( ulan ben atlamışım anlatmamışım birinizde sormamışsınız aga yüzük meselesi noldu nasıl atlattın diye, şimdi söyleyem siz yerine eklersiniz. Evlenme teklifini ettikten sonra zaten bu ağladı ağlamadı falan filan duygular karmaşık derken ben direk dedim yüzüğün evimizde iyileştiğin gün takılacak dedim öyle atlattık yüzük meselesinide )

Cerenin yanına geçtim..

Yüzüm gülüyordu beni görünce anladı onunda yüzü güldü sınavın nasıldı dedi geçtim dedim gülerek..

Yine gözlerinden birkaç damla yaş düştü ama bu sefer mutluluk göz yaşıydı anlayabiliyordum..

Buraları hızlı atlıyorum beyler gereksiz teferruata girmeye gerek yok. Düğün müğün hiç birşey olmadı zaten..

Hızlı şekilde evi odayı ayarlattım, benim odam artık cerenle bizim odamız olmuştu baştan aşağı değiştirmem gerekiyordu. Cerenin zevkini biliyordum ona göre tekrar hazırlattım aynı şekilde mutfağı falanda elden geçirdim..

Ev konusunda sıkıntı kalmamıştı ama asıl büyük sıkıntıyı yine kaçırmıştım.. Ulan beynimi alıp çekiçle ezesim geliyordu.. Hep en önemli detayları en sonra bırakıyordu amk..

Kim bakacaktı ulan cerene ? Ben bakacaktım, peki nasıl bakacaktım ? Çalışıyordum ?

Bakıcı falan asla tutmazdım teslim edemezdim içim rahat etmezdi ama şantiyeleri de dolaşmam gerekiyordu.. Çıldıracaktım.. Yüzüp yüzüp kuyruğuna gelmek ve kuyruğunda boğulmak bu oluyordu sanırım..

Bu işe acil bir çözüm bulmam gerekti.. Cerene hissettirmeden bulmalıydım hemde..

Yakın zamanda artık kendi evimizde yaşamaya başlicaktık ufak tefek işleri kalmıştı evin..

Bir yandan da Kofik vardı... Allahım çıldıracaktım.. ( Kofik kim diye soran olursa dalarım reisi unutan hikayeye hemen baştan başlasın ) Ceren hayvanlardan hiç hoşlanmazdı ama Kofik reisti.. atamazdım.. Yine bir karamboldeydim..

Ulan hepsi son dakika çıkmıştı yine.. Kofik fazla problem yaratmazdı çalışma odasında takılıyordu zaten genelde.. Uçmaz kaçmaz dolaşmayı sevmezdi elime gelir omzuma gelirdi yoksa mekanında takılırdı..

Artık sayılı günler kalmıştı beyler, ceren gelicekti ve benim iş meselesine acil bi çare bulmam gerekti hemde artık sadece kendime değil cerene de bakacaktım onun bakımı hastanesi ve türlü türlü bütün masrafları da artık bana aitti.. iş meselesi bu yüzden çok önemliydi..

Bir gece oturdum düşündüm biraz araştırma yaptım.. iş için aklımda bi plan proje oluşturdum ama düşündüğüm şeyin sonucunda bildiğiniz gibilecektim...

Yine hayatımı baştan aşağı değiştiriyordum ve yine hayatımın merkezinde ceren vardı yine onun için vazgeçiyordum hayatımdan ve başka bir alana yöneliyordum..

içimde hala akıllanmadın mı diyen bir ses vardı ama kendime yakıştıramadım bunu düşünmeyi. Cerenin durumu ortadaydı.. Tabiki hayatımın merkezinde o olmalıydı.. Tamam bundan öncekiler hep benim eşekliğimdi ama artık durum farklıydı..

içimde konuşan sesi susturdum ama orada olduğunu hissediyordum.. Oradaydı ve beni uyarmayı denemişti.. Belkide son kez denemişti.. dinlememeyi seçtiğim ve elimi tekrar taşın altına sokmaya karar verdiğim o gece taktan da olsa bana ait olan hayatımın son ve bir daha asla benim olmayacak hayatımın ilk gecesiydi..