-
576.
+18 -1Asansöre bindik beyler bizimle birlikte birkaç kişi daha bindi.
Kaçıncı kat dedim. söyledi.
Asansördeki diğer insanlara döndüm. Başka bir numaraya basanın parmaklarını kırarım dedim.
Birkaç kişi daha binmeye yeltendi uzak durun lan diye bağırdım.
Bilirsiniz beyler asansör henüz bulunduğu kattan hareket etmeden dışarıdan birisi düğmeye basarsa kapı tekrar açılır.
Kapıda kalanlara o düğmeye dokunursanız hepinizi buraya gömerim dedim.
O an bunu bile düşündüm dıbına koyim. Beynimin hiç böyle çalıştığını hatırlamıyorum başka.
Zaman kaybetmeye tahammülüm yoktu. Sonunda hareket etti kodumu asansörü.
Gideceğimiz kata geldik. Tuttum doktoru kolundan çıkardım dışarı ne tarafa dedim.
Koşmaya başladı tabi hayvanın oğlu.
Odanın bulunduğu koridora geldik.
Annesi babası kardeşi dayısı ananesi falan herkes oradaydı. Doktoru kenara ittim ve deli gibi koştum.
Mineyi tuttum kollarından sadece gözlerine baktım anladı. Odayı gösterdi.
Ne babası ne dayısı hiç kimse bi tak diyemedi.
Yüzümü vardı birşey diyecek. Ağızlarından dur falan gibi bir kelime duysaydım babasından başlar dayısına kadar hepsini o hastane yatağına mahkum ederdim.
Tam odaya yöneldim hemşire beyfendi durun der gibi oldu dönüp baktım üzerinde doğru sadece bir adım attım elim kapının kolundan ayrılmadı.
Hemşire anında sesini kesti bari hastaya dokunmayın çok önemli dedi.
Daldım içeri beyler.
Bu gözlerimi yolda çıkartsalardı, o yolda arabayla birlikte dümdüz olsaydım da görmeseydim dıbına koyim cereni öyle. Görmeseydim dıbına koyim.
Gözlerimden yaşlar öyle bir boşalıyordu ki onu delicesine ağlıyordum ama onu en ufak rahatsız ederim gram sesim çıkmıyordu. kapıyı sessizce kapattım. olduğum yerde dikilip kaldım. hareket edemedim.
Yürürken rüzgarımdan bile rahatsız olabilir diye düşündüm. yerime çakıldım kaldım.
Nefes almıyordum. Nefesim ona değebilirdi. Kötü birşey yapabilirdim.
Gözyaşlarımın yere damlaması bile kendimden nefret etmeme sebep oldu. En ufak ses çıkartmamalıydım. -
577.
+910 dakika mola beyler. elimi yüzümü yıkayayım üstümü değiştirip geleyim. kapının girişinde yazıyorum bildiğiniz çalışma odasına gitmeye bile fırsat olmadı.
-
578.
+20Bir süre öyle bekledim beyler.
Hareket etmedim.
Benim sevmeye bile kıyamadığım canımdan öte can olan kişi öylece yatıyordu.
Ağzından burnundan kablolar her bir yandan serumlar ve hayatımda ilk defa gördüğüm değişik aparatlarla desteklenmiş bir yatakta yatıyordu.
Neler oluyordu dıbına koyim
Bu sefer cidden gerçek olamazdı. Mümkün değildi.
Ben bakarken sakınıyordum bunlar nasıl başına gelebilirdi.
Ne olmuş olabilirdi.
Birkaç adım daha yaklaştım. Yere pamuk gibi basıyordum. Elimle ağzımı burnumu bile kapatıyordum nefesim yanlışlıkla canıma canımın içine değerde kötü birşey olur diye. -
579.
+14Elim ayağım titriyor beyler gerçekten yazmakta zorlanıyorum.
Tekrar yaşıyorum sanki o anları.
Neyse söz verdik devam edicez.. -
580.
+1ulan deli gibi ağlıyorum gibecem yapacağım işi ya.
-
581.
+26Her cesaretimi topladığımda bir adım daha yaklaşıyordum .
Kapıdan yanına varmam ne kadar sürdü bilmiyorum.
O gibik hastane kokusuna ağır ilaç kokusuna rağmen. Teninin kokusunu almıştım.
Benim cerenimdi o. Hala aynı kokuyordu. O halde bile öyle güzeldi ki. Öyle güzel kokuyordu ki..
Dayanacak gücüm kalmamıştı artık. Bayılmıyorsam vücudum kendini bırakmıyorsa tek sebebi yere falan düşerimde ses olur ceren rahatsız olur diyeydi.
Vücuduna etrafımdaki aletlere bağlı olan herşeye dikkatle baktım.. Sadece gözlerimi oynatabiliyordum. Başka her türlü hareketi kendime yasaklamıştım.
bazı yerlerinde kollarında yaralar ve ezikler vardı.
O nazik elleri kolları.. Dayanamazdı ki dıbına koyim. Ne olmuştu. Ben elini tutarken bile öyle yumuşak davranıyordum ki.
Bu yaralar neydi. O güzel teninde niye bu çürükler vardı.
Ağladım beyler. Çıt ses çıkarmadan vücudumda ki bütün sıvı kaynaklarını tüketene kadar ağladım.
Gözümden yaş akmayana kadar kuruyup göz kapaklarım yapışana kadar ağladım.
Gözümden yaş gelmiyordu artık ama ağlıyordum biliyordum farkındaydım.
Siz gözünüzden gram yaş gelmeden ağladınız mı hiç beyler. Ağlayabildiniz mi. Ben ağladım.
Dayanamazdı o. Sevmezdi zaten hastaneleri. Doktora gitmekten bile nefret ederdi.
Dayanamazdı dıbına koyim. Narindi vücudu. Benim bu hayvan bedenim orada yatması gerekirken neden o yatıyordu.
Niye ben değilde oydu..
Birden beynimde şimşekler çaktı ışık hızında ama bir o kadarda sessiz şekilde elimi cebime attım.
Telefonumu bulmaya çalıştım. Bulamadım yanımda olmadığını anladım.
Şantiyeden ne halde çıkmıştım birisi arayabilirdi. Telefonum çalabilir titreyebilir ve sevdiceğimi rahatsız edebilirdi.
Neyseki yanımda değildi. Nerde bıraktığımda umurumda değildi. O odanın içinde olmadığına emindim bu benim için yeterliydi. -
582.
+20Orada o halde ne kadar kaldım bilmiyorum beyler.
Ayaklarımı hissetmiyordum artık. Odaya girmeye de kimse yeltenmemişti.
Koltuk vardı fakat oturamazdım. Ses olurdu ve cereni düzgün göremezdim. Dışarı çıkamazdım. Ya ben yokken uyansaydı ?
Yalnız başına korkardı. Orada olmalıydım. Uyandığı anda beni görmeliydi.
Bekledim beyler. Hareket etmeden bekledim. Biliyordum çünkü hareket etseydim dizlerim çatırdayacaktı ve ses olacaktı. Hareket etmedim dıbına koyim. Bekledim.
Zaman durmuştu sanki. Yatağın baş ucunda duran monitörün ekranındaki çizgilerden başka hiç bir hareket yoktu. Onada artık duyarsızlaşmıştım.
Bir süre sonra bi hareket hissettim. Herşey o kadar donuktu ki. Cerenimin göz kapaklarındaki o ufacık titremeyi farkettim.
Titremişti lan. Bi hareket vardı. Açılacaktı gözleri. inanmıştım umutlanmıştım.
Bekledim açılana kadar bekledim. Bu sefer yapma dedim be kader bu sefer bekleyişimi boşa çıkartma dedim.
Zaman geçti beyler ben hala aynı şekilde duruyordum cerenin göz kapakları artık belirgin şekilde titriyordu. Açılacaktı lan. Açılacaktı anlamıştım.
Çok ağırdı zaman artık donuk değildi hiç birşey ama çok yavaş ilerliyordu herşey. çok ağır hareket ediyordu.
Gözleri aralandı cerenin. çok hafif şekilde. azıcıkta olsa aralandı. gördüm ulan gözlerini.
içi parlıyordu yemin ederim. Bi insanın gözleri böyle mi güzel olurdu. o gözleri tekrar görebilmek bi insanı böyle mi mutlu ederdi.
Yavaş yavaş açtı gözlerini. Yukarı doğru bakıyordu hareket ettirmedi. Uzun soluklu şekilde kırpıyordu gözlerini.
Bir kapatıyor 10-15 saniye açmıyordu sonra tekrar aralanıyordu göz kapakları. ileriye doğru bakıyordu.. Hareket etmiyordu gözleri.
Göz kapaklarının hareketi giderek normale dönmeye başladı ama hala yavaştı. Nefes alıyordu. Derin derin çekiyordu nefesi. Gözlerini kapatıyor nefes alıyordu aldığı nefes tüm vücuduna ulaşmadan tekrar açmıyordu gözlerini.
Giderek normale dönüyordu dıbına koyim çocuk gibiydim heyecanla bekliyordum lan. Sonunda kendine geliyordu.
Kendimi kaybedip var gücümle sarılacaktım az kalsın yatakla birlikte kavrayıp kaldırıp bağrıma basacaktım.
Bekledim beyler hareketsiz beklemeye devam ettim. Kalbim deli gibi çarpıyordu kendime hakim oldum. -
583.
0Rezerve
-
584.
+21Gözleri ağır ağır hareket etti.
Bana baktı. Beni gördü. Tanıdı. Gözlerinin beni gördüğünü bütün benliği farketmişti. Anlıyordum.
imkanı olsaydı oda o an kalkar var gücüyle sarılırdı bana biliyordum.
Uzun uzun baktı. Bazen yorulup gözlerini kapatıyordu tavana bakıyordu sonra tekrar bana bakıyordu.
Sesimi çıkartmadım. Beni daha rahat görebilsin diye bi adım daha yaklaştım. Yatağın dibine kadar sokulmuştum artık ama kesinlikle temas etmiyordum hiç birşeye.
Dudakları titredi konuşacaktı birşey söylecekti ama hali yoktu. Bekledim.
Beklerdim ki. Sonsuza kadar beklerdim. Kendini zorlamasına gerek yoktu ki.. Beklerdim ulan. o güzel sesini bir kere daha duyabilmek için ömrümün sonuna kadar beklerdim orada.
Biliyordu. Hissediyordu oda. Kendisini fazla zorlamadı o yüzden. Kızardım çünkü biliyordu.
Kendisini zorlamaması gerekiyordu. Bekledim. Dudaklarından ismim dökülene kadar bekledim.
Gözlerini artık ayırmıyordu benden.
Sonunda gücünü toplamıştı ve ismimi söyledi.
Hafifçe eğildim.
Buradayım dedim. En başından beri buradaydım dedim. Merak etme dedim. Burada durucam dedim. Kendini yormamasını söyledim.
Bir kez daha söyledi ismimi.
Sesine ölürdüm ulan. Ölürdüm.
Buradayım güzelim dedim.
Bir süre daha bekledi. Uzun bir cümle kurmaya hazırlanır gibi bir nefes çekti.
Elimi tut dedi.
Doktorlar izin vermiyorlar sana dokunmama dedim. Yanındayım dedim. Böylece durucam burada söz dedim.
Biraz daha vakit geçti tekrar derin bir nefes aldı ve elimi tut dedi.
Anladım emin olmak istiyordu.
Hissetmek istiyordu orada olduğumu. Rüya olmadığına kendini inandırması lazımdı.
Hemşire beni uyarmıştı, ne yapacaktım. eğer tutmasaydım aynı cümleyi bir kez daha kuracaktı. kolay değildi konuşmak onun için anlıyordum dediğini yapmak zorundaydım. -
585.
+9son kısa bi part daha girip bu gecelik sonlandıralım beyler. şaftım kaydı artık.
-
-
1.
0Hadi la bu gece den sonra internetim yok seni bekliyorum
-
1.
-
586.
+17Dediğini yaptım.Tümünü Göster
Yeni doğmuş bir bebeğe dokunur gibi nazik ve yavaş şekilde elimi elinin üzerine koydum.
Bekledi biraz tekrar konuşmaya hazırlandı ve aynı kelimeler döküldü ağzından.
Elimi tut...
Allah belamı versindi öyle nazik dokunmuştum ki hissedememişti bile.
Bir an kendime sinirlendim.
Ne olacaksa olsun dedim.
Temkinli bir şekilde elini kavradım ve bekledim.
Bir türlü tatmin olmuyordu yüzünden anlıyordum.
Her seferinde derin bir nefes alıyordu konuşmak için. Tekrarladı. ismimi söyledi bu sefer.
Deluk, elimi tut.
inanın kendimi yumruklayacaktım. hala isteğini yerine getirememiştim ve tekrarlatıyordum ama daha sert tutamazdım. Bunu bile yapmama izin yoktu belkide ama yapmıştım.
Sakin bir ses tonuyla tutuyorum güzelim dedim.
Bu sefer beklemedi.
Deluk, elimi tut dedi. Birden aceleci bi tavır takınmıştı sanki.
Bitanem dedim, tutuyorum. avucumun içinde şu an elin dedim. Yemin ediyorum tutuyorum dedim.
Daha sıkı tut dedi. diğer elimide getirdim ve elinin üstüne koydum.
Oldu mu canımın içi dedim.
Olmadı daha sıkı tut dedi..
Güzelim daha sıkı tutamam bak doktorlar izin vermiyorlar sana dokunmama inanmıyor musun bana elini tutuyorum şuanda dedim.
Deluk dedi sesi gerilmişti hissetmiyorum daha sıkı tut dedi.
Bir derece daha sıktım elimi beyler.
Oldu mu güzelim dedim. Tut artık şu elimi hissetmiyorum dedi gözlerinin dolduğunu farkettim.
baş ucundaki aletten gelen ses dahada sıklaştı.
Güzelim dedim sakin ol. bak bir sürü ilaç veriyorlar sana kaç tane serum var burada bak dedim. ilaçlardan dolayı heryerin uyuşmuş ondan dolayı hissedemiyorsun. yemin ederim elini tutuyorum bırakmıyorum dedim.
Bu sözlerim onu sakinleştirmeyi başarmıştı sanki. nefes alış verişi daha normal hale geldi gergin yüz ifadesi yumuşadı.
fakat benim için durum tam tersiydi.
onu kandırabilirdim ama kendimi ? kendimi nasıl kandıracaktım.
Elini artık neredeyse sıkıyordum beyler ama hissetmiyordu. Bu kadar güçlü bir uyuşturucu vermiş olabilirler miydi ? verselerdi nasıl uyanacaktı.
Kafamdaki düşünceleri yüzüme yansımasına bir saniye bile izin vermedim.
Gözlerini tekrar tavana doğru dikti bir süre sonra kapadı ve tekrar uykuya daldı.
iyice dalmasını bekledikten sonra elimi yavaşça çektim.
Uyanmasın diye dua ederek yavaşta kapıya doğru yöneldim.
artık gidip neler olduğunu öğrenmem gerekiyordu.
O kapının dışında beni bir cehennem bekliyordu sanki hissediyordum. Elimi kapının koluna attım.
Kafamda yapacaklarımı planladım. ilk işim mineyle konuşmak olacaktı. Neler olduğunu öğrendikten sonra doktoruyla konuşacaktım.
Korkuyordum ama daha fazla bekleyemedim hafif bir hareketle kapıyı açtım ve gölge gibi dışarı süzüldüm...
O kapının dışında beni bekleyen şeylerden ölesiye korkarak kapıyı ardımdan çektim ve odadan uzaklaştım.. -
587.
+18Bu gecelik burada kesiyorum beyler.
Ağzıma sıçıldı yemin ediyorum.
4 saat sonra kalkıp işe gidecem yine.
Yarın devam ederiz artık. -
588.
0Tam burada hikaye kesilirmi be zipticuk devam et bayılacam
-
589.
0Beklemedeyiz
-
590.
0Panpa gozlerim doldu be
-
591.
0Rezervasyon
-
592.
0Elim ayağım titriyo ağladım amk
-
593.
0Rez knk
-
594.
0Doksan üç
-
595.
0Beklemedeyiz rezzzz
Başlıklarınızın mod seçimlerine girebilmesi için başlık açarken fotoğraf/video eklemelisiniz.
Her türlü istek, şikayet ve önerileriniz için altinci admini ile irtibata geçebilirsiniz.
___________________________________________________
regl kani icen vampir admin