Anlattıklarım isimler de dahil olmak üzere hepsi başımdan geçen olaylardır. Hikayede 3 faklı kızla olan değişik maceralarımı anlatıyorum.
edit: Okuyan olan belli etsin amk.
edit: word den copy paste yapıyorum . biraz şukulayın yarakoslar

2011 Yazı
Biz yine her zaman ki gibi sıcak yaz günlerinde ailemle birlikte egenin sessiz, sakin, kalabalıktan uzak bir tatil kasabasında tatilimizi sürdürüyorduk. Yine tatilimizin ilk birkaç günü önceki yıllar gibi sıradan dinlendirici, rahatlatıcı ve huzurlu geçiyordu. Bir gün akşam bahçede otururken, karşı eve Tekirdağ plakalı arabaları olan birileri geldi. Evet tabi biz egeliyiz ya hemen gidip tanışmak gerekiyor engel olamıyoruz kendimize. Neyse birkaç gün böyle sıradan komşuluk ilişkileriyle geçti gitti.

Biraz kendim bahsetmem gerekirse uzun boylu, kilolu, iyi bir lisede okuyan basketbol ile yatıp basketbol ile kalkan, arkadaş ilişkilerini online oyunlarda kurmayı tercih etmek zorunda kalan, özgüven anlamında en ufak bir şeye sahip olamayan, her zaman her şey, herkes hakkında iyiliği düşünen, saf, bakımsız bir liseliydim. Ailemin Türkiye şartlarında normalin üstünde geliri vardı. Bir tane küçük erkek kardeşim var.

Memlekete döndükten sonra birkaç kez o yazdı birkaç kez ben yazdıktan sonra önümüzde ki 1 ay boyunca baya baya msn den telefondan konuşuyorduk. Daha doğrusu o eski sevgililerini, sorunları filan anlatıyordu bende sıkılmadan dinliyordum. Böyle bir süre daha sürdükten sonra, her toy erkeğin yaptığı gibi arkadaş olarak görmemeye başladım. inanın daha önce hayatımda hiç hissetmediğim şeyler oluyordu. Kıskanmaya başladım, artık anlattıkları üzmeye başlıyordu beni. Aşık oluyordum ona, bunu engellemeye çok çalıştım ama olmadı ve bir gün oda bunu anlamış olacak ki aramıza mesafe koymaya başladı. O böyle yaptıkça kendimi kontrol edemez olmaya başlamıştım ve bir gün konuşurken aslında ikimizin de duymak istemediği o konuşmayı yaptım ve ona karşı duygusal şeyler hissettiğimi söyledim. Tabi sonuç yine ikimizin beklediği gibi oldu ve bir daha konuşmamız gerektiğini söyleyip acaba nasıl olur diye düşünmeden bile tek kelimeyle mahvetmişti beni. Bu olay kızlardan yediğim ilk vurgundu. Etkisi de tahmin edileceği üzere yıkıcı oldu.

Üzerinde 2 hafta geçti ve ramazan bayrdıbının son günüydü. Telefonum çalıyordu. Arayan oydu. O an ki kalp atışınızdaki değişim eminim ki herkesin başına gelmiştir. Kendimle açıp, açmama konusunda ki iç çatışmayı son verip telefonu açtım
+Efendim
-Nasıl flyfucker
+iyim
-Ben hata yaptım, şu geçtiğimiz günlerde çok düşündüm ve ben sana çok alışmışım flyfucker, sanki hayatımda ki boş olan yerleri dolduruyormuşsun da bunu fark edemedim.
+Hmmm
-Bir şey söylemicek misin?
+kapatmam gerek, kendine iyi bak Betül
Bunu nasıl yaptım, o telefonu nasıl kapattım hala anlamış değilken. Bu hesapta olmayan olay yine hayatımda ki her şeyin o olmasını çoktan sağlamıştı. Bütün gece gözümü kırpmadan, anlam veremediğim pişmanlık içinde sabahı etmiştim.

Sabah yaptığım ilk iş arama cesaretinde bile olmayan aciz bir erkek gibi mesaj atıp, özür dilemek oldu. O konuşma bu konuşma derken sevgili olmuştuk. ilk günler güzel geçiyordu, çünkü en baştan kabul etmiştim yaptıklarımla onun oyuncağı olmayı. Yaz tatilinin artık son günleriydi. Artık aralarında mesafeler olan iki sevgiliydik. Her şey dört dörtlük geçiyordu. Hatta ailelerimiz bile öğrenmişti artık bizi.

Reserv alan yok mu beylerr

2011 EYLÜL
Artık okullar başlamıştı. ikimizin de belki hayatını etkileyecek bir sınav vardı önümüzde. Fedekarlık yapmak zorundaydık ikimizde ama genelde yapan hep ben oldum. Zaman hızlıca geçiyordu artık okullardaki arkadaşlarımız yüzünden bile (Genelde benim kız arkadaşlarım) kavga bile eder olmuştuk. Her şeye rağmen ben çok kaptırmış ona kendimi. Daha okulun ilk günlerinde belli etmişti bu. 12. Sınıftım ve derslerle ilgili en ufak bir ilgim yoktu. Tabi bunu benden önce ailem fark etti ve bu yüzden sayısını bile hatırlamadığım ilerde pişmanlık yaşayacağım bir sürü kavga gürültü. inanın değmez beyler hiç kimse için ailenizi karşınıza almaya. Artık eskisi gibi olmamaya başlamıştı, her gün kavga etmemiz ritüelimiz olmuştu. Bu durum benim gibi gözlerine perde inmiş, saf aşık olan adam bile sıkılmaya ve soğumaya başlamıştı.

Artık benim hayatımı değiştirecek olan 2012 ye girmiş ve sömestra yaklaşmıştık. Okul, YGS-LYS maratonunda okulda ki arkadaşlarımla artık gözle görülür şekilde makas açılmıştı. Ama dersane de durum farklıydı. Yani seneye en iyi sınıfta başlayıp 3.sınıfa kadar düştüğümden olsa gerek ordayken böyle bir fark yoktu. Dersanede yavaş yavaş yeni dostluklar kuruyordum. Kaan diye biri vardı, çok kısa sürede bu hayatta kardeşim dediğim iki, üç adamdan biri olan biriyle tanışmıştım. Ve kaanın en yakın arkadaşları vardı, isimleri Gamze ve Betül. Gamze, hani bir arkadaş grubunuzda sürekli sataşılan, üzerinde en fazla geyik yapılan ama her zaman sizinle birlikte olduğunu bildiğin, sonuna kadar güvenilecek, bütün nazını çeken ama pek güzel olmayıp genelde kısa boylu olan o sevimli arkadaş profiline sahipti. Betül ise 168-170 boylarında, düzgün vücuda sahip, beyaz tenli, aralarında en zeki, ve oldukça alımlı hayatımda tanıdığım en hümanist inşaların başında gelen, çok iyi biri. Betüller karışmasın diye bu betüle, betül2 diyelim. Kaan ise benim gibi ikizler burcu olan ve burcunun hakkını sonuna kadar veren, özgüveni epeyce fazla, 180 boylarında hafif toplu, sabahlara kadar muhabbetini dinlenilebilecek, güvenilir bir tip.

Zaman ilerlerken artık Betül ile yaşadığımız şeylerin artık sonlarına geldiğimizi hisseder gibi olmuştum. Artık o eski heyecanım yoktu. Benimle kavga ettiğinde, üzüldüğü için içim acımıyor, kendimi affettirmek için çaba gösterişim gelmiyordu. inanın bunun bir çok sebebi olabilirdi. Ettiğimiz saçma sapan kavgalar bizi yıpratmış, aramızdaki kilometrelerin kurbanı olmuş ve ya ikimizin üstündeki baskı ve birbirimize karşı olan sorumluluklarımızın altında ezilmiş olabilirdik. Evet bunların hepsinin o bitiş serüveninde ufak payları vardı ama pastanın asıl büyük dilimi başka bir şey olmalıydı. Uzunca bir süre kendime bile itiraf edemediğim o sebep.

Okul devam ediyor, yarıyıl yaklaşırken okul basketbol takımında olduğum için pek gitmiyordum. Okulda dönemin son sınavları yapılıyordu ve ben buna girmiyordum, faaliyetli sayılıyorduk. O zaman bu gerçekten mutluluk vericiydi. Betül ile artık iyiden iyiye ayrılık vakti gelmişti, ve sanırım bu sefer sadece ben hissetmiyordum bunu. Dersanede de herşey daha iyi gidiyordu, sınıfta ben, kaan, gamze ve betül2 ile dörtlü bir grup oluşturmuştuk, yani temellerini atıyorduk. Onlar zaten okuldan da aynı sınıftan oldukları için aralarına girmeye başlamıştım. Bizim okulda da her şey rutin, herkesin bildiği geyikler, muhabbetler ama bunlardan başka biz erkeklerin hoşuna giden birkaç kızın kendi aralarında yaşadığı sorunlar vardı. Betül yüzünden sınıftaki kızlar ile arama fazlaca mesafe koymuştum, kıskanıyor diye. Zaten erkeklerle de okulda geçiriyorduk vakit. Okul dışı pek bir aktivitemiz yoktu. Ama bu okulda öyle dostluklar kazanacaktım ki, o zamanlar tabi bunun farkında değildim.

Harfi harfine gerçektir, isimler de dahil olmak üzeree

beyler resevleri alın kendi kendime anlatıyor gibi oluyorumm

Artık okulda son haftaya girilmişti, pazartesi günüydü. Herkesin okul sınavları bittiği için biraz rahatlamıştı. Çünkü şimdi anlıyorum hem YGS-LYS hem okul gerçekten zor oluyormuş. O zamanlar kafam beş karış havada bunlardan kime ne.. Bizimde okul maçları bitmiş, il genelinde 2. olmuştuk. Şampiyonluk beklerken 2. olmak bizi üzmüştü ama sonuçta iyi başarıydı. Okul ile her şey istediğim gibiyken geçen hafta girmediğim sınavların 5 tanesini bir günde girecek olmam hiç hoşuma gitmemişti. Pazartesi günü başladım sınavlara girmeye, zaten hocalar geçen hafta yaptıkları sınavlarda ki soruları soruyorlardı. Ben sınıfta Necati var ondan soruları filan topluyordum. Ne kadar toplamaya çalışsam da beni zorluyor ve baya sıkılmama sebep olmuştu bir günde bu kadar sınav. Sınavdır, sorulardır diye eteklerim tutuşmuşken artık en ufak bir şey hissetmediğim Betül ile de uğraşmak zorunda kalıyordum. Gerçekten yorulmuştum artık. Hiç unutmam fizik sınavındayım ve mesajlaşıyoruz

Ben: sınavdayım ya ne demek mesajları geç yazıyorsun
Betül: Bu kadar sınav olman bana pek mantıklı gelmiyor
Ben: Napıyım, yalan mı söylüyorum, herşeyden sıkıldım artık.
Betül: Demek sıkıldın benden, bitsin o zaman ilyas
Ben: Bitsin.
Dört-beş ay olmuştu ilk kez alttan almıyordum beyler. Sanki ilk kez aklım başıma gelmiş gibi konuşuyordum. Tabi bunun arkasında başka nedenler vardı.

Sınav bitti, sınıfa gitmiştim. Yüzüm düşmüştü, kızmıştım, ilk kez ona karşı nefret duymuştum. Sınıfa girince ilk neco sormuştu kanka sınav kötü mü geçti diye. Anlattım bütün olanları ona, klagib tesellileri vermişti. Kanka dert etme düzelir falan filan.. Beyler ve Betül ile ayrılmıştık arık. Evet beyler bu kadar basit mi? Evet bu kadar basit. 4 satırlık mesajla bitirmiştik 4-5 aylık yaşadığımız her şeyi. Ondan sonra hiç mesajlaşmadık, konuşmadık. Zaten ben eve gidene kadar msn den facebooktan çoktan engellenmiştim bile. inanın hiç üzülmemiştim. Kendime kızgındım ama aylardır ilk kez kendimi özgür gibi hissetme duygum hepsini bastırmış ve beni rahatlatmıştı. Birazcık necodan bahsetmek istiyorum. Neco lisede ki en yakın arkadaşımdı, şuan sadece bile sadece dostum değil aynı zamanda sırdaşımdırda. Necoyu, orta okuldan tanırdım. Muhabbetimiz hiç yoktu. Neconun olduğu sınıfla bizim sınıf sürekli kavga ederdi. Gerçi neconun pek kavgayla gürültüyle işi olmazdı. Ama yine de hoşlanmazdık birbirimizden. Hele bunun üstüne lisede aynı sınıfa düşmemiş ve en yakın arkadaş olmamız bu hayatın ironisi olmalı.

beyler, daha önce alışık olmadığınız bir öyküü

Artık daha özgürdüm, özellikle kız olan arkadaşlarımla muhabbet etmeye, erkeklerle de arada akşam dışarıya çıkmaya başlamıştım. Derslere olan ilgimde artmıştı ve hiçte yüzleşmekten memnun olmadığım acı gerçekle karşı karşıyaydım. YGS ye 3 ay kadar kalmıştı ve ben hala 70-80 net civarı yapıyordum. Kendimi Betülden ayrıldığım için herhangi bir boşlukta hissetmiyordum. Aksine artık huzurlu biriydim, üzerimden çok büyük bir yükün kalktığı belliydi her halimden. Bende ki bu değişimi, ailem, arkadaşlarım ve hocalarımda fark etmeye başlamışlardı artık. Sanki her şey yoluna girecek gibi hissetmeye başlamıştım. Ama oyun daha yeni başlayacaktı bundan ben dahil kimsenin haberi yoktu.

Betül ile pazartesi günü ayrılmıştık ve okulda ilk dönemim son haftası olduğu için dersler pek olmuyordu. Bende son hafta okula gitmeyip, dersaneye gitmeye karar vermiştim. Artık kararlıydım önümde beş altı ay süre vardı ders çalışacaktım. O zamanlar elektirk-elektronik mühendisliği okumak istiyordum. Ertesi gün yani, Salı günü planım dersaneye gidip rehberlik servisine, o çoğu insanın yaptırıp hiçbir zaman uymadığı ders programı yaptırmaktı. Öyle de yaptım, sabah uyandım kahvaltımı ettim yine bakımsızdım, zaten nasıl bakımlı olunur bilmiyordum daha doğrusu hiç düşünmemiştim. Yola koyuldum ve 15-20 dakika yürüdükten sonra dersaneye ulaşmıştım. Herkes sanki anlaşmış gibi ordaydı. Şaşırmıştım, ders çalışan inşalar böyle mi yapar diye düşünmekten kendimi alamadım. Ama benim dikkatimi çeken kalabalık değil başka bir şeydi.

Dersaneye vardığımda kaan, gamze ve betül2 de oradalardı, sözde ders çalışıyorlardı. Onlar da benim gibiydiler pek araları yoktu derslerle. Yarım saat çalışırlarsa iki saat geyik yaparlardı. Bende katıldım onlara, bütün gün birlikte dersanedeydik. Ders çalıştık mı evet ama verimli olmadı tabi ki. Kaan en iyi arkadaşım olma yolunda emin adımlarla ilerliyordu, gamze iyi kızdı genelde hep onunla uğraşıyorduk, betül2 farklıydı ona karşı gamzeye davrandığım gibi davranamıyordum. Benim ezikliğim onun alımlı birinden kaynaklanmıyordu bu çünkü o zamanlar kendimi hiç ezik gibi görmüyordum aksine okuduğum okuldan dolayı kendimi onlardan üstte görüyordum, daha zekiydim yani. Kaan ve gamzeyi, ilk kez bu sene görmüştüm ama betül2 yi daha önceden tanıyordum, biliyordum.