Günaydın...

Öğreneceğim her şeyi öğrenmiş olsam da hala içimde bir sıkıntı var. Olanları izlemiş. Belki Begüm yardım çığlıkları atmıştı ama bu pekekent olanları izlemiş. Evini biliyorum. Kardeşimi gece olunca o evden kaçıracağım ama o zamana kadar babama hiçbir şey çaktırmamam lazım. En azından kardeşimi ondan kurtaracağım.

b-"Tamam. Gidiyorum. Sen de bundan sonra ne halin varsa gör." dedim ve malikaneye doğru gittim. Telefonum çaldı. Numara bilinmeyendi. Açtım. Karşıdaki Safiye hanımdı.

Sa-"Alo. Bekir sen misin?"

b-"Evet benim."

Sa-"Bir şey öğrenebildin mi?"

b-"Begüm'ün neden intihar ettiğini öğrendim. Kadir Halis'un oğlu Begüm'e tecavüz edince " derken yumruğumu sıkıyordum ve elimden başka bir şey gelmediği için kendime sövüyordum." o da intihar etti." Sesi soğuklaştı.

Sa-"Anlıyorum. Demek her şeyi öğrendin sonunda. Elveda." dedi ve telefonu kapattı. Birden başımda bir baskı hissettim. Yere yığıldım. Son gördüğüm bir adamın ayaklarıydı. Bekçi kulübesinde gördüğüm ayaklar.

Gözlerimi açtığımda bir depodaydım. Yanımda bir çocuğun ve bir de adamın başında torba geçirilmiş şekilde oturduğunu gördüm. Çocuk çok küçüktü. En fazla 10 yaşında falan. Bu yaşta çocuğun burada ne işi var? Sonunda biri depoya girdi. Elinde bir silah vardı. Bu Salim'di. Arkasından bir adam daha girdi. Adamı tanımıyordum. Ama adam beni tanıyordu.

Rıfat-"Duyduğuma göre beni arıyormuşsun Bekir Ayaz." Hemen kim olduğunu anladım.

b-"Ali Rıfat Sayyan sensin demek. Evet. Seni arıyordum. Bazı sorularıma cevap bulmak için. Ama... " derken tokadı yapıştırdı suratıma.

Rıfat-"Burada yalnızca ben konuşabilirim. Hapishaneden çıktın ve güzelce evine gitmek varken sen gidip sağı solu araştırdın. Daha kötüsü gittin ve Kadir beyi de araştırdın. Çok ileri gittin." Diğer adama yöneldi. Kafasındaki torbayı çıkardı. Babamdı bu.

C-"Rıfat bey. Benim ne suçum var? Ben masumum." diyince ona da bir tane çaktı.

Rıfat-"Ben her şeyi duydum merak etme. Safiye her şeyi anlattı. Seninle buluştuktan sonra nasılsa her nasılsa neden intihar ettiğini öğrenmiş. Seni affederim. Ama tek bir şartla. Oğlunu vurursan affederim." Beni mi vuracak babam? Cevabına şaşırmadım.

C-"Nasıl isterseniz. Hemen vururum." Siz şaşırdınız mı? Tabiki hayır. Gerçek yüzünü geç görmem biraz değil BAYAĞI üzdü. Babamın elini çözdü ve eline silahı verdi. Silahı bana doğrulttu.

Rıfat-"O oğlunu değil. Diğer oğlun. Ali'yi öldür." O kafasına torba olan çocuk kardeşim miydi yani? Salim'e doğru baktım.

S-"Bekir. Seni bu oyunda ezeceğim."

Rıfat-"Sen ne saçmalıyorsun. Cemil. Vur oğlunu." 2 el silah sesi geldi. Rıfat ve babam yere düştü. Salim geldi ve kollarımı çözdü.

Salim-"Hala hatırladığına şaşırdım. Hatırlamasan ayvayı yerdik." Neyi mi hatırladığıma sevinmişti? Küçükken oynadığımız oyunlarda eğer düşman tarafta olup beni desteklemek isterse "Bekir. Seni bu oyunda ezeceğim" derdi. Eğer bunu dememiş olsaydı babamın üzerine sandaleyle atlayacaktım. Salih de beni vuracaktı. Veya babama atladığın sırada babamın elindeki silah yanlışlıkla patlayıp kardeşimi vurabilirdi.

Salim-"Kardeşini de al kaç. Bu son şansın. "

b-"Peki ya sen?"

S-"Siz önden koşarsanız ben de koşarım. Hadi hadi acele edin " Kardeşimi kucağıma aldım. Baygındı. Dışarı koştuk. Bir el silah sesi geldi. Arkamı döndüğümde Salih vurulmuştu

Her ne kadar geri dönmek istesem de bana şunu söyledi:

S-"Uçurumda görüşürüz." dedi ve gözlerini kapadı. Ağlayarak koşmaya devam ettim. Arkamızdan silah sıkmaya devam ediyorlardı ama hiçbiri isabet etmemişti. Sonunda izimizi kaybettirdik. ilk önce bir ptt ye gidip Kadir beye zarf gönderdim. Otogara gittim ve köye gitmek için bilet aldım. Köy yolunda kardeşim uyandı ve

Ali-"Abi. Sen misin?"

Bekir-"Evet. Benim. Sen uyumaya devam et."

Ali-"Abi. Sen ölmemiş miydin?" Beni öldü diye söylemişlerdi demek.

b-"Evet Ali. Ben öldüm. Şu an senin rüyandayım. Sana bunları söylemek için geldim. Seni seviyorum. Seni korumak için gerekirse tekrar dirilir, yanına gelir ve seni kurtarırım."

Ali-"Abi. Sen mi beni o adamlardan kurtardın?"

b-"Evet abim. Ben seni kurtardım. Şimdi seni evine bırakacağım ve geri cennete döneceğim."

Ali-"Abi gitme." dedi ve ağlayarak sarıldı. "Bana sataşan çocuklar var abi. Benim annem yanımda değil diye dalga geçenler var abi. Şimdi anneme gidiyorum ama sende bizimle kal."

b-"Sen kocaman adamsın. Artık annemi sen koruyacaksın. Kendini de. Hadi bakalım şimdi uyu. Uyandığında yanında olacağım merak etme."

Ali-"Söz mü?"

b-"Söz." dedim ve bana yaslanıp gözlerini kapattı. Ben de gözyaşlarımı tutamadım.

Sonunda köye vardık. Kardeşimi kucağıma aldım ve evin yolunu tuttum. Eve vardım ve kapıyı çaldım. Annem kapıyı açtı. Gözlerinin altı mosmor olmuştu. Tamam. Üzüldüm. Annem sevindi. Tam sarılacakken

b-"Anne kardeşimi al. Artık bana göstermediğin sevgiyi kardeşime göster. Mesleğine karışma. Büyüyünce ne isterse o olsun. Sakın onu zorlama. Yavaş yavaş alışsın. Kötü arkadaşlardan uzak tut onu. Ağzından küfür değil , ilim çıksın. Oturaklı olsun. " Hıçkırarak ağlamaya başladım. "Daha ona doyamadım ki? Abilik görevimi o çocuğa yapamadım. Fazla vaktim kalmadı." Evin içine girdim ve babamın odasına daldım. Tam da tahmin ettiğim gibi her kozu depolamış. Ses kayıtları, yazılı belgeler, hepsini aldım ve dışarıya çıktım. Çıkmadan önce kardeşimin anlından son kez öptüm. "Abi" diye mırıldansa da artık eve geri dönemezdim. Uçuruma doğru gittim.

Uçuruma vardıktan 2 saat kadar sonra 3 tane araba geldi. Plaka milletvekilinin araba plakasıydı. 3 arabadan adamlar inip bana doğru silahlarını çektiler. Daha sonra bir korumanın kapıyı açmasıyla içinden yaşlıca bir adam indi. Silahları indirin işareti yaptı. Hepsi silahlarını indirdi.

Kadir-"Tebrik ederim. Buralara kadar geldin. Bu işte parmağı olan ben ve oğlum hariç herkesi öldürdün. Şimdi de beni ve oğlumu burada mı öldüreceksin?"

b-"Kadir bey. Ben hiç kimseyi öldürmedim. Beni kaçırdılar, kardeşime silah tuttular, Salim de beni kurtardı. Ama onlar öldü. Ben sadece cevaplar arıyordum. Ama cevaplanması gereken bir soru ve bir de teklifim kaldı. "

Kadir-"Söyle bakalım. Can kulağıyla dinliyorum."

b-"Sorum şu. Neden Safiye hanım bana ihanet etti? Oğlunuzu korumak için? Cevabı tahmin edeceğim yanlışım varsa düzeltin. Berk Halis sizin öz oğlunuz. Ama karınızın üvey oğlu. Yani sizin ve Safiye hanımın yasak aşk meyvesi. O yüzden gerçeği öğrendiğimde beni kaçırmak için komut verdi. Ve onu öldürmek isteyeceğimden korktu."

Kadir-"Tam anlamıyla doğru."

b-"Şimdi anlaşma kısmına geçelim. "Begüm, Salim ve Kenan yanımda belirdiler. Bana bakıp gülümsüyorlardı. Fazla vaktim kalmadı demekki. " Bu elimdeki küçük sandıkta babamın sakladığı kozlar var. Sizr karşı." Sandığı fırlattım ve korumalardan biri tuttu. "Bu sandık karşılığında aileme zarar vermeyeceksiniz. Kardeşim en iyi okullarda okuyacak."

Begüm-"Çok kahramancaydı."

Kenan-"Vay be büyümüş de kardeşini korurmuş."

S-"Bu pembe dizi erken bitti sanki arkadaşlar." dedi ve gülmeye başladılar. Sadece ben görüp duyuyorum onları.

Kadir-"Tamam. Kabul ama bunu bilen tek sen kalıyorsun."

b-"Bunun da bir çözümü var. Elveda."

Kenan-"ilk ölenden son ölene say!"

Begüm-"3"

Kenan-"2"

Salim-"1"

b-"0" dedim ve hepimiz kendimizi uçurumdan aşağı bıraktık. Birkaç saniye özgürlük duygusunu içime çekmek iyi gelmişti. Ölümümde hiçbir şey hissetmedim. Ne bir acı ne de bir sızı.

Kadir bey söz verdiği gibi kardeşimi en iyi okullarda okuttu ve kardeşim beyin cerrahı oldu. Annemim vefatından yaklaşık 2 ay sonra evlendi ve 3 erkek 2 kız çocukları oldu Ölürken bile torunları yanında huzur içinde öldü...

Bazen sevdiklerinize mutlu ve huzurlu bir hayat yaşatmak için büyük fedakarlıklar yapmanız gerekir. Size fedakarlık yapan ailelerinizi üzmeyin...

SON

EDiT:BEYLER YORUMLARINIZI EKgib ETMEYiN BU TÜRDE YAZDIĞIM iLK HiKAYEYDi. UMARIM BEĞENMiŞSiNiZDiR. BiR SONRAKi HiKAYELERDE GÖRÜŞMEK ÜZERE.