uyandığında kar yağdığini anneden öğrenmek

kalkarsın sabah oda çok sıcak olmuştur..bi değişiklik olduğunu hissedersin.. pencereye koşarsın birden;bakamazsın.. kamaşır gözlerin.. çaydanlık kaynamıştır, kahvaltı hazırdır ve bi ekmek kapıp bırakırsın sobanın üstünde..o ekmeğin yanıksı tadı peynir ve çay.. :(

nostalji oldu

bu başlık çok duygulandırıyor lan beni

lan biz maç yapardık karda. Herkes birbirinin ayağına kayardı. Sabahtan akşama kadar zütümüz donardı ama eğlenirdik be.

sobanın üztüne çakmak çakıp kıvılcım çıkmasıyla kendini einstein sanmayanda agır huur çocuğudur lan

edit ; kartopunun içine tsş yerleştirmeyende yazmasın sözlükte amk

Ne güzel lan :(

bizim buralara hiç kar yağmazdı amk yağsa da tutmazdı zaten bir sabah kalktığımda karşı ki dağlar beyaza bürünmüştü bende ağlamaya başlamıştım, babaannem neden ağlıyorsun çocuğum dediğinde Allah dede bize neden kar yağdırmıyor demiştim.Ama öğleden sonra bir bastırmıştı ki kar lapa lapa yağıyordu her yer bembeyaz olmuştu o gün akşama kadar kar topu oynamıştım ertesi günde hasta olmuştum o gün aklıma geldi amk senin bin :(

duygulandım lan bin kap şukunu

ağlattın bin

lan ben ayağımı kırmıştım buzda poşetle kayarken hep o aklıma gelir kar falan yağınca ama yinede çok güzeldi lan herşey

valileri sadece okulu tatil etmekle görevli olduğunu düşünüp o yaşta haber izlerdik sabahın köründe amk

Duygulandirdiniz muallakler

ağlattın mk

ulan dıbına kodumun istanbuluna 4-5 senedir doru düzgün kar yağmıyoki en azından avcılara giberim lan böyle işi çocuk olmayı kartopu savaşı yapmayı kardan adam yapmayı kıçımın altına tahta gibi bişey kuyup karda gitmeyi özledim çocukluğu özledim lan ben

@151 hepsini okudum kardeşim adamı şuku

reserved

şuku mınıgibim

pencereden bakardım kimse ayak basmamış kara bembeyaz duruyor oradan bir huur çocugu dükkanının önünü temizlerdi hemen bozardı tüm manzarayı ve arablar da yolları giberdi arabaları görmek istemezdim o an, ama bazende ilk ben bozardım pencere önü 15 cm kar olurdu alırdım kartopu yapar atardım aşağı gidişini izlerdim ve güm bir delik oluşurdu. sonra zaten telepatik bir şekilde sanki arkadaşlarla anlaşılırdı bilmiyorum aynı anda inerdik aşağı 15 kişi yok böyle eğlence kartopu savaşı kardan adam kardan madam yapardık aramızda kararlaştırırdık sen havuç getir sen zeytin diye süslerdik. sonra insanlara atardık, geçen arabalara atardık, özellikle bir yer vardı kaldırım orası yerimizdi orayı her sene mutlaka kayganlaştırır ve insanların düşüşlerini izleyerek kahkahalara bogulurduk ama bir gün ekmek almış eve giden bi çocuk 1 metre havalandı yerden sırt üstü baaaammmm çok gülmüştük ama içimiz acımıştı. su getiriyodum bide evden bin gibi iyice buz yapıyodum döküyordum üzerine. sonra mahalle mahalle dolasıp cocukların yaptıgı kardan adamları yıkardık. pencerelere atardık 1. 2. katlara, sonra kim daha yükseğe atıyor diye test ederdik 8 katlıydı bizim binalar hep 3 e atabılıyordum tüm gücümle cocukken. çoraplar ıslanır kar eldivene yapışır ve sökmesi imkansızdır yün eldivenlerin böyle binliği vardı. bi arkadaşımda tam kar eldiveni vardı kar tutmuyordu elde en iyi kar topunu o yapardı. eller ayaklar artık su gibi olunca hepimiz yorulunca biraz inzivaya çekilirdik evlere kurutulurdu herşey o arada çizgifilm varsa izlenir yemek yenir kalorifer de ısınılırdı anasını gibiyim böyle dünyanın o zmanlara dönmek istiyorum ne fazla para ne kadın ne aşk ne gibiş ne lüks ne arabalar hiçbirşey istemiyorum sadece o zamanlara dönmek istiyorum

çoraplarıma kadar dolmuş karları küvete girip çırpardım. oturur aglardım sızlamasandından ellerimin ayaklarımın her seferinde bi daha gitmicem derdim ama her seferinde mahallede ilk sokaga cıkan ben olurdum lan :(

gözlerim doldu amk duygulandımmm... dağı taşı gibesim geldii

Güzel betimleme olmuş lan zibidi.