-
1.
-3Beyler bu başlık altında size bi gerçeği açıklamak istiyorum. Tesadüfmüdür yoksa hislerimle ilgili bisey midir bilmiyorum ama ben depremleri bilebiliyorum. Ister inanın ister inanmayın bu size kalmış beyler. Hatta bu yüzden ailem benden şüphelenmeye bile başladı. Anlatmaya başlıyorum ufaktan. Her depremi ayrı ayrı yazıcam. Part part anlaticam beyler ilgi gelirse Sevinirim.
Yavaş yazarsam kusura bakmayın beyler. Mobildeyim cunku.
-
2.
0Bende en ufak depremi hissediyorum ve olduğu zaman uykumdam uyaniyorum ama geri yatıyorum
-
3.
+1deprem derken evdeki depremmi yoksa bildigimiz depremmi ?
-
-
1.
0Hahahahah
-
2.
0Bildigin deprem panpa fesatlaşmayın gözunusu seviyim
-
1.
-
4.
+1Benimde başım ağrıyor deprem olacağı zaman müneccim taku yemişiz kanka
-
5.
017 Ağustos 1999 Marmara Depremi
O zamanlar 3 yaşındaymışım. Annem anlatmıştı bana. Çanakkale'de oturuyoduk o zamanlar. O gün gece boyu uyuyamamışım. Tabi ben hatırlamiyorum o zamanlar bi tak sadece annemin " o gece hiç uyuyamadın hep başında bekledim oğlum" dediğini bilirim yani. -
6.
+123 Ekim 2011 Van Depremi
Ailevi bi nedenden dolayı annemle babam ayrıldılar. Ben annemle Istanbula tasinmistim. Sonuçta tek varliğim o donemde annemdi. Babami pek giblemezdim acikcasi. Herneyse konuya donelim. Liseye gidiyodum o zamanlar. Normalde kopek gibi uyuyan birisiyim beyler. kafami yastiga koydugum gibi uyurum ve uykuyu fazlasiyla seven biriyim. Deprem olmadan onceki gun gece 1 e kadar mi ne bilgisayar basinda takildim. Sonra baya uykum geldi yattim yataga vurdum kafayi guzelce yastiga. Fakat uyuyamiyodum. Ne yapsam ne etsem uyuyamiyodum. O gun zaten sabahladim. Hatta arkadasla pc den skypte konustuk. Sabahladik ettik. Ama ben biliyodum bunun normal bisey olmadigini. Ertesi gun annemin akrabasina gittik. Orda ogrendim deprem oldugunu. Az da olsa kendimden korkmustum acikcasi. -
7.
+1Panpalar istek gelirse devam edicem kimler burda ses verin
-
8.
024 Mayıs 2014 Gökçeada Depremi
O depremi hiç unutamam. Annemle babam o zaman barismislardi. Annem istanbuldaki kendi evini satıp memleketten yani Canakkaleden birlikte yeni güzel bi ev aldik. Artik mutluyduk cunku bizim icin yeni bi sayfa acilmisti. Universiteye gitcektim artik. Istedigim bolum ingilizce ogretmenligini dusunuyodum ve elimden gelenide yapmistim. Deprem olmadan onceki gece gitarima calismistim. Hemde fazlasiyla. Gece 12 ye kadar falan durmustum azcik pc de takilmistim. Sonra annemin "hadi yat artik gec oldu sabah erken kalkicaksin kursa gitceksin" dedigini duydum. (Elektro gitar kursu) Yattim direk yataga ve uyumaya calistim. Fakat uyuyamiyodum ve durduk yere terliyodum. Ilk biraz pencereyi actim. Sonra kapattim icersi serinlesin diye. Fakat hala uyuyamadim. Sonra gece 4 e kadar ayakta durdum bildiginiz beyler. Icime bi kurt dustu. Istanbulda yasadigim ertesu gun deprem oldugu gecenin aynisini yasiyordum bildiginiz. Hicbisey yapasim yok fakat elimden uyumaya calismaktan baska bisey gelmiyodu. Ertesu gun oldu. Kursa gittim eve geldim. Benim züt uc bucuk atiyo korkudan. Her an bisey olcakmis gibi. Hissediyodum cunku. Evde duramazdim. Annemler zaten kordondaydi. Bende arkadaslarla bulusup kordona incektim. Tabi yolda giderken arkadaslarin yanina beklemiyodum yolda yakalancagimi depremi. Canakkaleye giden bilir. Kordonda bi Truva Atı vardir. Yanindada basket sahası. O potanin secdeye gittigini gordum ben. Cok siddetliydi beyler deprem.