belki ibret alırsınız diye, belkide ölürsem en azından hayat hikayemin başkaları tarafından bilinmesinin huzuruyla gözlerimi kapatacak olmak düşüncesi bu satırları yazmaya cesaretlendiriyordur bilemiyorum. Hikayemi anlatacağım öyle rezz gelirse yazmaya devam edeceğimde demiyorum maksadım artık birilerinin beni bilmesi, birilerine dökebilmek içimdekileri... Ben 26 yaşında, hayatı küçüklükten beri silik geçmiş, toplum tarafından dışlanmış, kendinden başkasına -hatta kendine dahi- hayrı dokunmayan, ezik bir ergenlik yaşayan sizler gibi bir bireyim. Amacım ne,nerden geldim, nereye gidiyorum sorularına cevabı dahi olmayan,her dakikasını zamanın akışına bırakmış bir o yana bir bu yana savrulan birisiyim.Çocukluğumdan beri en basiti okuldaki futbol maçlarına ekgib adam olmasına rağmen alınmadım. Arkadaşlarım hep bir iki adım öndeydi benden.Bu böyle 15 yaşıma kadar devam etti. Uzatıp konuyu dağıtmak istemiyorum saadete gelelim.O kadar dışlanmışlığın sonucu olarak çok erken yaşta iş hayatına atıldım. Sigara içmenin beni havalı gösterdiğini düşünüp 12 yaşında sigaraya başladım. Tabi paket almıyordum ama tek tük içime çekmeden içmeye çalışıyordum. Dışlanmışlığın acısı ve hüznüyle elimde sigara mahallerde dolaşıyordum. Anneleri beni görünce çocuklarını kaçırıyordu eve.Bu böyle devam etti 14 yasında artık paket alıp mahalle kenarına saklıyordum.ilk işim bir atölyedeydi. Mesleği söylemek istemiyorum ifşa olabilirm. Orda bir abi vardı ama böyle komik böyle candan.. Sürekli espriler yapar bana benimde değerli olduğumu söylerdi. Hayatımı ona anlatmıştım 'boşver bende zamanında çok dışlandım,ama herkesi boşverince herkes sana köpek oluyor. Düşünme gibtir et' derdi.Abi nasıl derdim nasıl böyle gibtir edebiliyorsun ben beceremiyorum banada öğret derdim.Sen benim veliahtımsın, abinden öğrenecek çok şeyin var derdi... Bu böyle 5-6 ay devam etti. Beraber takılırdık ilk biramıda onun yanında içmiştim.Biz abi kardeşiz gerisi bizi ilgilendirmez diyordu hep.

Kendisinden bahsedecek olursak 25 yaşında istanbulda tek yaşayan birisiydi. Benim aksime biraz daha güzel bir semtte oturuyordu. Anne babası ölmüş ev ona kalmıştı. Neyse.Haftasonları paydostan sonra ona gider bira içerdik, vodka içerdik günümüzü gün ederdik.Tek arkadaşım o olmuştu ailemi dahi onun kadar önemsemiyordum. Herşeyin bir dönüm noktası olurdu ya işte benim dönüm noktamda o gece olmuştu. Yine paydos ettiğimiz bir cumartesi biraları kapıp onlara gitmiştik. Sıradan bir gece olacak demiştim.Az sonra kapı çalmıştı. Arkadaşım gelecek sana bir süprizim var demişti. Polis olduğunu daha sonra öğrendiğim bir arkadaşı gelmişti o gece. Tanıştık ortamda ben kardeş rolünü bürünmüştüm hemen. Abilere bira açıyorum küllükleri boşaltıyorum odayı havalandırıyorum vs vs..1 saat sonra gelen abi cebinden kağıda benzer birşeyler çıkardı abi dedim bu nedir ? Bizim abi 'benden öğrenceklerinden ilki bu kanka ' dedi. Gülümsedi.Güveniyordum çünkü abim bana hata yapmaz diyordum. Zaten başka lüksümde yoktu, arkadaşım yoktu arayıp beraber oturup dertleşebileceğim. Neyse dedim sonumuz hayrola. Bizim abi aldı kağıda sigara döktü.Ama dökerkende her inceliği bana gösteriyordu. Sigarayı nasıl ıslatıp dişinle nereden yırtacağını felan. Bizim diğer abide elindeki yeşil otu alıp tohumlardan ayıklamaya başladı. Sonra sigaranın üzerine döküp yapıştırmasını söyledi. Benim abide gel bakalım çırak nasıl sarıyorum öğren dedi. Kahkaha felan attılar. Geçtim masumane bir şekilde neler yaptığını izlemeye koyuldum.Bu işler ustallık isteyen işler. Atölyedeki işlere benzemez diyede telkin ediyordu beni. Bitmişti benden sigara paketinin kapagının altındaki kartonu yırtmamı söyledi ve bana nasıl zıbana yapılacağını öğretti.ilk duman geldi al çırak en çok senin emeğin var sen yak dedi. Tamam abi dedim ama elim ayağım titriyor. giberim lan içmiyorum desem nasıl tepki vereceklerini kestirememekle beraber bir yandanda erkeklik gururuma yediremiyordum.

Neyse başa gelen çekilir mantığıyla aldım sigara gibi çektim.Öyle değil dedi abi bak böyle çekeceksin dedi. Aldı bir asıldı o biçim. Dedim bende bunu çekecek ciğer yok. Yapabileceğin kadar dedi fazla zorlama kendini. Aldım gösterdiği gibi yapmaya çekmeye çalıştım. Aman Allahım çekmez olaydım bir yandan yemek boruma kaçan dumanla mücadele ederken bir yandanda o iğrenç tadı ağzımdan tükürerek yok etmeye çalışıyordum. Daha içemeyeceğimi söyleyip çekildim kenara. Midem bulanıyor başım dönüyordu.Bir yandanda kendime kızıyordum yaşın kaç başın kaç diye.Ama benim yaşıtlarımın kafelerde kızlarla kola içerken benim esrar içmem sanki beni daha bir üstün gösteriyordu. Aptallık işte..Ama bunları düşüncek zaman yoktu. Kusmak istiyordum ve 2 kere gelmişti yediklerim gırtlağıma.Abi ben lavaboya gidiyorum diye ayaklanmamla yere düşmem bir olmuştu. Olduğum yere kusmamda cabası.Üstüm başım kusmuk bir halde alıp banyoya zütürmüşler beni. Soğuk suyla yıkamalar mı dersin kolonyayı kafamdan dokmelerimi dersin saatlerce uğraştırmışım bizim abileri.

Gözümü açtığımda sabah olmuştu. Dün gece yaşadıklarımın bir bölümünü hatırlıyordum. Düşünyordum o kadarda kötü değilmiş diye. Hoşuma gitmişti içtiğim. ikinci içtiğimdede aynı duruma düştüğümü hatırlıyorum ama bu boyle 4-5 içmeye kadar devam etmişti. Yavaş yavaş alışmaya başlıyordu vücut. Burdan sonrası kısa kesicem.2 sene kadar böyle devam etti.Abi dediğim adam memleketi olan urfaya taşınmıştı 2 sene sonunda. Artık benim için fazlada önemli değildi. Oturduğum semtin birçok yerinde yeni arkadaşlıklar kurmuş neredeyse her gece uyuşturucu içer olmuştum. Birgün bir arkadaşın kulübe gitme teklifine yok diyememiş akşamında kendimizi arabayla beyoğlunda bulmuştuk.3 kişiydik. Eşyayı onların çözeceğini bildiğimden hiç bahsini açmamıştım. Park ettik bir yerde. Arkadaşa dedim hadi yapın içelim diye.Oda diğer çocuğa bakarak oğlum kulube geldik sigaramı içilir hadi in 3 bira alalım dedi. Tahmin ettiğim şey olacaktı. Biraları aldık ve ilerledik az sonra bir ara sokakta cebinden üzerinde deve baskısı olan 3 hap çıkardı. Hepimize birer tane dağıttıktan sonra yutmamızı söyledi.Ben onlara ilk defa yutacagımı söylesemde yanında bız varız birşey olmaz yamuldğun yerde gideriz demişti. Yuttum ve klube girdik. Yarım saat sonra ayaklarımdan yukarıya doğru birşeylerin geldiğini hissettim. Midem ağzıma gelmiş sanki dışarı çıkacakmış gibiydi. Oynamak istiyordum yada hareket etmek ne bileyim. Agzım kasılıyordu ama nedenini bilemiyordum.Az sonra arkadaş gelip ağzıma bir sakız koydu ve beni piste aldı. Oynamayı bilmiyordum ancak deli gibi bir sağa bir sola atıyordum kendimi .Hoşuma gidiyordu ayrıca deli gibide terliyordum. Sonrasında işler kötüye gitmeye başladı. Herşey üstüme geliyor gibiydi. Yüzüne baktığım insanların gözleri yerinden çıkıyor gibiydi. Ağızları kafasında kulakları ağızlarındaydı.. Korkuyordum..Arkdaşa anlattım halüsinasyon gördüğümü söyledi. Keyfine bak bişey olmaz dedi. Oradan çıktık. Sabah evimize dağıldık. Yatmaya çalışıyordum ancak olmuyordu. Sağa dön yok sola dön yok. Karnım açtı ama bişey yiyemiyordum. Kalktım duş aldım kendime gelirim diye. Sudan dahi korkuyordum

Bu böyle askere kadar devam etti. Hergün her gece yutuyor içiyordum olmazsa kafayı yiyordum.59 kiloya kadar düşmüştümNeyseki askere gitme vaktim gelmişti. Artık içmeyecektim. Askerliği zorda olsa bitirip evime geldiğimde evden dışarı çıkmak istemiyordum tekrar başlarım diye. Her gördğm yer bana içtiğim günleri hatırlatıyordu. Birgün sigara almak için dışarı çıktığımda o arkadaşı gördm konustuk ettık askerlık bıttı felan dedı.Gel misafirim ol sana güzellik yapayım dedi. Olmaz desemde içimdeki binlikle yine hayır diyemedim.Bu sefer madde değişmişti. Bonzai denilen şey vardı elinde. Tehlikesini bilmeden oturdum içtim ama bu diğerlerine benzemiyordu.ilk içtiğimde öbür dünyaya gittim geldim diyebilirim. Hastane önüne bırakıp gitmiş beni. Gözümü açtığımda annem babam vardı yanlızca başımda.Ama yaşadığım kafa hosuma gıtmıs olmalıki hastaneden çıktıktan bir hafta sonra piyasada bu maddeyi aramaya başladım. Bulması kolayda oldu.Tam 2 sene içtim artık içtiklerim kafa yapmıyordu bile. Para olarak sıfırı tüketmiştim.Bir kaç tanede ölüm vakası olunca artık dur dedim kendime.Bu böyle gitmezdi.Ya toza düşecek ömrünü kafasını güzel etmekle geçirecektim yada adam olup evden işe işten eve bir hayat yaşayacaktım.Ben ikincisini seçtim dostlar.Çok zor bir dönemden geçiyorum halende bitmedi içimdeki istekk ama böyle kendime hakim olduğumu görmek beni sevindiriyor.Şimdilerde işe gidip geliyorum çok şükür. Birgün yine düşer miyim bilmiyorum ama umarım içmem. Uyuşturucunun benden aldıklarına gelince... Can alıcı kısım burası.Şu zamana kadar kaba bir hesapla yaklasık olarak 45-50 bin lira para, ölen bir kaç arkadaşım, kaybettiğim dostlarım, ailemin güveni ve en önemli olan ruh sağlığım. Suan kendimi o kadar işe yaramaz hissediyorum ki o kadar acizim ki kolumu kaldırmamın bile normal yaşayan insanlara haksızlık olacağını düşünüyorum .Kısacası içmeyin içirmeyin gibtir edin. Hayat içmeden, özenti olmadanda güzel