-
1.
+31 -2Unutulan Joe'nun Hikayesi:
Joe da herkes gibi özel biri olduğuna inanıyordu küçüklüğünden beri. Altı yaşında çok denerse ateş topları fırlatabileceğini düşündü. Sekiz yaşında cisimleri hareket ettirebileceğine inanıyordu. On yaşında kalem bükme numarasının aslını öğrendi. Dünya sandığı gibi onu özel kılacak şeyler sunmamıştı Joe'ya. Herkes gibi yaşayıp öleceğini düşündü. Herkes ölür müydü?
Kafama estikçe yazıcam isteyen rez alsın okur
-
2.
+4Okuyun joeyi grup gibecekler sonra bin bi çocuk doğacak kimse sahiplenmeyecek joe züt gibi kalacak
-
3.
+14Herkes ölür müydü? Bu soruyu bilgi birikimine çok güvendiği amcasına sordu Joe. ihtiyar Jack, "iyi insanlar ölmez Joe iyi bir insan olman lazım." dediği gün Joe mutlu olmuştu. Bir yıl sonra Joe dedesinin ölümü ile iyilerin de öldüğünü öğrendi. Amcasına güvenmiyordu artık. Öğretmenine amcasına sorduğu soruyu tekrarladı. Genç kadın, "Çok çalışanlar ölmez Joe derslerine sıkı sıkı çalış!" dediği zaman Joe yeniden ölümsüzlüğün formülünü bulmuşçasına sevindi. Evine bakmak için durmadan çalışan babası veremden öldüğü gün Joe çalışan insanların da ölebileceğini anladı. Joe öğretmenine de güvenmiyordu artık. Joe evine doğru yürüdüğü soğuk bir sonbahar akşamı sokakta beyaz ve kirli saçları olan, yaşlı bir dilenciye rastladı. iyilerin de öldüğünü bildiği halde cebinde kalan birkaç bozukluğu yaşlı adama verdi. Yaşlı adamın gözlerinin dolduğunu gördü Joe. Yağan yağmurdan dolayı da olabilir diye düşündü. Arkasını dönüp giderken yaşlı adamın, "Uzun yaşa evladım." demesi üzerine arkasını döndü ve nasıl ölümsüz olabileceğini sordu Joe. "Çok paran olursa ölmessin" cevabını aldı Joe. Herkes farklı birşey söylüyor diye düşündü Joe ama yaşlı adama inanmıştı. Varlıklı yan komşuları öldüğü gün Joe kimseye inanmamaya karar verdi.
-
-
1.
0vaaaay burası güzeldi
-
1.
-
4.
0Rezervasyon
-
5.
0Rez hadi panpa takipteyim devam et yazmaya
-
6.
+7yazayım takipteyseniz yavrucuklarım
-
7.
-2Okuyamam iki saat bunu ororspu cocuğ
-
8.
+19Joe herkesin öldüğünü düşünmeye başlamıştı. Kime sorarsa sorsun hiçkimsenin dediği doğru çıkmıyordu. Çok güvendiği amcası, öğretmeni ve dilenci bile ona yalan söylemişti. Joe kendi düşünmeye karar verdi. Güneş bile ölüyordu geceleri her sabah doğsa bile. Ayın hükmü de güneş ile sona eriyordu. Ölümsüz olunabilir miydi gerçekten? Joe'nun kafası çok karışmıştı. Dünyaya herkesin baktığı gözlerden bakıp yokolup gitmek için geldiğine inanmak istemiyordu. Bu kadar basit olamazdı...
Ayın ölüp güneşin doğduğu yeni bir güne uyandı Joe. Penceresinin yanında geçen aylardan kalma boş bir kuş yuvası gördü. Kuşların göç ettiğini varsayıyordu. Kuşların da ölmemek için göç ettiğini biliyordu Joe. Kuşlardan farklı olmalıydı. O özel olmalıydı. -
9.
+1şarjım 1 dolsun yazıcam bikaç part üst üste
-
10.
0Rezerve
-
11.
+6bekleyen varsa kusura bakmasın en erken bir, bir buçuk saate atarım yeni part okuyan, düşünerek okuyan herkese teşekkür ederim ana konuyu anlayan varsa yazsın fikir alışverişi yapabiliriz
-
12.
0Güzel hikaye rez, okunabilir. Kendini geliştirirsen klagibler arasına girersin bu da böyle bir tespitimdir hadi eyw
-
13.
0Rezerss
-
14.
+8birazdan atarım yeni partları okuyanlar görüşünü yazarsa konuyu, anlatmak istediğimi anlamışsa konuşabiliriz. amacım bir olay hikayesi yazmak değil. bir fikir vermek. ölümsüzlük arayışı diyebiliriz...
-
15.
0Rez panpa değişikli hikaye sevdim
-
16.
0rezzzzzzzzzzzzzZzzzzzzzZzzzzzzzzzZzzzz
-
17.
+12Joe büyüyordu. Çenesinde tek tük kıllar çıkmaya başlamıştı. Ergenliğe girmiş, sesi kalınlaşmış kısacası herkes gibi ölüme adım adım yaklaşıyordu Joe. Ölümsüzlük mümkün olmalı diye düşündü Joe. Kuşlardan farklı bir şey yapmalıydı. Zengin yan komşusundan farklı bir şey yapmalıydı. Babasından farklı bir şey, hayatını değiştirecek önemli, özel bir şey. Dedem gibi iyi olmak ta yetmiyor dedi Joe. Gözlemlediği dünyada hiçbir şey kalıcı değildi. Herkes doğuyor büyüyor. Aşık oluyor, evlenip çocuk yapıyordu. Saçların beyazlaması ölümün geldiğinin habercisiydi. Nerem farklı diye düşündü Joe. Ölümsüz olmak zor olmalıydı.
-
18.
+10Joe yirmili yaşlarındaydı. Etrafındaki insanların, büyüklerinin hayatları birer birer soluyordu gözlerinin önünde. Okumaya başlamıştı Joe. Bulduğu her fırsatta okuyor, bilgili olduğuna güvendiği insanlardan alamadığı cevapları kitaplarda arıyordu şimdi. Güneşin öldüğü bir akşam okumakla meşguldü genç Joe. Okuyunca zaman hızlı geçiyor diye düşündü. Gökyüzü kapkaranlıktı. Ay ne kadar güzel diye düşündü Joe. Güzel şeyler de ölüyormuş demekki dedi içinden. Kitabının kapağını kapatıp uykuya dalacağı sırada aklına bir şey geldi genç Joe'nun. Kitaplar ölür müydü? Bir anda ateş bastı cılız bedenini. Küf kokan yorganını üstünden fırlatıp kalktı Joe. Elini yüzünü yıkamazsa sıcaktan yanacağını düşünmüş olmalıydı. Kitaplar ölür müydü sahiden?
-
-
1.
+1Kitabı ateşe versin görsün amk çocuğu gerilim yapmasına gerek yok
-
1.
-
19.
+4Devdıbını yarın yazacağım. Okuyan varsa görüşünü belirtirse sevinirim. amacım olay anlatmak değil, düşündürmek.
-
20.
0Rez devam