Araca bindik, Yusufa eve sürmesini söyledim artık daha sakindi ama hala tedirgindi.. Yolda yusufu rahatlatmak için tekrar konuşmaya çalıştım..

Evin önüne geldik. Yusuf kusura bakma kardeşim dedim bu gece bunu yaşayacak herhangi bi taksici olabilirdi sen oldun dedim..

300-500 arası bi para vardı cebimde çıkardım hepsini verdim. Al kardeşim dedim duraktan izin alabilirsen git evine yat dinlen dedim.. Bu gece gördüklerini yaşadıklarını unutman hepimiz için daha iyi dedim.

Sessiz kaldı biraz kızmıştı belliki.. Haklıydıda ama o denk gelmişti özellikle ben seçmemiştim..

Eve girdim yorgundum bitkindim hem bedenen hem zihnen.. Salona geçtim koltukta uyuyakalmışım..

Öğlene doğru uyandım... Dün gece yaşadıklarım gerçek miydi ? Bunlar olmuş muydu ? Ceren gerçekten bana bunu yapabilmiş miydi ? hala bir rüya olma ihtimali vardı.. Rüya olmasını umut ediyordum..

Salonda yatmıştım.. Bu bile yeterliydi herşeyin gerçek olduğunu anlamam için..

Evde ses yoktu.. Ceren büyük ihtimalle hala yatıyordu..

Odaya gittim uyanıktı.. içeri gel dedim ve salona geçtim..

Peşimden geldi farkındaydı olacakların..

Bilgisayarı aldım önüne fırlattım.. Al dedim... Bu bilgisayar bu ev bu evdeki herşey artık sana ait.. Ben gidiyorum bu sefer herşeyide sana bırakıyorum.. Hiç birşey söylemedi.. Söyleyemezdi..

Şu zamana kadar yaşadıklarımızı yaptıklarımı beni benden aldıklarını herşeyi bir kalemde silip attın dedim.. Seni tanıdığım günede senin için kalbimin attığı her saniyeye de senin peşinden koşup gitmemi söyleyen kalbime ruhuma herşeyime lanet olsun dedim.. Ulan ben sana bebek gibi baktım.. Bunları yüzüne vurmak zorunda bıraktığın için bile nefret ediyorum senden dedim.. Bu zamana kadar yaptığım hiç birşeyden gocunmadım.. Gözüme gelmedi... Seninde yanında hiç bir değeri olmamış belliki dedim..

En kısa zamanda boşanıcaz gibtir olup gidicem senin ayak basmış olabileceğin heryere herşeye uzak bir yere gidicem dedim.. işten ayrılmak zorunda değilsin evi üstüne yapıyorum.. Arabayı sana bırakıyorum.

Ne bana nede aileme ulaşmak için en ufak çaban olursa ve kulağıma gelirse buraya tekrar gelir hem senin hayatını hem yakınında ki herkesin hayatını yakar yıkarım dedim..

Sözlerim delip geçiyordu suratından rahatlıkla okuyabiliyordum.. Herşeyi ona bırakmam onu dahada acıtacaktı burası artık onun harabesi olacaktı.. Gün geçtikçe daha da üzerine gelecek gün geçtikçe bu evde daha da çok yaptıklarını düşünüp dibe batacaktı.. O yüzden gözüme bile gelmedi bıraktıklarım..

Odaya gittim bulabildiğim en büyük bavullara bütün eşyalarımı doldurdum bana ait ne varsa topladım.. Kofik tabiki benimle gelecekti.. Kafesine koydum.. Salona girdim arabanın anahtarını fırlattım.. Buda sadakan olsun hayatımı daha fazla gibememen için senin gibi bir belayı başımdan def edebilmek için bu küçük sadakayı veriyorum dedim.. Telefonumu çıkarttım yere atıp parçaladım.. Olursa aramak gelir içinden öyle bir hataya düşersin bu telefonu suratına çarpıp parçaladığımı düşün ve vazgeç dedim..

Soğumuyordum dıbına koyim.. Soğumuyordum.. Söyledikçe söyleyesim geliyordu.. Canını öylesine acıtmak istiyordumki kan kustuğunu görmek istiyordum..

Sen yokken seni yaşadım ulan ben dedim.. Sen yokken seni yaşadım senin gelmeyeceğini bile bile seni bekledim.. Sen her gittiğinde bi parçamıda senle gönderdim.. O parçam hep sende kalsında bir başkasına asla gözüm kaymasın asla beni tamamlayamasın senden başkasıyle hep yarım kalayım istedim.. Senden başkasını düşünmeyi bile sana ihanet saydım.. Sen yokken bile varmışçasına seni anlattım etrafımdaki herkese.. Ayrı olduğumuzda bile iyiyiz dedim lan.. Sen yokken bile ben yalan söyledim iyiyiz dedim..

Bu sevgiyi ben tek başıma yaşadım.. Senin küçük kalbin senin o karanlık kalbin bu sevgiyi zaten taşıyamazdı.. Ben ikimize yaşadım dedim..

Sana yaptıklarımı senin için yaptıklarımı senin için atan şu kalbimi ve buna karşılık senin bana bu yaptığını it köpek görseydi utanırdı.. it köpek utanırdı..

itin köpeğin önüne iki kap su koysam onlar bile gitmez hergün gelir beni kollardı.. Ben hayatımı aldım sundum sana koydum önüne.. Buda olsun dedin oda olsun dedin.. Ne beni elinin tersiyle ittin nede başka zevklerini dedim...

Susmak istemiyordum.. kıpkırmızı olmuştu artık.. ağlayamıyordu tepki veremiyordu.. söylediğim her kelimeyi yutuyor içinde büyüyordu büyüyordu dışarı atamıyordu..

Yazıklar olsun dedim.. sana yazıklar olsun sana bu kadar değer veren senin gibi küçük bir insanı bu kadar seven bana yazıklar olsun dedim.. Bu son cümlemle dağılmıştı artık kendini tutamayıp patlamış ve kendini parçalarcasına ağlamaya başlamıştı.. Burnundan kan geldi.. Dediğimi istediğimi yapmıştım.. inşallah her gecen her günün böyle geçer dedim..

Kapıyı yavaşça kapattım ve kendimi sokağa attım..