notları aldım eve döndüm bunlar tekrar demleniyorlardı. bi iki bakayım dedim olmadı ben de içmeye başladım tekrardan. sınava iki gün vardı ve ben alkol ot yapıyordum evdekilerle. o gün önceki gece ağır takıldığımız için hafif gittik. can'ın bulduğu bir film vardı onu izledik geceyarısına doğru herkes bi tarafta sızdı. ilk dönem neredeyse hergün bu şekilde geçiyordu. hafta sonları istisna olarak dışarı çıkıyorduk ve barlarda içiyorduk can da bu sıralarda haplarını temin ediyordu.

dönem bitti ben bu sefer 1 ders hariç bütün derslerden kalmıştım. alttan derslerim çığ gibi büyüyordu. sömestrda bunlar memleketlerine gittiler. ben gitmedim. evde kendi kendime takılıyor arada can sayesinde yaptığım çevre ile barlara takılıyordum. bizimkiler olmayınca evde tek başına içmek keyif vermiyordu. akşamları fiks bar yapmaya başlamıştım artık canın kız arkadaşlarıyla. bu sırada kafa güzelken hazal ile tanıştım. kumral renkli gözlü fiziği çok tatlı bir kızdı. ertesi gecelerde de beraber takılmaya devam ettik ve 2 gece sonra eve davet ettim. geldi, gerisi bildiğiniz hikaye anlatmıyorum.

okul açılana kadar, ozanla can dönene kadar hazal her gün bende kaldı. ezgiden sonraki ilk kız arkadaşımdı uzun süre kimse olmamıştı hayatımda ve hayvan gibi mutluydum o 10 gün. gündüz sürekli dışardaydık geziyorduk öpüşüyorduk akşama doğru ya bir bara uğruyor ya da eve geçip film izliyor gece de sevişiyorduk. rüya gibi bir 10 günden sonra ozanla can geri geldi ve okul da açıldı. hazal'la artık sevgili olmuştuk fakat dışarıda görüşebiliyorduk. açıkçası eve çağırıp o kepaze ortamı görmesini istemiyordum çünkü kız alkol dışında birşey kullanmıyordu. hukuk okuyordu zaten dersleri falan iyiydi baya.

ozanla can kızı öğrendiler. o ara evden biraz uzak kaldım. tekrar ders çalışmaya başlamak istiyordum ama çok zordu. tembellik miskinlik ruhumun her tarafına sinmişti ve kafamda doğru düzgün çalışmıyordu. kütüphaneye gidiyordum ders çalışmak için fakat içeride yarım saatten fazla duramıyordum afakanlar basıyordu dışarı çıkıp sigara içiyordum. dışarıdaki sigaracı tayfadan baya arkadaş edindim. hergün yeni insanlarla tanışıp muhabbet ediyordum kütüphaneye gitme amacım bu olmuştu sanki. 20 dk ders çalışıyorsam yarım yamalak 40 dk dışarıda muhabbet ediyordum. hazal geldiği günler de pek bir şey değişmiyordu. masanın başında hareketsiz oturmaya çalışıp konuları anlamaya çalışmak ölüm gibiydi. o ise saatlerce ara vermeden çalışıyordu. ben dışarıda sigara çay yapıp onu bekliyordum.

bu durum bir süre böyle devam etti sonra ben kütüphaneyi de yavaştan ekmeye başladım. hazalı beklerken yakınlardaki kafelere gidip tavla filan atıyorduk tanıştığım elemanlarla. içeriye hiç girmemeye başladım. akşamları çağırdığımdaysa hazal gelmiyordu. zaten erken yatıyordu. görüşme ve birlikte vakit geçirme olağanığımız azalmıştı ve bunun için beni suçluyordu. 1.5 ay sonra bana bir telefon mesajı attı ve ayrıldığını söyledi. mesaj çok netti. ilk bir iki gün ne kadar bunalsam da aramadım. sonra aradığımdaysa hiç açmadı. beni tembel ve geleceği olmayan biri olarak gördüğünü söylemişti. aslında pek de haksız sayılmazdı.

hazal'dan ayrılışım zirveye çıkıp tekrar cehennemin dibine düşmek gibiydi. moralim feci bozulmuştu. alkol ot gecelerinde beni keyiflendirmeye çalışıyordu bizimkiler fakat hazal'ı ne kadar sevdiğimi onu kaybettikten sonra daha iyi anladım. hayatıma giren ikinci kadın da beni terketmişti. bir gece can yine haplanırken bana da teklif etti. kaybedecek daha fazla şeyim yoktu. yoğun bir alkol ot seansının üzerine kafam hafif güzelleşmiş film izliyorken aldım hapı. filmde de bizim gibi kaybeden sonraysa kimseyi sallamayan bir adamı anlatıyordu çok zaman oldu hatırlamıyorum adını zaten hayvan gibi film buluyordu can her gece. o gece kafam güzel oldu kendime geldim. kim lan o huur başka kaltak mı kalmadı filan diyip naralar atmışım.

ertesi sabah uyandığımda üzerimde bir bitkinlik ve halsizlik vardı. hemen bir sigara yaktım. fakat bildiğim birşey vardı ki hazal'ı artık daha fazla düşünmeyecektim. yeni avlara doğru yelken açacaktım. öyle de yaptım. can'ın arkadaşlarıyla beraber tekrar barlara akmaya başlamıştım. gitmeden önce birkaç shot-hap yapıp öyle gidiyordum ve her gece illaki biri olmazsa başka bir kızla tanışıyordum. çoğu tek gecelik oluyordu zaten onları eve getiriyordum sorun olmuyordu.

okul olayı rafa kalkmıştı sanki dönem sonu geliyordu ve benim tek yaptığım bardan kız kaldırmaktı. bu arada kullanım olayını artırmıştım ve aldığımda nasıl mutluluk veriyorsa 3-4 saat sonra da aşırı derecede endişe ve mutsuzluk yaratıyordu bu meret. sabahları yannan gibi uyanıyordum beyin kimyam gibilmiş gibiydi. elimde olansa gibtirnameye yakın bir ortalama ve geceleri loş ışıkta beğenip tanıştığım fakat ayık kafayla suratına bakmayacağım kızlardı. şimdi düşündüğüm de halen kızarım kendime.

üniversitenin 2. senesi de böyle bitti. kısaca özetlemek gerekirse yalnız olduğum bir ilk dönem sonra can ve ozanla yaptığımız keyif geceleri ve hazalla yaşadığım kısa ama hem güzel hem de yıpratıcı anılar. ve tek gecelik sırf ego öfke yüzünden yapılmış saçma sapan ilişkiler. ders ndıbınaysa koca bir hiç. 2 senede yalnızca 3 dersi geçebilmişim.

durum böyle olunca yaz tatilini bir çeki düzen verme toparlanma olarak geçirmek istedim. istanbulda durmadım o yaz. ailemin yanına döndüm ve beraber memlekete gittik. 2 ay orada kalacaktık. köy havası güzeldi ve sakindi. bazen çok bunalma anları geliyordu ama kendimi telkin ediyordum bunu atlatacağım diye. o iki ayı bir perhiz olarak geçirmeye çalıştım. arada sigara yakıyordum çok bunaldığımda, yürüyordum ve kitap okuyordum. köyün yaşlıları yörenin bilgeleri gibiydiler. onların muhabbetlerini dinlemek güzel oluyordu. din hakkında konuşuyorlardı bazen. içime bir ilham doluyordu fakat sonra gidiyordu yalnız başıma kaldığımda. köyde kaldığım vakit boyunca inzivaya çekilmiş ve kendimi biraz disipline sokmuş gibiydim. sonra 20 gün kala okulun açılmasına geri döndük. ben evde durmayıp istanbula geri döndüm hemen ve en büyük geri zekalılığımı da burada yaptım.

istanbula dönünce arkadaşları filan özlemiştim haliyle. içimde de buruk bir mutluluk vardı. herşeye yeniden başlıyordum sanki. bir plan yaptım. o dönem alacağım dersleri masaya yatırdım, listeledim çalışma programı çıkardım kendime. kütüphaneye gidiyordum tekrardan çok zor oluyordu ama kendimi zorluyordum çalışmak için 1 saat çalışıcam sonra sigara molası vericem diyordum işe yarıyordu. çıkınca da saatlerce dışarıda takılmıyordum en fazla 15 dk durup geri dönüyordum. okul açılmasına 3 hafta kala haftanın en az 4, 5 günü bu sistemi uyguladım ve bi yere kadar başarılı oldum. temel konuları kavramıştım sanki. devam etmek için isteğim vardı.

okul açılmaya yakın ufak da olsa bir istikrar yakaladım. bu geçmişe göre oldukça büyük bir gelişimdi. canla ozan'da geldiler o ara. tabi çok geçmeden eski ortamlarını kurdular. ben biraz uzak kalıcam dedim yalnızca sigara takılıyordum o da çok bunaldığımda. ozan baya şaşırdı duruma can muallaksi ise bıyık altından gülüyordu. belki de bu gülüş trajikomik olacakların habercisiydi. içmiyecem dediğimde verdiği o yavşak gülüş halen aklımdadır.

sabahları erken kalkıp derslere gitmeye başlamıştım. tek gecelik kızlar aramasın diye de telefon numaramı değiştirmiştim. kendimi okula konsantre etmeye çalıştım o süre içinde. insanlarla dersler hakkında konuşuyordum. ders bitince ise hemen eve gitmiyor kütüphaneye uğrayıp çalışıyor ve akşam yatmaya eve geliyordum. bu bir süre böyle devam etti. haftanın en az 3 günü kütüphanedeydim. haftasonları ise yürüyüş yapıp istanbul'u geziyordum. 2 yıldır geldiğimden beri hiç gezmediğim istanbul'u.

belki de o 3 hafta en hırslı ve ruhen rahatlamış dönemimi geçirdim. bunun da verdiği rehavetle ne tak yemeye yaptım bilmiyorum bir cuma gecesi okuldan sonra erkenden eve döndüm. bizimkiler demleniyorlardı. akşam çıkıcaz sen de gel dedi ozan. ne zamandır çıkmıyorsun kafa dağıt lan bi dedi. can da haftasonu var lan gel işte dedi. 3 haftadır çalışıyordum ve kendimi bir gece ile ödüllendirebilirdim. bu düşünce beni baya motive etti ve tamam dedim bu gece geliyorum.

o gece dışarı çıktık can'ın arkadaşları da vardı fakat ben tek gecelikleri görmek istemediğim için, gerçi görsem de hatırlamazdım ama belki onlar hatırlar da damlarlar diye her zaman gittiğimiz mekana değil de başka mekana gitmeyi teklif ettim. bu teklif olumlu yanıt buldu ve can'ın bildiği bir yere doğru gitmeye başladık. bunlar daha yolda cigaralarını tüttürmeye başlamışlardı. ben de bir sigara yaktım kızın kolun girdim kendimi mutlu ve iyi hissediyordum. mekana girdik üst kat türkçe pop çalıyordu durmadık alt katsa clubtı genelde gay'ler geliyordu ama oraya geçtik. 1 saat kadar orda içip güzelce kafa olduktan sonra ozan'a elemanın biri yavşamış mı ne olmuş tuvalete gitmiştim bunlar geldiğimde kavga ediyorlardı. ordan çıktık nereye gidelim derken kendimizi tekrardan her zamanki mekanda bulduk.

aptallık bende ki böyle bir şeyi yaptım neredeyse tüm gençlerin çıktıkları cuma gecesi eski mekana tam da en revaçta saatinde damlamış bulunduk. bende ufak bir gerginlik var ama belli etmiyorum içeri girdik bi sigara yaktım bi de bira aldım takılmaya başladık ozanın kızın arkadaşları zaten oradaydı onlarla sohbete daldım bira bitince bi vodka daha aldım kendime. tam o anda kafamı çevirmemle hayatımın en taktan anı başlamış oldu. aynı zamanda trajik bir hikayenin de başlangıcı.

beyler devam etmeyi çok isterim ama geç oldu yatmam gerekiyor. rezlerinizi alın yarın devam edicem.

beyler öncelikle şunu belirtmek istiyorum.

hikayemde hiçbir özendirici taraf yoktur. hayatımın 4 senesi adeta çöpe gitti. ne bir iş, ne düzgün bir çevre, ne sağlık. ailem bile yaka silkti sonunda benden. elimde kalan koca bir sıfır. dinlerseniz bu takun beni ne hale getirdiğine geleceğim.

paran var ortam var kızlar var niye yakınıyorsun diyen panpalarım olmuş. evet babam o zaman için iyi bir para gönderiyordu ama zengin değildik. yani okumadığım takdirde sırtımı yaslayabileceğim bir zenginlik yoktu. elime geçen harçlığı bu taklara ve alkole harcıyordum. yeri geliyordu günde 1 öğün yemek yiyordum. öyle bal kaymak bir durum yoktu anlayacağınız.

yaşadığımız evin her tarafını tak zütürüyordu beyler. salona gelip o dumanı solumak kafa olmaya yeterdi içmenize gerek yoktu. kaç gece kustuğumu hatırlarım, kabuslar içinde uyandığımı hatırlarım. üniversite yıllarım depresyon ve bu taklarla geçti.

kız meselesine gelince hayatımda bi hazal'ı sevdim doğru düzgün. bir de ezgiyi ama o kadar güçlü değildi. hazal beni bitirdi ama. diğer tek gecelik kızları hatırlamak dahi istemiyorum. burada hiç cinsel tecrübesi olmamış genç arkadaşlara bu dediklerim tuhaf gelecektir farkındayım ama sevmediğiniz biriyle yaptığınız ciks eşekle ilişkiye girmekten farksız dostlar. bunu zamanla anlayacaksınız.

en son mekanda olduğumuzu anlatmıştım. can'ın kız arkadaşlarıyla muhabbet ediyordum. daha önce eve gelen tanıdığım tayfadan. kafamı çevirmemle birlikte geçmişim sarsıldı bi anda. hazal'ı gördüm. o da beni gördü. fakat tüm mesele bu değildi. yanında bi dalyarak elini beline dolamış bunla dans ediyordu. benim etrafımdaki kızları görünce sanki bana nispet yaparmış gibi daha fazla yakınlaştı dallamaya. sonra da öpüşmeye başladılar. benim devreler bi gitti geldi gözüm karardı. kızlar noldu dediler bişey yok dedim muhabbete devam etmeye gülmeye çalışıyorum ama içim içimi yiyor o anda içim kan ağlıyor. en son bir kez daha baktığımda bunlara topuklu giymiş güzelce dallamanın elinden tutmuş dışarı çıkıyorlardı. o gece tekrar bunalımlarım başladı. ozanlar filan eve döndüler. ben kızlarla kaldım. duygu vardı bizim eve sık geliyordu. onun evine gidip orda içmeye devam ettik.

duygu ben ve bir kaç kız arkadaşı daha bunların evine gittik. beyler kafanıza farklı şeyler gelmesin bu kızlarla kanka modundan ileriye geçmez ilişkimiz. zaten ben köpek gibi aşığım hazal'a görünce tekrar depreşmiş bunlar da biliyorlar. herneyse eve geçtik ben cigara yaktım uzun süre sonra alkole devam ediyoruz. kafalar yine bulanmaya başladı ama ben halen o ağır mutsuzluğu içimden atamadım. sonra ilk defa duygunun boru gibi bir camda bir taku yakıp içtiğini gördüm. ister misin dedi o an düşünebilecek durumda değildim. aldım ve köküne kadar bitirdim. beyler bu tak sonradan öğrendim ki meth idi. ve ben bunun ne olduğunu dahi sormadan 1 hafta içmiştim. o hafta duygularla neredeyse her gün beraberdik. içip içip dertleşiyorduk.