süre gelen yaşam süresi boyunca, arzulananın hayal olarak kurulduğu çoğrafyada, bir dilim pizza yiyebilmek için çalışan onlarca insanın var oluşu düşüncesi;

bir iş veren olarak beraberinde getirdiği sorumluluk hissi.

insanoğlu en uçta yaşamak için nefse sahip. kullanan insanlar ise sınırlı.

bir görev üstlenmek istiyor herkes. kimi ezen, kimi ezilmekten kurtulan olmak için çabalıyor. uçta yaşan kim? ben mi sen mi o mu?

bence hiç kimse. ucta yaşamak özgür olmaktır olum. birşeye bağlı olmamaktır.

kız arkadaşına bile bağlıysan uçta yaşayamassın. uçta yaşamak için; kararlarını sorgulayanın olmaması gerek.

kimse sorgulamıyorsa kararlarını bu seferde yalnızsındır. bu ikilemle yaşamak mı acaba garip olan?

yoksa, seni sorgulayana mı bağlı olmak gerek. bilmiyorsun. yaşadığın hissettiğin mutluluk ise, bu uç sınırda yaşamanın verdiği anlamsız bir his.