körüğüne kurban. rölantide kafamı cama yaslayıp az mı beyin sarsıntısı geçirdim, az mı akan çatısının altında ıslandım, körüğünde az mı sarsıla sarsıla yolculuk ettim, sonra o kulaklıkla bile müzik dinletmeyen motor sesi... bu külüstürlerle az mı çıktım barbarostan yukarıya... Ya da teşvikiyeden maçkadan az mı geçtim. Tekli bir koltuk vardı körükte yan duran. Boş buldum mu geçerdim oraya tam izole mekandı. Anılar canlanıyor yine vay babasının kemiğini be. lise yıllarımı afrikaya gönderdiler lan, aldılar bir taka benzemeyen otobüsleri. ne özledim be o yılları...

edit: cügüleyenler duygusuzdur amk