FiNAL

Artık vaktimin geldiğini düşünmeye başlamıştım dualar ediyordum.O sırada siluet iyice yaklaşmaya başlayınca bunun Deniz olduğunu anladım.Ama hala tedirgindim,ya cinnet geçiriyorsa gibisinden sorular soruyordum kendi kendime. Sessizce "Deniz" dedim;

D:Sessiz ol fevzi.
B:Napıyorsun o bıçakla ?

Birşey demeden sandalyemin arkasına geçip eğildi.Bir anda ellerim kurtuldu, uzun süredir bağlı kaldığından korkunç bir ağrı vardı ve bileklerim tahriş olmuştu ardından ayaklarımdaki ipleride kesti.3 günün ardından ilk defa ayağa kalkmıştım. Garip bir duyguydu. Deniz "benle gel." Dedi ve arkasına takıldım. Odadan dışarı çıktığımızda ev baya sessizdi ve ortalık kapkaranlıktı. Camdan arabanın hala orda olup olmadığına baktım, oradaydı.Ama anahtarlar ? Onlar Emre'deydi. Denize Emre'nin odasını sordum iğrene iğrene parmağıyla gösterdi. Bıçağı bana vermesini işaret ettim napıcağımı sordu, sadece ver dedim. Bıçağı verdi sessizce Emre'nin odasına girdim mışıl mışıl uyuyordu huur çocuğu. Aklımdan boğazını kesmek geçti.Ama böyle bir insan değildim arabanın anahtarlarını aradım, aradım odada yoktu. Odadan çıkıp anahtarların orda olmadığını söyledim.O zaman Selim'in odasındadır dedi. Selim'in odasına girmek pek istemiyordum ama mecburdum. Odasına girerken kapı ufak bi gıcırdadı. Elim ayağım birbirine dolanmıştı,ama uyanmamıştı yada ben öyle sanmıştım.
Anahtarlar çekmecelerin üzerindeydi,tam elimi attığım anda omzundan biri tuttu beni geri çekti. Arkamı döndüğümde anladım ki bu Selim'di,onu yatağa doğru var gücümle itip anahtarları alıp odadan koşarak çıktım denize "Arabaya koş diye bağırıp" anahtarı ona verdim. Emre bu curcunaya uyanmış ama uyku sersemi olarak yavaşça odasının kapısını açmıştı kapıyı suratına kapatıp dış kapıya doğru koştum. Ardımdan dış kapıyıda kapatıp arabaya koştum. Bindiğimde anahtarı kontağa sokmuştu deniz.Bi hışımla arabayı çalıştırıp yola koyuldum.

Deniz bana şimdi napıcaz şimdi napıcaz diye sorular soruyordu.

Ona bilmiyorum diye bağırdım.

Entry satırı yetmedi küçük bir kısım kaldı. Ufacık..

Hadi bekliyom

Bak işe gitcem hadi amk

Hadi bin yazbitir mk ne facebookmui gibtir et hesabını kapa mk

Hani son parttı lan??

Ulan bisey yazacan ne prim yaptin entry sinirsiz kimi yiyon huur cocugu

Mecnunun leylayı beklediğinden çok bekledim amk seni hadi %6 kaldı sarj

Hızlı yaz laaan

Hadi lan yarın ise gitcem daha

hikaye böyle bitmiyor demi o binler o kıza napmış o kız niye iğrene iğrene parmağıyla göstermiş cevap ver bize !!

Sonu gibimde degil kız güzelmi onu merak ediyorum

bu nasıl final huur çocuğu?

Bitir artık laaaaaan

beyler denedim harbiden entry sınırı varmış

Lan at artık am bezi

kardeş azcık daha yavaş yazarsan o şirinevlere polis çağırcam paralelciler orda diye

istemeden bağırmıştım özür diledim. Sessizdi köprüye kadar bu böyle devam etti. Köprü girişinde polisler vardı Deniz bana bağıra bağıra dön diyordu. Dönemezdim..
Polis arabanın plakasına doğru bakıp telsizle konuşma yaptı. Sonra arabaya 3 polis koşarak geldi kapıları açıp bizi yaka paça karakola zütürdüler..

Annem gelmişti, polislerede o haber vermişti araba her kapıya geldiğinde plakaya bakıyormuş kadın. Anlamış kötü bişeyler olucağını. Denizide benide sırayla sorgu odasına aldılar. Selimle Emrenin robot resimlerini çizdirip hatırladığımca evi anlattım ve adres vermeye çalıştım.1 haftaya polislerden evin tamamen boş olduğu haberi geldi.Ne bir eşya ne bir iz.Nede tanık.
Bunu Deniz'e anlatmadım tabi, istemiyordum korkmasını. Geçen zamanda Deniz'le tekrar yakınlaştık.Ve şimdi bu konuları hatırlamak dahi istemiyoruz.Ben hala Deniz'le tanışma faslımı bilmiyorum, bilmekte istemiyorum. Böyle daha iyidir belki de...

SON.

Rahat uyuyabiliriz

Hikaye gercek degildir herhalde dime panpa