evet beyler, gözlerimi açtım. bulunduğumuz yerin yakınında küçük bi poliklinik mi derler ne derler ondan varmış.

serum takmışlar. baktım ceren yanımda. elimi tutuyor.

benim uyandığımı görünce hemşireyi çağırdı. hemşire geldi nasılsın falan diye sordu

iyidir dedim kalkmaya yeltendim. biraz dinlenseniz iyi olur dedi hemşire

sonra doktor geldi epeyi stresli bi hayatınız var sanırım Deluk bey dedi daha önce tekrar etmiş miydi bu tip baygınlıklar dedi

yok dedim sıkıntı yok . sık sık baş dönmesi veya baş ağrınız oluyor muydu dedi.

migrenim var dedim baş ağrım oluyor başım dönmez dedim. sıkıntı yok gidebilir miyiz artık dedim.

serum bitene kadar bekleyin sonra gidebilirsiniz dedi. strese bağlı olduğunu düşünüyorum fakat siz önce bi nörolojiye görünün herhangi birşey çıkmazsa bi pgibiyatriye gidin dedi.

eyvallah dedik. daha önce gittik dıbına koyim nöroya fırına sokacaklardı bizi. daha gider miyim.

neyse serum bitti kalktık. araba nerde ? araba yok. oturduğumuz yerde kalmış vay dedim babanın egzozuna saplayam.

yürüdük arabayı aldık. ağzımı açmıyorum beyler.

cerenin eve doğru sürüyorum. Ceren sanırım yine birşey olacak korkusuyla ağzını açmıyor.

https://www.youtube.com/watch?v=ibFy5GBtU6E ( tam burada yapıştırıyoruz pek sevmesemde iboyu sesi güzel binin )

en son evin oraya geldik çektim arabayı kapının önüne bunun emniyet kemerini söktüm inmesini bekliyorum.

ne olucak şimdi Deluk dedi. birşey olacağı yok dedim peder bey ne diyorsa o dedim. sen kendi yoluna ben kendi yoluma.

kendini benim yerime koy dedim. bu saatten sonra yaptığım her hareket ailemi düşürür dedim.
ben ailemi ezdirecek bi adam değilim dedim.

benim için evlilik konusu artık hem senle hemde bir başkasıyla kapandı dedim. annem babam yaşlandılar onlar ölene kadar onlara bakıp rahat etmelerini sağlicam sonrası Allah kerim dedim.

Yapma dedi bu kadar sene bu kadar emek direnelim dedi ben babamı ikna ederim dedi.

O işi başta yapıcaktın baban kalkıp ortalığı yıktığında köylü ne demek diyecektin. bu saatten sonra ben ailemi düşünmek zorundayım.

Annem özellikle babam duysa böyle bir sebepten ilişkimin sonlandığını benden çok onlar üzülürler bizim geldiğimiz yer oğlumuzun mutluluğuna sebep oldu diye düşünürler dedim.

Konuşulacak birşey kalmadı ne sen babanla kötü ol nede beni istemediğim bir şeyin içine çek dedim.

Kendine iyi bak yolun açık olsun dedim. arabadan indi ve gitti. ardından baktım beyler. bu sefer gerçekten bittiğini hissettim. her zaman bi yarım onda kalırdı.

her gidişinde ekgib kalırdım. bu sefer beni benliğimi herşeyimi alıp gitti.

hiç birşey hissedemedim. bende onunla birlikte gittim. artık sadece etten kemikten bi beden vardı elimde kalan.

döndüm eve gittim beyler. uzandım yatağa telefonu kapattım attım bi köşeye. saatlerce öyle uzandım tavanı izledim.

https://www.youtube.com/watch?v=M75YUJsB4C4 ( dinlemeyenin dıbına koyayım çok fena bu hayvan ibo ) ( buna sigara yakmayanında dıbına koyayım )

neler yaşamıştım lan. şuncacık hayatımda neler yaşadım ben diye düşünüyordum.

gerçek mi lan bunlar diye düşündüm. mümkün değildi. daha liseye başladığım ilk günü hatırlıyordum dıbına koyim. dün gibi hemde. annemle gitmiştim lan okula neydim olum ben.

arada ufak serseriliklerimiz vardı ama çocuktum lan. gırgır şamataydı benim işim. lisenin her anı eğlenceyle kolpayla geçmesi lazımdı. bana ne olmuştu.

ne ara birikmişti lan bu kadar dert ? dönüp baktım beyler. 9. sınıftan sonra ki hiç bir anı hatırlamak bile istemiyordum. bunca sene nasıl geçmişti. bunca sıkıntı nasıl birikmişti.

inanmak istemedim. uyanayım dedim ulan bu bi rüyaysa uyanayım dedim yemin ederim lise hayatımın üniversite hayatımın her saniyesini gülerek dolu dolu yaşicam dedim lan. bi şans daha verin dedim kendi kendime.

Geriye dönebilmek için tek bir şans lan. herşey çok güzel olacaktı.

yok beyler.

yaşadıklarım öyle gerçekti ki. öyle gerçekti ki.

çalışmaktan artık sınıra dayanmış üzerinden dumanlar tüten yanına yaklaştığınızda sıcaklığını hissedebildiğiniz bi makina gibi düşünün.

vucudumdan öyle bi ateş fışkırıyordu ki yanıma birisi yaklaşsa bu sıcaklık nerden geliyor diye sorardı o derece gerçekti yaşadıklarım.

sadece ruhumu emmemiş sadece pgibolojimi gibmemiş vücudumu da harap etmişti.

hissedebiliyordum. o kadar gerçekti.

hiç durduğunuz yerde ortada hiç birşey yokken deli gibi ateşiniz çıktımı ? yatağı yerinden oynatacak kadar dişlerinizi neredeyse kıracak kadar titreme aldı mı vücudunuzu ?

bana olan aynen buydu beyler.

anlıyordum dıbına koyim vücut isyan ediyordu. yeter diyordu. insandım lan ben robot değildim bilgisayar değildim makina değildim insandım lan. bi dayanma sınırım vardı.

niye bu kadar yalnızdım lan ben niye yalnız bırakılmıştım. niye bu kadar yalnızlaştırılmıştım.

ne yaptım dıbına koyim dedim ne yaptım lan. böyle birşey miydi aşk ?

herşeyin bi üst sınırı olur. sevginin neden yoktu ? her acının bi derecesi olur. niye acının başına aşk gelince bu kadar tanımsız bu kadar anlamsız bu kadar sınırsız bir acı ortaya çıkıyordu.

insan aşk acısını göğsünün tam ortasına hisseder miydi lan ? mümkün müydü böyle birşey ?

sevgiyi insanlar yanlış tanımlamıştı. sevgi mutluluk vermiyordu ki kim uydurmuştu bunu. kim söylemişti. neden inanmıştık lan böyle birşeye ? bu zamana kadar deli gibi sevipte mutlu olan çıkmış mıydı ? buna rağmen neden hala inanıyorduk bu yalana ?

bilemiyordum beyler. inanın beynimin ısındığını hissettim. ısındı lan.

https://www.youtube.com/watch?v=LmeMVR3ku84 ( alın lan ölelim mi ne yapalım anlamadım ki bunu dinlemeyen gibtirsin gitsin net )

düşünmeye devam ettim. ne olacaktı şimdi ?

en kralından bi mekana gittim.

selam aleyküm, aleyküm selam.

dedim paşam elinde kahvaltılık ne varsa donat bu masayı. ekmeği çayı bi saniye boş bırakma.

beyler deli gibi yedim. deli gibi yedim ulan. ne varsa bittikçe getir dedim. adam masayla mutfak arasında telef oldu bildiğiniz.

mekanın bahçesinde yapıyordum kahvaltıyı.

şu peçete kalem falan satan küçük çocuklar olur dolaşırlar böyle mekanlara girerler bazen.

3 tanesi dolaşıyor böyle bi tanesi içeri girmeye yeltendi diğerleri de sokaktan geçenlere soruyorlar falan orda çalışan eleman tuttu bunu hemen kapıdan çevirdim.

elemana seslendim. aslan bebeleri içeri çağır dedim. üçünüde.

abi emin misin der gibi baktı bana. kan beynime sıçrayacaktı ki eleman havayı iyi koklayan bi kardeşimizdi belli ki hemen çağırdı çocukları.

gelin lan dedim oturttum karşıma.

elemana çayla burayı dedim.

bebelerin ismi doğru yazıcam beyler *

isminiz ne lan dedim baştan sonra Hasan, Orhan ve muhafazid.

Hasan ve Orhan kardeş, muhafazid komşu çocuğu paso birlikte takılıyorlarmış. muhafazide Hamo diyorlar lakap takmış bide binler *

En büyükleri Hasan 9 yaşında.

Yiyin lan dedim istediğiniz kadar.

Elemanı çağırdım dedim boşları topla hepsini tazele getir.

Masa baştan sonra tekrar donatıldı ama bi sıkıntı var elemanlar yemiyor.

Ulan yesenize dedim baktım ikisi Hasana bakıyor. vay dedim dıbına koyim şu bebelerde ki büyüğe saygıya bak eğitime bak. Hasan elini uzatana kadar beklediler.

En son saldırdılar beyler öyle iştahlar yediler ki mutlu oldum lan. arada takılıyorum bunlara yavaş falan diyorum hiç beni dinledikleri bile yok.

arada mekanı süzüyorum birkaç müşteri durumdan rahatsız ama gibimde değiller. tak yesinler dıbına koyim. yapmacık kaşarlar.

mekandan çocuklarla birlikte kalktık.

günde kaç para kazanıyorsunuz lan dedim ortalama bi rakam söylediler.

hepsinin cebine o kadar koydum bugün çalışmak yok lan dedim. gidin takılın dedim. bugün tatil gününüz dedim.

tamam abi dediler ama hiç öyle aşırı bi mutluluk göstergesi yok beyler çocukların yüzünde. o yaşta büyümüşler dıbına koyim. öyle hoplayıp zıplayıp sevinme yok.

baktım bunlar tamam diyor ama belliki yine çalışacaklar.

olum dedim bakın ben polisim bugün size çalışmak yasak ekiplere söylerim bakın dedim.

tamam abi söz bugün çalışmicaz dediler gittiler.

uzun süredir aklımda cerenin olmadığı sıkıntıdan uzak bi yarım saat kırk dakika geçirmiştim.

o yüzden anlattım burayı. Hasan Orhan ve Hamoya selamlar, güzel kardeşlerim benim. Sağolun beni mutlu ettiniz.