Devamm bayaadır böyle hikaye okumuyordum

Polisler dükkana daha yakından bakmak için bizi bırakmış sokak direğindeki lambanın cama yansıyan ışığını ellerini başlarına koyup cama yapışarak kapamışlardı. Bu sırada bizi boş bırakmışlardı. O zamanlar böyle çalma çırpma işi çok yaptığımız için aşırı hızlı koşuyorduk. Sandalyeyi görüp birbirlerine baktıkları gibi biz koşmaya başladık. Dalyan gibilerdi ama biz onlara göre daha hızlı ve çeviktik. Sokak aralarında nefesimiz tükenene kadar koştuk. Polislerin biri bizi peşledi. Diğeri arabaya koştu. öyle ki bazen aramızdaki mesafe 1 metreye kadar düştü korkudan köpek gibi depar atıyorduk peşimizdeki polis bizden önce yoruldu. Arayı açmıştık ama birazdan diğer polisin arabayla önümüze çıkacağını biliyorduk. ilk aradan sağa döndük rotamızda hurda sattığımız firma vardı. Çünkü. O hurdacıda çok büyük içi kartonlarla dolu konteynırlar vardı yolda aynı anda konuşuyorduk konteynerlara saklanalım az daha dayanalım diye. Son gücümüzle anayola çıkmamızla polis arabasının önümüze çıkması bir oldu. Neyse ki hemen yolumuzun üstü aşırı taşlık ve otlarla dolu bi tarlaydı oraya girdiğimizde arabayla giremedi. Amma velakin bu tarladan çıkana kadar otlar ve taşlar bizi tüketti. Tarladan çıktığımızda ilk aradan tekrar sağa dönüp içinde tonlarca karton olan konteynırların birine atladık ve kendimizi nefes alabileceğimiz şekilde konteynırın en dibine kadar soktuk kafamız rahattı bulaöazlar diye düşünüyorduk.

Sen yaz amk ben okuyorum panpa

Gençler tek kaldım amk tek bırakmayın şuku atmasanızda olur demiştim. Ben bi çay koyayım o arada uğrayın teşvik eden bi kişi olsa yeter amk. Kendimi çıplak hissediyorum kendi kendime konuşmuşum gibi bişe ortada iletişimin başlıca kanunu olan etkiye tepkiniz yok.

Hemen aklıma daha sargısı çözülmemiş elimden acitasyon yapmak geldi. Biraz gözyaşı ile abi görmüyor musun? Bu el ile ben ne yapabilirim dedim. Polis dondurma tenekesine parmağını sokup lan zütveren daha buzu çözülmemiş bunun nereye çöp kovasının orda buluyorsun dedi. Ve yavaştan dondurmacıya doğru yürüdük dondurmacının oraya dışardaki kepenklerden yani bizim patlattığımız yerin aksine ön taraftan bakmaya başladılar. Çıkarken kapıyı kapatmıştık. Lakin 2 adet sandalye dondurma salonunun tam ortasında masalardan bağımsız duruyordu. Ve Allahım inşallah görmezler diye dua ediyordum polisler kasa ve dolap tarafına bakmaya çalışıyorlardı. Ha gördüler ha görecekler diye korkudan ölüyodum amk ve cok geçmeden sandalyeleri farkettiler.

Gençler bu başlığı öldürmeyin. Diri tutun. Zira ilerleyen partlarda nerden nereye geleceğime çok şaşıracaksınız. Brba yanında fasafuso.

Dondurmayı 5-10 kilo bol bulunca zütümüz kalktı o kaşığa alıp bana fırlatıyor ben ona gülüp eğleniyoruz dondurma savaşı yapıyoruz. Sonra tenekeleri alıp dükkanın biraz yukarısına ana yola çıktık. Eşşeklik bizdeki anayola çıkıyoruz. Bi anda anons sesini duymamla arabadan inen öküz gibi 2 tane sivil polisin üzerime çullanması bir oldu. Polislerin biri beni diğeri arkadaşı aldı ileri zütürdü o ayrı sorgulanıyor ben ayrı yani kurnazlar çarpraz sorgu yapıp durum değerlendirmesi yapacaklar. Ben polisin kolları altında yavaş yavaş yürürken. Arkadaşımın sesini duymaya başşadım abi allah çarpsın babam benim anamı giber öldürür abi allahını peygamberini seviyosan bırak biz bir şey yapmadık abi falan diyordu. Ben sadece ağlamaklı bakıyordum polise. Polis bana dondurmaları nerden aldınız diye sordu abi vallahi şu ilerdeki çöp kovalarının dibindeydi. Yaş sordu kollarıma baktı kegib varmı diye yoktu. Gbt yaptı Şans o ki arkadaşta çöp kutusunun orda bulduk demiş. Bize olum peki tamam da bu saatte burda ne işiniz var? Ananız babanız yokmu sizin dediler. Abi yazın sıcak oluyor yatılmıyor geziyorduk denk geldi aynı böyle hazır bi şekilde bizde yedik dedim. Diğer polis demez mi şurda bi dondurmacı patlatmışlar geçen bi oraya bakalım diye aradada telsiz sesleri geliyor. Dedim aha şimdi yannanı yedik amk kalbim ağzımdan çıkacak...

Yeni gelen panpalarım hoşgeldiniz bu arada..

Önce dondurmacı dükkanının ön tarafındaki camlardan içeriyi sözdük demir boşluklu kepenklerden vardı. Dedim olum burdan içeri nasıl girecez? sen benle gel dedi. Tambinanın arka tarafında pvc kapı varmış ve dondurma binasının arka kapısının olduğu yer çıkmaz sokak sanayi bölgesine bakıyor. Gecenin saat 3ü bir Allahın kulu yok arka kapının çevresinde herhangi bir ev yok 2 kişi yüklenip kapının kilidini patlattık plastik zaten. içeri girdik kamera falan yoktu ne sanıyonuz amk o zamanlar tr gelişmemişti. Neyse eğilerek kasaya doğru gittik kasada sadece 4 adet 250.000 lira vardı yani şimdinin 25 kuruşu. Tabi bunun üzerine biraz sinirlendik ama bi yandanda içerde kahkaha atıp gülmeye başladık. Sinirden ordan bi külah alıp dondurma yaptım kendime , arkadaşta yaptı sandalye çekip oturduk yedik tabi bizim gözümüz dönmüş tuvalete girdim su döktüm o sırada aklıma binlik gelmişti. Kasada nasıl para bırakmazdı amk. Çıktım dışarı naapalım ne edelim konuşuyoruz arkadaşla. ben kakao dondurmanın olduğu tenekeye külah doldurup sırtladım. Arkadaşta antep fıstıklı dondurmaya külah ve plastik kasık doldurdu beraber girdiğimiz yerden çıkıp hemen 15 metre ilerdeki parkın bankına oturduk başladık hunharca yemeye. Lakin birazdan yannanı yiyecektik ondan bi haberdik...

REZmatuloji

Rezervasyon

Arkadaşım bir dondurmacıyı patlatacağımızı söyledi daha öncesinde mahallenin hızlı abileriyle girmiş 600 lira koymuşlar. bakın sigara o zamanlar 3.25 bi dondurmacıya göre nirvana değil mi? Tabii bunlar 2-3 kere girdik deyince bizimkiler korktu paket olmaktan. Ben dedim senle gelirim bu gece girelim oraya arkadaşlar gitmeyin diyorlardı ama biz kafaya koymuştuk çünkü gideceğim kişi işin ehliydi benim gibi. Hatta bizim hırsızlıkta altın kuralımız sadece işi korkmadan yapmaktı. Velhasıl gece oldu 2 kişi gireceğimiz yerde keşif yapıyoruz kafaya bak. Hıza bak daha 8 yaşındayız ha.

senin kalbin senin ateşin liberal demokrat parti seninle yarına el birlikte el ele güçlü eşsiz bir ekiple birlikte senin sesin senin nefesin

O zamanlar metin2nin yeni yeni patlama yaptığı efsane olduğu zamanlardı kafeye gidip oynayacaktık lakin paramız yoktu. Bizde sanayi bölgelerine gidip para kazanmak için gözüme kestirdiğimiz inşaatlardan demir çalıyorduk kilosunu bugünün parası 30 kurusa satiyorduk pc saati ise 25 kuruştu. 5 kişi bayaa yüklü demir alıyorduk çoğu inşaatlar bizim yüzümüzden senelerce bitmedi hatta bu yetmiyordu tüm marketlerin önlerindeki boş ekmek kasalarını çalıyorduk 6 sıfırlı paraların zamanında 1 lira ediyordu teki boru gibi paraydı o zamanlar cebimizi dolduruyorduk. Karnımızı doyurup kafeye gidiyorduk hayat bize göre yaptığımız her şeyin verdiği zevkten ibaretti hepimiz kafa dengiydik. O gün öğleden sonra evde olmam gerekirken gitmedim çantadaki kitaplarıda hurdacıya sattım ve kaplıkayaya yüzmeye gittik. Biz kaplıkayaya cıktığımızda suda yüzen tüm çocuklar hemen çıkıp elbisesini ayakkabısını. Parasını takılarını kurtarmaya çalışırdı. Çünkü yavuz selimin o zamanlar öyle bir namı vardı ki 100 metreden adam benim y.selimli olduğumu anlardı. Gasp edilmemek için kacardı. Bakın 2. Sınıf öğrencisinin lise 4 öğrencisini dövdüğü bir yapıydı bizimki. Lise 4e giden çocuğa zıplıyarak kafa atıp parasını sigarasını alırdım. Konu dağılmasın her neyse o gün güzel para kopardığımız için cocukları gasp etmedik. Sigaramız her şeyimiz vardı. Ayrıca gece ilk defa yapacağımız büyük işin planını anlatıyordu arkadaşlarımdan birisi.

Devam panpa

Oldum olası okuldan hep nefret etmişimdir. Hatta benim özel hayatıma Devlet - vesayre şahısların zorunlu müdahalesi kendimi özgür hissetmediğim hissiyatını veriyordu. Arkadaşlarımla kaplıkayalara çıkıp erik çaldığım, pazar yerlerinde parkeden pazarcı arabalarının arkasından kasa kasa muz, çilek çaldığım günleri. Cips çalıp gülüp eğlendiğimiz aksiyonlu özgür hayatımı istiyordum. Cilli (Bursada miskete denir.) oynadığımız anları beynim istiyordu ve okula gitmemem gerektiğinin sinyalini veriyordu. Çanta sırtımda Heykelden aşşağı santral garaja kadar indim ordan Hülya ablanın verdiği harçlıkla Yavuz selim minibüsüne binip mahalleme gittim ve bizim bin tayfa her zamanki gibi okuldan kaçmış 5 kişi sırtlarında çanta caddede duruyorlardı selamlaştık ve kıraathanelerin önündeki tüm izmaritleri toplayıp sömüre sömüre içtik. Çok keyif alıyordum ciğerlerim taze olduğu için benim için müthiş bir kafaydı sigara içmek.

Reis helal sana hazirda varsa yolla yav merak ettim saricak bu

Onlar her ne kadar beni evlatları gibi görseler de. Ben hep onları Murat abi ve Hülya abla olarak gördüm. Bilmiyorum bi anne baba gibi benimsiyemedim onları. Neyse bana evi tanıttılar hayatımda gördüğüm en güzel evdi. 3 oda bir salon odalar oldukça genişti ve bir odanın bana ait olduğunu söylediler. Alacakları çocuk için herşeyi hazırlamışlardı odada yok yoktu. Her türlü oyuncak lüks yatak vs. Murat abi ertesi gün beni okula yazdıracağını söyledi 8 gün izni varmış sözleşmeli uzmandı görevinin başına geçmeden beni okula yazdırmak istiyordu. Velhasıl o gece geçti sabah erkenden fomarada adını hatırlamadığım, hatta bir kere bile gitmediğim bir okula yazdırdılar beni. Rüşvetmi verdi ne yaptı bilmiyorum Murat abinin azizliği müdür yarın gelsin okula dedi. Sonra tekrar eve gittik odama geçtim yine camdan dışarıyı izliyordum. Amk mahallesinde 1 tane bile çocuk yoktu. Oyuncaklarda bi yerden sonra sıkmıştı kendimi mahkum gibi hissediyordum. Zar zor o günü bitirip ertesi gün Hülya ablanın hazırladığı kahvaltıdan sonra giyinip okula gittim, Yalnız Hülya ablanın bakışları bi annenin evladına bakmasından daha farklı gibi geliyordu benle konuştuğunda nutkum tutuluyordu çoğu zaman.

Arkadaşlar profilimden bakabilirsiniz ben bunları sabah yazmıştım zaten kimse olmadığı için 3. Partta bırakmıştım şimdi seri seri yazacağım.

res amcık bakarım biara