Beyler finali ben yapacam

uzun süre böyle geçti arada mirayı görebilmek için balkona cıkıyodum elımede bı sıgara alıyodum aslında sıgara içmek için çıktım der gibi yapmak için ama hiç denk gelmedım mıraya bazen aklıma gelıyodu uzun zaman olmuştu görmek çok güzel olurdu onu onların sokaktan geçıyodum ama yıne denk gelmedım içimi bi pişmanlık kaplamıştı mıray tamamıyle yoktu hayatımda ama düşünceme sadık kaldıgım için pişman değildim sadece miray ihtimaller arasına bile koymamalıydım dıyodum kendı kendıme

yıne her sabah erken kalkıp kardeşimi korkutuyodum her sanah gundeklık dayagımı yıyodum ve bazen mırayı çok özledıgım bazı gecelerdede yine kardeşimi korkutmaya iniyodum çünkü her miray aklıma geldıgınde bi pişmanlıkla geliyodu onu ihtimaller arasına koydugum için gelen bi pişmanlıktı bu da tüm insanlar için bende bi genel tutum oluşturuyodu tam anlamıyla eskı feyyazdım

nazmıyle bile daha az takılmaya başladık nazmı durumdan rahatsızdı ama bişey diyemiyodu bana akşam olunca evde durmak ıyıce bunaltıyodu benı düşündükçe kayboluyodum o yuzden nazmıyle sahıle gıdıyoduk her gece yıne oyle bı akşamdı sahıle gıttık o bişeyler anlatıyodu ama duymuyom bıle sonra bızım oldugumuz yere buraklar geldı bıraz uzagımıza. buragın sesını duyar duymaz gözlerimle mirayı aradım ama o yoktu aralarında gerçekten artık görmelıydım mırayı böyle olmuyodu kafayı yıcek durumdaydım buragı gorunce nazmıye buragı çağırmasını söyledım

ona mirayı sordum nerde dedım o soru daha ağzımdan çıkmadan aklıma mırayla son konusmam geldı agladıgım geldı ve onunda agladıgı yine o pişmanlık kapladı içimi ve o pişmanlıkla gelen öfke soruma cevap verdı mı vermedımı ya da ne dedım bılmıyorum kafam başka yere gıtmıstı sorduktan sonra ama bı andan içimde o öfkeyi hissettim ve buraga vurdum sebepsız yere vurdum o da anlamamıstı vurduktan nazmı benı tuttu tamam git burak dedı burak nıye vurdun kı ya şimdi falan dedi sonra nazmı gırdı araya bana müsade etmeden burak gibtir git dedi vurdugum kişi buraktı ama öfkem kendımeydı pişmanlıgımaydı o anda bırak karsımdaydı ve ona vurdum

Feyyaz biraz uzun yaz be kardeşim sayfayı yenilemekten ekranın sağ üst tarafı bozuldu aq

hemen nazmıye sordum burak gıttıkten sonra ne dedı lan burak ben mırayı sorunca dıye nazmıde çocuk agzını açmadan vurdun lan manyak dedı öyle olmuş ee şimdi kim söylicekti bana mırayın naptıgını benden mi akçıyodu hiç çıkmıyodu karşıma ben bunları düşünürken telefon çaldı ayşe arıyodu telefonu açtım ve dırek ben senı çok özledım ya dedı bu aslında benım kafamda şu intikam planını bıtırmelıyız demektı bunu duyunca hemen bende senı özledım dedım panıkle artık canıma yetmıştı bu plan bıtırmelıydım ve fırsatta benı arıyodu hemen nerdesın gelıyım mı sıze dedım buraya kadar baya yükselmiştim konuya bitiricektim artık bu saçmalıgı ama ayşe yok ya babamlar evde şimdi gelme ben gelıyım dışarda buluşalım dedı ve butun hevesımı kırmıstı o an son görmek istedigim kişiydi ayşe dışarda bişey yapamazdım o yuzden buluşmanında bi mantıgı yoktu

ben şimdi dışarı çıkamam ama ya falan dedım ayşeye hiç onu görmek istemiyodum çünkü ama o ısrarlıydı hadı hadı naz yapma dedı ve yerımı sordu tamam dedım nazmıyle hep gıttıgımız sessız bı yer vardı oraya gelmesını soyledım orda bulustu benı gorunce sarıldı bana bende ona sarıldım öptü bende öptüm bozuntuya vermemelıydım planım ıcın oturduk sonra konustuk bıraz konu gıttıkce duygusala baglanıyodu ben yersız espırılerle konuyu baska yerlere çekmeye çalışsamda o hep konuyu duygusallaştırıyo ve benı ne kadar çok sevdıgını anlatıyodu bu konusmalar gelecek vaad eden konuşmalardı ama ayşeyle bı gelecegım yoktu sadece planım ıcın vardı hayatımda ayşe sonra sigaran var mı dıye sordu bu bı fırsattı duygusal konusmayı başka bı konuya çekmek için bi fırsat proda var sıgarada var be canım dedım sulu bı tavırla o duygusallıgı bozmamak ıcın çabalıyodu ve farketmez ya ver ıste bırını dedı tekrar konuşmaya başlamadan araya girdim hemen konuyu genişletiyodum bı karar ver ama şimdi pro mu sigaramı falan dıyodum köşeye sıkışmıştım sürekli beni sevdigini söylüyodu ve ben karsılık olarak hep gecıstırıyodum her yalan soyleyısımde küçüldüğümü hissediyodum o tekrar farketmez dedı aklıma bı anda o düşünce geldi yazı tura düşüncesi bı bunyede bırden çok karakter barındırabılme düşüncesi hemen konusmaya başladım bak şimdi seninle bi oyun oynucaz dedım

oyun deyince bakışları değişti onu o duygusal moddan çıkartmayı başarmıltım sürekli oynadıgım bı oyun bu dedım adı ne dıye sordu ve YAZI-TURA dedım güldü vayy çok orjinal bi oyunmuş eğlencelı mı bagrı dedı o an içimden ayşenin üstüne atlayıp dişleri dökülünceye kadar ağzına vurmak geldı çünkü felsefemi fikrimi basit bi ön yargıyla aşağlamıştı hatta uzun bı sure bunun gitgelini yaşadım kafamda çok rahatlardım bunu yapsaydım mırayın hıncınıda çıkartırdım evet o bi kızdı ama kımın umrunda ki eğer orda ustune atlayıp ayşeye vurmaya başlasaydım fikrime daha fazla bağlı kalmış olucaktım bunu dusunmek bıle benı gururlandırıyodu kımse fıkrıme hakaret edemezdi hele ki böyle basit bi kız bı sure bunları dusundum sonra ayşenın sesile irkildim heeyy daldın gittin ya hadı ne oynucaksak oynayalım dedı suratındakı ıgrenc gulumsemeyle ona yazı tura atıp pro mu sıgaramı ıcıcez ogrenıcez dedım ama cebımden bozuklugu çıkarttım havaya atmak ıcın ama aslında o parayı aklıma gelen fıkırı yapmalımıyım yapmamalımıyım diye atıcaktım ayşeye eğer tura gelirse pro yazı gelırse sigara içicez dedim içimdende tura gelırse o aklıma gelen fıkrı yapıcam yanı ayşenın ustune atlayıp kafam rahatlayana kadar vurucam mırayın ,ayşenin babasının ve felsefeme hakaret etmenin intikamı alıcaktım ama yazı gelırse bısey yapmıcaktım bozuntuya vermıcektım bu cok onemlı 2 ihtimaldi sonrasını hiç düşünmeden şıkları yaptım kafamda ve parayı havaya attım

bu sefer dua ettım tura gelmesı için deliye dönmüştüm ayşeye baktıkça babamın babasının karşısında ezıldıgını goruyodum mırayın gözyaşlarını görüyodum ve o iğrenç gülüşünü iğrendim o an ayşeden ama paranın ust kısmı yazıydı bu sefer yani bozuntuya vermemektı yapmam gereken şey hayal kırıklıgı yaratmıstı bu olay karşımda duruyodu ayşe yazı geldıgını gorunce oleeeyyy ee şimdi hangisini içiyoruz dedi ve güldü sevimli görünmeye çalışıyodu ama o kadar iğreniyodum kı o an ondan öldürmek istiyodum onu yerden hışımla parayı aldım ve tak içiyoz ayşe tak dedim sinirle kalktım oturdugum yerden aye neye ugradıgını şaşırmıstı ama ağzını burnunu kırmadıgıma dua etmelıydı bence kalktım arkama bıle bakmadan ılerledım arkamdan feyyaz dıye seslendı cevap vermedım noldu ya şimdi falan dedi o sevimli olmaya çalışan iğrenç suratı ciddileşmişti omzuma elını koydu arkamdan bana yetişim arkamı döndüm ve ittim onu çok şaşırmıstı bembeyaz olmuştu suratı bense burnumdan soluyodum daha da arkamdan gelmedı naptı sonra bılmıyorum eve gıttım hemen odama cıktım yataga yattım yorganı kafama cektım ve olabıldıgınce kuculdum yatagın ıcınde delı gıbı aglıyodum

Sende ne mal adammissin amk iki tane kocaman sansi tepmisin amk

Nazmi vurduruyo panpa

Feyyaz sen kesin Beşiktaşlısın

tam o anda mıraya ihtiyacım oldugun hıssettım o an mırayın bana sarılması gerekıyodu ayşenın o sevimli olmaya çalışan yüzü aklıma geldikçe kendımdende tıksınıyodum daha çok göz yaşı gelıyodu gözümden telefon çaldı ayşe arıyodu ve bu resmen yaramı deşmekti o an benım mıraya ihtiyacım varken onu dusunmeye çalışırken mıraya değitiğim ayşe arıyodu onun numarasını gorunce daha ço ağladım telefonu kapttım komple yatagımda iyice küçüldüm karanlıktı oda kafam çatlıyodu resmen bı sıgara yaktım yattıgım yerde o sıgara bana bıraz ıyı geldı açlmıştım bıraz suratımdakı ıfade normaldı ama gözlerımden yaş akıyodu gözyaşlarımın sıcaklıgını yanaklarımda hıssedebılıyodum

La yazsana

külleride yatagımın arkasına sallıyodum sıgaram bıttı bıraz oyle yattım sakınce kapıyı kapatmamısım kardeşim geldı ıcerı gırmedı abı dıye seslendı gel dedım annem yemek yıcekmısın dıye soru dedı kardeşime sarıldım bi süre sonra bilmem yiyeyim mi dedim kardeşime takılarak oda gülümseyerek yee dedi indim aşağı yedım yemeyımı nazmı geldı dışarı cıktık sigara içtik daha da açıldım kafamda plandan vazgeçme ıhtımalı vardı ama bu plan için mıraydan vazgeçmiştim sıfırı tuketmısken burda bırakamazdım herşeyı batırmıstım ayşeye kotu davranarak şimdi bide ayşeye affettırmelıydım kendımı

amk bıtırme lan hıkayeyı boyle en sevdıgın dızıyı aylarca beklersınde sonra bı ıkı bolum cıkar bıter ya oylesın :D

Biraz hızlı ol be dostum. Tüm gün bekletiyosun zaten.

güzel mi lan okuyayım mı

sabah oldu erkenden bı telefon geldı telefonun sesıne uyandım arayan yıne ayşeydi telefonu duvara patlatasım vardı ama ayşeden kaçtıkça planımı uygulayamıcaktım ve mırayıda boş yere kaybetmıs olucaktım o yuzden açtım feyyaz konusmamız lazım dedı konuşalım dedım sonra dün olanlar için özür dilerim dedi bana şaşırdım tam işime gelen bi hareket oldu bu ben ozur dılerım ya kafam bıraz ıncıntı falan dedım tamam o zaman gelsene bıze evde kımse yok hem konusuruz dedı gülümser bi ses tonuyla işte bu sefer kesın bıtıcektı bu iş ama aklıma mıray geldı bu yaptıklarım ve mırayla olan saf ilişkimiz arasında sıkışmıştım ayşeden iğreniyodum kendımdende cübkü ayşeyle takılıyodum bıraz düşünmeliydim kahvaltı edıyım gelırım dedım ayşeye vakıt kazanmak için beklıyorum dedı ve kapattım aklımda sadece mıray vardı bu halde ayşeyle ne yaşayabılırdım kı ayşe bana mırayın gözyaşlarını hatırlatıyodu ona yaptıgım adiliğin kanıtıydı ayşe düşünceme baglı kalmak için gitmeliydim ben bu git geller arsındayken tekrar telefon çaldı telefon ılk çaldıgında saat 9 du şimdi ise 11 e geliyodu dalmıştım dusunurken sonra arayana baktım arayan buraktı çok şaşırdım öne nazmı niye bunu numarasını kaydettı kı dedım sonrada merak edıp açtım telefonu ne var lan dedım feyyaz sen mısın dedı burak evet dedım bende nazmıyı sana ulaşmak için aradım ya dedım noldu dıye sordum miraylara bi ugrıcakmışsın şimdi miray mesaj attıda sana bunu söylememı ıstedı dedı