hediye almayı çok severdim beyler.

güzelde hediye beğenirdim. zevkim sağlamdır o konuda.

özel günlerden nefret ederdim içimden geldiği zaman içimden gelen şeyi yapardım. özel günlerde hediye almak istiyorsam içimden geldiyse alırdım ama içimden gelmezse almazdım.

Cerene bir çok hediye aldım beyler bu vakte kadar. ucuzundan pahalısına ama verdiğim bir kuruş bile gözüme gelmedi. Feda olsundu ona.

Parayı sevdiğine harcamayacaksan ne anlamı vardı.

Parayla yapabileceğiniz en ekstrem şey kıvırıp zütünüze sokmaktı ondan da bir tak anlamazdınız. o zaman ? harcayacaksın bu parayı sevdiğine gönlünden geldiği gibi.

Ne zaman dışarı çıksam sanki hayatımda ceren varmış gibi. Hoşuma giden şeyleri almaya başladım. Hepsini ona alıyordum beyler. o yoktu ama olsundu. alacaktım.

O kapalı odayı ona ayırmıştım. Ona aldığım hediyeleri orada saklayacaktım.

Belki 60-70 yaşına geldiğimizde hayat bize güler ve birleşirdik amk.. o zaman gösterecektim bak bu odayı sana düzdüm o günden bu güne bu hediyelerin hepsini sana aldım diye..

kaç yaşına gelmişim hala saçma sapan hayaller kuruyordum. aşk böyle birşeydi. kurduruyordu.

Umudum kesinlikle yoktu ama yaptım. içimden gelen buydu.

işe başlayalı birkaç ay olmuştu. maaşım bekar bi adama yetecek ve artacak kadardı.

gereksiz harcamam yoktu sigara haricinde. alkolü falan bırakmıştım. içmeyede zamanım yoktu zaten.

Para yönetimini küçüklüğümden beri iyi yapardım. öyle sürekli günlük yada 3-5 günde bir para almadım hiç bir zaman ailemden.

Her sene bi miktar belirlerdik. Ayın belli bir günü ne kadarsa alırdım gelecek aya kadar bir daha para için ailemin yanına uğramazdım. O zamanlardan alıştım para yönetimim iyiydi.

Kenarda para arttırmasını bilirdim o paralarla da cerene istediğim herşeyi alırdım. bazen 3-4 ay 5 ay hiç birşey almazdım sonra birikmiş tüm paraya gider taşaklı birşey alırdım.

Bir kuruşuna bile acıdıysam Allah belamı versin. Canımdı lan o benim ciğerimdi. para denilen taktan şey onun mutlu olmasından daha önemli olabilir miydi ? benim onu mutlu görmemden daha önemli olabilir miydi ? olmadıda..

artık hayatım rayına oturmuştu. sağa sola sapma yoktu. kendimi işime vermiştim. çalışmadığım zamanlar Kofikle uğraşıyordum.

Aklımda hep ceren vardı ama. bi gün olsun unutmadım. unutmak istemedim. unutur gibi olmadım. sevgimin azaldığını hissetmedim.

artık cerenin evlilik haberini bekliyordum kendimi buna hazırlamıştım.

Murphy kanunlarının yaşam temsilcisi gibiydim beyler. Bilmeyenler araştırsın. sizinle 3 tane murphy kanununu paylaşıcam.

1- "Bir şeyin ters gitme olasılığı varsa, ters gidecektir."

2- "Bir şeyin birkaç şekilde ters gitme olasılığı varsa, hep en kötü sonuç doğuracak şekilde ters gidecektir."

3- "Er ya da geç olası en kötü koşullar zincirlemesi vuku bulacaktır."

birgün onun hakkında bir telefon alacağımı biliyordum fakat tahminim evleneceği üzerineydi.

tabiki kader yine olabilecek kötü ihtimalleri önüne koymuş ve aralarından en kötüsünü seçmeyi başarmıştı. Murphy yine haklı çıkmıştı.