’ı unutmamama neden olan bir adam.
hiçbir zaman unutmayacağım bir adam.”

aynı görüntüler tekrar oynuyor. arka sırada onları izliyorum.. bellek denen pis, arızalı sinemada. geçmişin köşelerine, hatta gölgeli, karamsar köşelerine bile geri döneceğim... çünkü oralarda sen varsın. dayanmaya; gittiğini artık orada olmadığını bildiğim halde bir şeye tutunmaya çalışıyorum. sana. sevdiğime. gittin, hiçbir şey bunu değiştirmeyecek. elimden sadece hatırladığım her şeyi toplayıp, öbür işe yaramaz anılarla çekmeceye kaldırmak... ve devam etmek geliyor. devam etmen gerek. hepimiz devam etmeliyiz. böyle hayatta kallırız. amacımız bu.

verilecek tek bir hüküm var: vendetta

korku, bu hükümetin esas aracı haline geldi.

''eğer iktidar yozlaşmışsa ve onu yargılayabilecek bir mahkeme kalmamışsa, şiddet meşrudur. gerekirse parlamentoyu da havaya uçururum! "

... ve sen aziz kılığına girerek şeytanın rolünü üstlendin.

vicdanım hem kurbanı hemde katili olarak savaşan bir gönüllü.

"merhametimizden suçlanacak biz değiliz.. bunu kanıtladınız.. bu yüzden kötülüğün üzerine şeker serpeceğim."

"özgürlüğünüz kısıtlanıyorsa, düşünme ve konuşma hakkınız yoksa, sensörler ve çipler her hareketinizi, her konuşmanızı izliyorsa, orada işlerin yolunda gittiği söylenemez"

voilà!

velakin, dışarıdan göründüğüyle;
feleğin virajları sayesinde...

... vekâleten hem vâziri hem de vebali olmayanı
oynamış naçizane bir vodvil eskisi.

bu vecih, kibir vehametinden
bihaber vasfıyla...

... veranın vecizelerine vekillik yapan,...

... şimdilerde varisi olmayan,
virane durumda bir vekil.

her şeye rağmen,
varlığını yitirmiş bu vahametin...

... vahdetiyle vücudunda
neşenin vuku bulduğu...

... ve veznenin velveleleriyle beslenen,
velfecirliğe tenezzül eden,...

... vechleri doyurulamaz
bir vahşet arzusuyla kaplı...

... bu vegar dolu vazilerin şimdilerdeki
vezirinin vefatını vadetmiş bir vekil.

verilecek tek bir hüküm var,
"vendetta".

beyhude bir vaaz değil,
vicdan ve vakar adına verilmiş...

... günün birinde vefi olanın
ve vaziyeti görenin velisi olacak bir vaattir.

velhasıl, bu önemsiz vira vecizeler
buradaki vuslatımızın vadesini uzatır.

sözün özü, şunu ifade etmek isterim ki;
sizinle tanışmak bir onur...

... ve beni çağırabileceğiniz isim v.

voilà! ın view, a humble vaudevillian veteran, cast vicariously as both victim and villain by the vicissitudes of fate. this visage, no mere veneer of vanity, is a vestige of the vox populi, now vacant, vanished. however, this valorous visitation of a bygone vexation stands vivified, and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin vanguarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious violation of volition!
the only verdict is vengeance; a vendetta held as a votive, not in vain, for the value and veracity of such; shall one day vindicate the vigilant and the virtuous. verily, this vichyssoise of verbiage veers most verbose, so let me simply add that it's my very good honor to meet you and you may call me v.

"şiddet, iyilik için kullanılabilir."

"... konuşmak yerine cop kullanılsa da kelimeler hiçbir zaman gücünü kaybetmez.. kelimeler, anlamanın yoludur ve kelimelere kulak verenler için gerçeğin ifade edilmesidir.. korkmuş olduğunuzu biliyorum.. kim korkmazdı ki? savaş, terör, salgın hastalık.. sizi mantıktan yoksun bırakacak ve sağduyunuzu yok edecek çeşitli sorunlar vardı.. korku galip geldi ve panik haldeyken kendinizi şu anki başbakan adam sutler'ın eline bıraktınız.. size düzen sözü verdi.. barış sözü verdi.. ve verdiklerinin karşılığında tek beklediği susmanız ve toplu olarak boyun eğmenizdi.. dün gece bu sessizliği bozmaya karar verdim.. dün gece eski bailey'yi bu ülkeye neyi kaybetmiş olduğunu göstermek için yok ettim.. 400 yıldan daha uzun bir süre önce, yüce bir vatandaş 5 kasım'ı sonsuza dek belleğimize kazımak istedi.. adil olmanın, adaletin ve özgürlüğün yalnızca sözden ibaret olmadığını, bir bakış açısı olduğunu göstermeyi umdu.. bu yüzden, henüz bir şey görmediyseniz, bu hükümetin işlediği suçları bilmiyorsanız o zaman 5 kasım'ı anmadan geçip gitmesine izin vermenizi öneririm.. ama eğer benim gördüklerimi görüyorsanız, hissettiklerimi hissediyor ve aradığımı bulmak istiyorsanız o zaman bundan tam bir yıl sonra parlamento kapısında benim arkamda durmanızı istiyorum ve hep beraber onlara hiçbir zaman unutamayacakları bir 5 kasım yaşatmayı öneriyorum.."