uzun zaman olmuştu bir

allah belanı versin senin

adam david carradine beyler

aha geldi yine dıbına koduğumun sapığı

püsküllü perdeyle 31 çekmeyeli. dayanamadım, tutamadım yine kendimi. oysa, söz vermiştim kendime, bir daha yapmayacaktım, dayanamadım...

parıldayan güneşin yansıttığı gölgeleriyle televizyon izlerken çekti yine dikkatimi. o parıldak, ince, uzun ve beyaz püsküller, en muazzam-ı şerriyle aldı beni benden, vurdu uzak diyarlara.

aldım avuçlarımın arasına, oynadım, öptüm, kokladım. adeta bozulmuş yumurta gibi kokan bir yıllık sperm kokusu vardı üzerinde ama olsun.

ben onu sevdim, ona taptım her şeyimdi o benim. tek bir püskülüne bile zarar gelse ölürdüm.

sürtünmeden her tarafında sivilceler çıkmış penisimi çıkardım bir çırpıda. bir süre bir ona, bir de sağ elimde tuttuğum aşkıma baktım. onları birleştirdiğim anda dünyalar benimdi artık. ne bir fotoğrafa ne de videoya ihtiyacım yoktu. amaç zevk almak değil miydi zaten?

ama anladım ki gerçekten özlemişim onu. evet, hem de çok.