uyutmuyorlar rahat bırakmıyorlar onlar cinler

Edit: capsi kaldirdim.

alın olaydan sonra arkadasım ş.d ile gittim aynı koruya. ilerleyen capslerde ayin yaptıgımız yere de tekrar gidip fotograf cekildim onu da atarım. açık kare bi alan.. yerler yaprak toprak gozukmuyor. etraf agac. katilin olay mahaline donmesi gibi ben de olaydan sonra 3-4 defa gittim oraya..

inciden facemde ekli bikaç panpam var zaten. onlar gormuslerdir butun fotografları.

birden sustu. iyice korkmaya basladım ama belli etmemeye calısıyordum. 2 şekilde saldırırlar 1-güçsüz olduklarında, 2-siz güçsüz oldugunuzda lafından dolayı.. bi filmde duymustum o an aklıma geldi. hande bana baktı sakın ses çıkarma dedi. lan napacam falan diye soylenirken aynaya vuruluyor gibi bi ses geldi. tövbe bisss.. hande geri çekil ama sakın çarsafın ustunden cıkma dedi.(bu alan sınırları kaldıran alan. 2 alemin sınırı bu alanda yok olur, iletişim kurulur) gittim en köşede dizlerimin üstüne çöktüm oturdum.. hande aynaya dogru eğildi konusmaya başladı. bizden ne istiyorsunuz. dayanamadım gittim tekrar yanına aynada ne oldugunu görmek için. aynadaki kan hareket ediyordu,bir şeyler yazıyordu. birkaç saniye sonra aynada anlaşma yazısı belirdi.

@102 sag ol dogal rengi. @103 anlatacaklarımı bitirdikten sonra aranızdan ayrılıyorum panpa.

hande aynaya daha da yaklastı bir kez daha sordu, bizden ne istiyorsunuz?! aynadaki yazı değişmedi. elinin tersiyle aynanın üzerindeki kanı sildi ve -bu boyle olmayacak, buraya çağırmamız gerek. dedi.

ama bu çok tehlikeli bir şeydi. çünkü bir kere bu sınırı kaldırdıgınız zaman ömür boyu geri çizemezsiniz. onlar istedikleri zaman size ulaşır, siz de onlara. ama ulaşmak isteyeceğinizi pek sanmıyorum.. onları yanımıza çağıracaktık.. delilikti bu ama baska caremiz yoktu. bizden ne istediklerini öğrenmek ve bu işten kurtulmak istiyorduk sadece.. ve onları çağırmaya karar verdik.

of amk ya bir sayfa yazdım inci hata verdi yollanmadı. bacın siqem serkaaaaaaaan!!! bi daha mı yazcam amk. elim koptu.

@111 satanist degilim.

yazamıyorum amk 3dür gri ekran veriyor gibecem.. deli oldum.

çarşafın üstündeki beyaz mumları söndürük. siyahlardan 4 tanesini ayırıp, diğerlerini çarşafın kenarlarına dizdik. o 4 taneyi de zütümüze soktuk ahyaıshaoahaua şaka lan şaka günlerdir uyumayınca arada beyin mala baglıyor.. o 4 taneyi de aynanın 4 köşesinde koyduk. hande aynaya yaklaştı ve yine konusmaya basladı, sizin için geldik. elçinizi gönderin, anlaşma yapacağız, sınırları kaldırıyoruz, mühürlenmeye geldik..

otlar hısırdamaya basladı, sanki bi insan silueti halini aldı ince uzun bi çizgi gibiydi.. karanlıkta zor seçiliyordu zaten hareket etmeye basladı bir yere dogru gidiyordu biz de kalktık peşinden gittik.. o bahsettiğim koruda (giderseniz görürsünüz) betondan ve taslardan yapılma magara gibi şeyler var. acık bi alanda durdu sonra yere düştü bütün yapraklar. hande elini topraga uzattı ve demir bi kol buldu. çevirdi, yere dogru bi dehliz açıldı. lan manyak mısın ne işimiz var iyice sapıttın desem de inmeye başladı bile. (o dehliz hala orada. olaydan sonra ş.d ile gittiğimizde baya bi aradık bulduk)

bukucunun sesini duyar gibi oldum. emin olamadım çok uzun yıllar geçmişti üstünden. merdivenleri inmekle inmemek arasında bocalıyordum sonra aşağıda birden fazla kişi oldugunu farkettim.. hande çoktan yarılamıştı bile. sesler çok net duyuluyordu. fazla büyük bir yer değildı anlaşılan.

Satan adına, dünyanın sahibi,!

Adını kendimin bir parçası haline getirdim !

Sana günahsız bir bahire bahşediyorum !

Egoist Tanrıdan çok daha fazlas
ısın biliyorum !

Sunağımızı kabul et ve bizi dost gör !

Gelin artık ve isimlerimizi dinleyin !

Biraz tanıdık geliyordu. Tüm bunlara ek olarak bir de Latince bir şeyler söyledi ama anlayamadım. Sunuş bitmiş, sıra Sunağa gelmişti ve merdivenleri yavaş yavaş inmeyen başladık…

indim. el fenerli bir sürü korkunç ve kapüşonlu insan. yani sanırım insan.. olmayadabilir. ve onu gördüm.. yıllar sonra karşımda. aynı soguk ve korkusuz bakışlar.. bükücü karşımdaydı.

biraz konustuk olaylardan haberim var hande anlattı dedi. tanışıyorlarmış ve en önemlisi bükücü yıllardır beni takip ediyormuş.. sunak olmak zorundaydım butun bunlardan kurtulmak için. bileğimden akan birkaç damla belki de daha fazla kan. baska turlusune izin vermezdi sm. son basamagı da indik S.M. elimi biran olsun bırakmıyordu ama yine de kendimi oltanın ucundaki solucan gibi ya da bir idam mahkumu gibi hissetmeme engel olamıyordu. Topluluğun çoğu ateşin başından kalkıp siyah mermerin etrafında bir halka oluşturmuşlardı. Bunlar ‘orta düzey’ diye hitap edilen satanistlerdi ve canlı sunak ayinini yalnızca orta düzel satanistler izleyebilirlerdi. Gözlerim dolmuştu. Ailem, arkadaşlarım, geleceğim, doğmamış çocuğum, hayallerim… hepsi gözümün önünden geçti. Biraz sonra ölebilirdim. Ölmek için çok gençtim ama artık geri dönüşü yoktu. S.M. elimi bıraktı ve bana o ana kadar hiç sarılmadığı şekilde sarıldı, nefesini boynumda hissettim.

-korkma ! güven bana ! gözlerimin içine bak devrimcihatun ! sen cesursun. Her ne olursa olsun yanındayım senin, bir an bile yalnız bırakmayacağım.
Son kelimeleri dudaklarını terk ederken, kirpiklerinin nemlendiğini fark ettim ama ağlamadı. Olabildiğince yumuşak bir sesle ‘’ hadi başlayalım’’ dedi.

Ve satan(yani efendileri) adına yaptıkları yemine başladılar. Daha öncede yaptıkları gibi… ilk kez bir ayin yeminine şahit oluyordum. Vücudumda hiç an kalmadığını hissedinceye kadar kanımı akıtmaya devam ettiler. Kan bedenimi terk ettikçe tarifsiz bir huzur giden kanın yerini dolduruyordu. Bedenimi gördüm. Gözlerim kapalı, yüzümde ve bedenimde taze kan, bembeyaz bir ten. Sanki birkaç metre yukarıdan izliyor gibiydim olup biteni. Üzerimde hiçbir ağırlık hissetmiyordum, uçuyor gibiydim ! S.M. telaşla, başımı ellerinin arasına aldı ama hissetmiyordum. Yalnızca seyrediyordum. Bileğinden sızan kan dudaklarıma değiyordu. Omuzlarımdan tutup bedenimi sarstı, adımı haykırdı yok yok ! hani çok heyecanlı bir filmde oyuncularla konuşursunuz ama duymazlar ya.. işte bende öyle çırpınıyordum kendi filmime sesimi duyurabilmek için. S.M. son bir çırpınışla ‘’devrimcihatun !’’

sonra kendimi haseki devlet hastanesinde buldum. yanımda ne hande vardı ne sm. sadece ş.d vardı. o getirmiş beni buraya. sol bileğim kanıyormuş, evde yerde bulmuş beni yarı baygın halde. ne oldugunu falan sordu hastaneden çıktık tek tek anlattım. çok korktu ama inanmıyordu sanki. ona anlattıgım her şeyi ispatlamak için o koruya zütürdüm.. o büyük ağacı, biraz yurudukten sonraki dehlizi. her şeyi gördü. inandı.

handenin şişlideki apartmanına gittim, yoktu. bir daha da hiç görmedim. olaydan tam 19 gün sonra annesi aradı hande o koruda kendini o büyük ağaca asarak intihar etmiş.. bazen rüyalarıma giriyor.

beni rahat bırakmadılar. ormandaki geceden sonra hemen her gece rüyalarıma girdiler. ama bu sefer elçiler, kabileleri..
düşünün ki çok güzel bir kadınla evlendirilmeye çalışıyorsunuz rüyanızda. her şey hazır kadın dünyalar güzeli.. sonra bir şekilde hayır diyince o kadın dünyanın en çirkin kadınına dönüşüyor, yanındakiler de öyle. cinler yani. biraz araştırırsanız bu ve buna benzer olayları bulabilirsiniz. rüya, evlendirilme falan. rüya bir çeşit trans hali oldugu için daha rahat iletişime geçebiliyorlar. hala ara ara rüyalarıma girer, çok yakışıklı bir erkekle evlendirmeye calışırlar.

yani kısacası beyler, bir kere bulaştıgınız zaman, ölmeden kurtulamıyorsunuz onlardan. rahat bırakmıyorlar.. sonra böyle her gece güneş dogsun diye bekliyorsunuz.. size tavsiyem hiç bulaşmayın ne kadar çok şey bilirseniz o kadar kötü. ve bu arada hande intihar etmeden önce bana bi mektup bırakmış, o mektubu da hala saklarım..

@130 evet atladıgım ya da değiştirdiğim birkaç yer var. anlatamam onları, gerçekten anlatamam. en yalın haliyle yazdım bitirdim görevimi tamamladım. şimdi bütün bunlardan kurtulma zamanı.

hadi panpalar ben kaçar. var mı son olarak sormak istediğiniz bir şey?