Güzel kardeşlerim, doğum gününde sadece mutlu olabilsin diye sevgilime bildiğiniz sayfalar dolusu bir roman yazmıştım. Onlarca kız arkadaşım oldu, ama şimdiye kadar hiç birisine bu denli güzel şeyler yapmamıştım. Düşünün nasıl seviyorum bu kızı.
22 yaşında Üniversite öğrencisi bir kardeşinizim. Maalesef ki ilişkimiz arasında şehirler var. Öyle acı bir şey olacağını düşünmüyordum başlarda. Özlem fazlaca çok oluyor. Sadece onu görebilmek için en az ayda bir yanına gidiyordum.
Bir de bunun kavga durumu var. Bu başlığı açmamın sebebi de siz değerli kardeşlerimden azda olsa akıl almak. Bugün tamı tdıbına yedi ay oldu ilişkimiz. Ceviz kabuğuna sığmayan şeyler kol gibi oldu. Gece beni uyutmayacak kadar büyüdü, sabahlattı. Sabahta ilk iş tekele gidecek kadar da sabırsızlaştırdı. Öğrenci olmamın verdiği fakirlikle 3 biranın etkisi altında kalarak yazıyorum bu entryi. Muhtemelen de gerisi gelecektir. Size anlatsam kıçınızla güleceğiniz konuya üzülüyorum şuan. Maalesef ki elimde değil. Dün gece hiç tartışılmaması gerek bir konu yüzünden olağanüstü bir şekilde kalbim kırıldı.
Tam da bir hafta sonra vize haftam var. Böyle gidersem okulda gidecek, yalan olacak. Bir yok gösterin gözünüzü seveyim.

Edit: isteyenler son entrylerime bakarsa romanı paylaştığımı görebilir. Oradan dilediğinizce okuyabilirsiniz. Hoşunuza giderse bir mesaj atın devdıbını getiririm ben. Sadece % 10unu paylaşmıştım kitabın. ilgi görmeyince de vazgeçmiştim.

Efkarlandim ulan

panpa arada mesafe varsa küçük meseleler ister istemez büyüyor, bu karı milletinin alayı duygusal ne yaptıklarının ne dediklerinin farkında değiller dıbına koyum o yüzden her dediğine kafayı takarsan işin içinden çıkamazdın. sen kitabı ver kızı da alttan al olaylar düzlüğe çıkar