Her zaman uzaylılara ilgim olmuştu, hatta ki reptilian gibi uzaylıların dünyayı yönettiğine inanırdım. Hatırladığım kadarıyla sıcak bir Ağustos gününün ardından hava kararmış, saat gece yarısına yaklaşıyordu. Dışardan bir gümbürtüyle uyandım. Domuz gelmiş olabilir düşüncesiyle dedemin tüfeğine sarılır sarılmaz dışarı çıktım. Hava kararmıştı ve önümü göremiyordum,el feneri nasıl almadım diye yakınırken ayağım taşa takıldı ve suratımın üstüne kapaklandım. Elimde tüfek olduğu için dengemi sağlayamamıştım. Yerden kalkmaya çalışırken aynı gümbürtüyü yeniden duydum ve havalandığımı hissettim. Uçuyordum ama benim isteğimle olan bişey değildi ve hareket edemiyordum. Kafamı kaldırmaya çalıştım ama kaldıramadım.

Gibiş var mı

Ueheue tutar amk qyqyqhw

Uzaylılar gibmiş herhalde

Bilincim kendine geldiğinde beyaz, bembeyaz bir odadaydım.Bir çeşit sedyenin üstünde, ellerim ve kollarım bağlanmıştı. Sağa dönmemle onları görmem bir oldu.Bir uzaylı. Sonunda görmüştüm onları. insanlardan tek farkları 4 parmaklılardı, derileri cırtlak bir sarı renkti ve kafa yapıları farklıydı. Fakat,bir terslik vardı. Bana ne yapacaklardı? Neden bu sedyede bağlıydım?

Odada o uzaylıyla yalnızdım. Bana doğru döndü, anlamadığım dilde birşeyler söyledi. Suratına mal mal bakmamdan anlamış olacak ki,yanındaki dolaptan daha sonra ileşitim cihazı olduğunu anlayacağım bir tür kolye çıkardı. Getirdi ve boynuma taktı.
+Neden buradayım? Benden ne istiyorsunuz?
-(iğrenç bir sesle)Senin derini yüzüp öldüreceğiz ve beynini incelemek üzere gezegenimize zütüreceğiz.Ben tam yapmayın diye yalvarırken bir kapı açıldı. Arkasındaki askerlerden ve üniformasından tahmin ettiğim üzere gelen uzaylı bir askeri liderdi.

Gelir gelmez yakın arkadaşım uzaylını kafasında arkadan bir tane patlattı ve Neyin peşindesin sen gerizekalı diye bağırdı. Sağındaki ve arkasındaki askere dönerek;zütürün bu malı.Daha sonra bana döndü.Şöyle bir baştan aşağı süzdükten sonra solundaki askere;Çöz bakalım bu yeni dünyalı arkadaşımızı. Tanışma vaktimiz geldi

Okuyan varsa devamı gelir beyler