uyuşturucu bağımlısı bir gencin psikolojik

Koray koşarak doktorunun yanından ayrıldı. Ona ihtiyacı vardı. Evet o maddeye ihtiyacı vardı. Satıcı adamla randevusuna 10 dakika kalmıştı sadece. Huzursuz olduğu gözlerinden okunabiliyordu Koray’ın. Sonunda evine varmıştı. işaret etti uzun boylu sakallı gence.

-Son cümleyi bir daha okur musun Koray?
- isteklilik ve kararlılık tedaviyi mümkün kılmaktadır.
-isteklilik ve kararlılık sende göremediğim iki şey..
-Her gün bana aynı makaleyi okutup duruyorsun doktor! Umurumda değil doktor anlıyor musun umurumda değil. Bir daha gelmeyeceğim seanslarına ! Bu iş bitti…

hayalgucuyle kurgulanacak bir hikaye varsa ben kurgularım dostum

http://www.711chan.org/gif/src/129478673138.gif

@35 ne alaka lan

-Pekala al bakalım şu elimdeki kağıdı sesli sesli okumanı istiyorum.
-Uyuşturucu madde kullananlar tedavi olabilir mi? Evet, uyuşturucu madde kullanan kişiler tedavi olabilir. Özellikle tedavi ilkelerini yerine getiren kişilerde uyuşturucu maddeyi bırakma oranı çok yüksektir. Kullanılan uyuşturucu madde esrar, eroin, ekstazi fark etmez. Tedavi sadece kişinin uyuşturucu maddeyi bırakmasını değil, sosyal yaşdıbına geri dönmesini ve yaşdıbını sağlıklı biçimde sürdürebilmesini de içerir. Bu ise uyuşturucu maddesiz yaşam tarzının inşa edilmesi ile mümkün olmaktadır. Tedavide başarı oranının araştırmalarda %40 olduğu bildirilmektedir. Kişinin tedavi olma motivasyonu ve tedaviye uyumu çok önemlidir. Kullanıcılar arasında “bu hastalığın bir tedavisi olmadığı” yolunda bir kanı yerleşmiştir. Halbuki, bu yanlış bir kanıdır. isteklilik ve kararlılık tedaviyi mümkün kılmaktadır.

sen harbi huur çocugusun

-içeri gel Koray
-Merhaba yine şu sıkıcı seanslarından birindeyiz deseniz ya …
-Biliyor musun? Bu şekilde iyileşmem mümkün değil tedaviye neden yoğunlaşmıyorsun Koray neden? Sürekli reddediyorsun tedaviyi. Seni hastaneye yatırıp tedavi etmek en akıllıcası ama uyuşturucu hastaları kendi rızaları olmadan hastaneye yatırılamıyor maalesef. Artık yatacak mısın diye sormuyorum bile. Ama sana engel olacağım bu duruma tedavini gözetimim altında yapacağım anlıyor musun Koray?
Koray burada sessiz kalır. Doktor;

devam bin

Koray hızlı adımlarla yerinden kalkar doktorla olan randevusunun olduğu yere doğru gider. Bu yer okulun hemen karşısındaki küçük 2 katlı bir binadır. 2.kata çıkar kapıda büyük harflerle ‘Prof.Dr.Birol ENGiN’ yazıyordur. Kapıyı çalar, doktor seslenir;

tamam dedi ve 1 saat sonra evimin arkasında buluştuk , bana biraz bonsai ve esrar verdi karşılığında anamla yatmak istedi caresizdim bağımlıydım kabul ettim , sigaraları sardım basladım içmeye o sırada annemi nasıl gibiyor görmeniz lazım , zevklendim kalktım bende annemi gibtim çok güzeldi arkadaşlar

tamam devm ediyorum ozaman

okuyan varmı lan ?

anlat bakalım

-Merhaba Koray nasıl gidiyor?
-taktan
-Dalga durumun nasıl?
-Kalmadı elimde hiç bulabilir misin bana?
-Buda sorumu Koray ne zaman müsaitsin buluşalım?
-Doktorumla randevum var ondan sonra benim evin arkasına gel bir saat sonra…Tamam mı?

Evi okul kampüsünün sınırları içinde olduğundan okulun içinde vakit geçirir çoğu zaman. Doktoruyla randevusuna yarım saat vardır daha. Kahve içmek için meydandaki kafeye iner. Kendisine şekersiz bir kahve alır. Dışarıdaki bankın üzerine oturur. Yanına uzun boylu sakalları birbirine karışmış bir genç yaklaşır.

Herhalde babam nerde olduğumu bilseydi beni bu illetten kurtarmak için bir çözüm bulurdu. Beni bundan kurtaracak tek insan o olurdu diye düşünmüşümdür her zaman. Her neyse bugün yine o lanet olası doktorla randevum var. Bir bakalım bugünün tarihi 7 kasım 2011 randevuma gitmek istemiyorum ama gideceğim. Gitmezsem birde evdekilerle sorun yaşamak istemiyorum zaten yeteri kadar sorunum var. Koray kısa bir kahvaltı faslından sonra ceketini üzerine geçirip evden çıkar.

Ben ağır bir uyuşturucu bağımlısıyım. Uyuşturucuya üniversitemdeki ilk yılımda başladım yani 4 sene önce. Çok ağır travmalar geçiriyorum. Tedavi olmak istemiyorum. Çünkü o maddeyi kullandığımda daha mutlu hissediyorum kendimi. Herhalde babam olsa o bile beni zorla tedavi ettiremezdi. Maddeyi kullanamadığım zamanlar kendimi halsiz hissediyorum, kusuyorum. Zorla tedavi ettirilmeye çalışılıyorum annem tarafından ama nafile. Biliyor musunuz?

yokmu bişiyin

ÇILDIRMA NOKTASI
24 yaşındayım. Üniversitede 4.yılım. Nasıl dayandım buraya 4 yıl ? Burası küçük sıkıcı evim. Hayatım bomtak. Berbat bir üniversite hayatım var şu hayatta tek değer verdiğim varlık annem. Babamı hiç görmedim, sadece bir yerlerde yaşadığını ve bana çok yakın olduğunu, beni koruduğunu hissediyorum. Yurt dışında okuyorum, ancak burası bir Türk okulu Türk öğrenci sayımız çok fazla. Adım Koray soyadımı boşverin. Şu anda tatildeyiz ama annemle aram bozuk o yüzden uçak biletimi almadı hapis kaldım bu yerde. Size bir sır vermek istiyorum.