1. 26.
    0
    @3 hoşgeldin panpa cidden sıktı kodumun muhabbeti içerde babaları analarına çakıyo bunlarda uğultu zannediyolar mk
    ···
  2. 27.
    0
    uğultunun hası burda amk alın dinleyin sigaraları yaktıktan sonra

    http://tinyurl.com/c24hoqg
    ···
  3. 28.
    0
    up
    ···
  4. 29.
    0
    yarına gibtir olup giderler inş amk bu geceyi bin etti ipneler
    ···
  5. 30.
    0
    @10 hepimizin temennisi
    ···
  6. 31.
    0
    up
    ···
  7. 32.
    0
    vay amk ne zamandır dinlemiyorum lan on numara gitti parça eyvallah @24
    ···
  8. 33.
    -1
    adanada uğultu sesi

    sabahın beyaza çalan karanlığında bir ürpertiyle doldurdu içimi. yanımdan gelip geçiyor sandıgım zihnimde yürüttüğüm düşünceler değildi bu. bir şeydi çıkaran bunu ortaya bakıp anlamadıgım, anlayıp yorumlayamadıgım. gözlerimi sabaha yumduktan sonra öğle parıltısıyla uyandım. kalktıgımda kapı zili çalıyordu ve değişmişti adeta. zili kim değiştirmişti? yataktan kalkasım yoktu, ama o bilmedigim, beni kendi evime yapancı yapan değişik zil uyanmam gerektiğini ve artık kapıyı açmam gerektiğini söylüyordu sanki. zorla yataktan kalktım, kapıdan önce dağların eteğine çalan güneşin savurdugu çam ağaçlarını görmek ürpertti beni. kendime gelmem lazımdı, bir şeyler hala uğulduruyordu, kapıyı açtım. karşımda ayakları ters şekilde duran zabıta kılıklı adamla karşılaştım.
    • **
    koşarak evden uzaklaştım, otogara gidip saat 16.00 a bilet aldım. bu şehrin uğultusunu terkedecektim, uğultu kafamda mıydı? kendimle yüzleşemiyordum. olan biteni birine anlatmam gerekiyordu. otobüs nihayet geldi, sevinerek koşa koşa bindim. yanıma partal kılıklı bir adam oturdu, olan biteni ona anlatmaya başladıgım an adam kendiliğinden dondu, gözleri hareket etmiyordu. öldü sandım. dokunmamla gözlerinin büyümesi ve koca dişlerini çıkarıp önüne dönmesi bir oldu. kapıyı çalan adam meğer otobüste yanıma oturan adamın ta kendisiydi.
    • **
    ani bir hareketle adamdan kurtulup yerimden kalktım. otobüs şoförüne olanı biteni anlatıp otobüsü durdurmasını, bu adamı dışarı atmasını söyleyecektim. yolcular bana bir deliymişim gibi bakıyor, hepsinin gözünde aynı küçümseme okunuyordu. ama bir dakika, bunların hepsi aynı giyinmişti? neler oluyordu? uğultu sesi tekrar başlatı. şoför arabayı durdurdu. yerinden kalktı ve üzerime yürümeye başladı, yolcularda birden ayaklandılar, kaçacak kurtulacak yerim kalmadıgını anlamıştım. hala anlamamazlıktan gelip neler oldugunu sormaya çalısıyordum, buna inanmak istemiyordum ve sonunda hepimiz birleşip şoförü gibtik.
    ···