uzun süre yalnız kalmış sonradan normal

içimdekilerin onda birini bile yazmadım ama uzun görünüyormus vay amk

@21 aynen ben de evlilik hakkında senin gibi düşünüyodum panpa. zaten iç dünyanın tamdıbını karına dökersen karın değil kim olursa olsun sana bakışı değişir.. dertlerini kime anlatsan onun gözünden düşersin. yani bir ömürü beraber geçireceğin insana karşı bile mesafe koyman gerekiyor ve bu iç dünyamız için büyük bir yük

@23 aynen aga

5 yıldır yalnız, mutsuz, bir yerde arkadaşlarınla oturup zaman geçirirken bile tat alamayan, birşeylerin ekgib olduğunu, yolunda olmadığını düşünen biriysen ve zamanla bunun geçeceğini düşünüp bir gün hayat bana da gülecek diyorsan yanılıyorsun dostum. hayatı yanlış yaşıyorsun ve farkında değilsin. yaşam tarzını ortdıbını çevreni komple temizle önce. dibe batmadan çıkamayacaksın o halin içinden. kendini birşeylere bağlamalısın. çalışmak, kurs, dershane, herhangi bir hobi kursu, spor kursu, yada ne bileyim okuyorsan şehrini değiştir. yatay çapraz dikey geç başka bir yere. dibe vurup ne aradığını fark ettiğin an zaten doğru seçimi yapacaksındır. ve sonra düzelmeye başlıyor herşey..
edit: sen 5 sene çekmişsin. ben 2 sene yanıldığımı saymazsam 4 sene çektim ve şimdi allah bozmasın herşey rayına girmiş durumda. dibe batmadan acı çekmeden güçlenemezsin kendini tanıyamazsın ve aydınlığa çıkamazsın.

ben varim kardes

yalnızken mutlu olmakta utanilacak bir yan vardir
demiş albert camus