ama kendimi unutttuğum gecelerde bile en çok onu hatırladım

küllük var sol yanımda içi izmarit dolu. boşaltmaya bile mecalim kalmadı

uyumak için yattığım zamanlar gözümde canlanan son şey oluyor gülümsemesi.
bi gün bile es geçmeden kokusunu burnumda hissedebiliyorum

ayrılalı aylar oldu.bi yanım hep ekgib hiç tamamlanmayacak gibi.
yüreğimden sonra ruhumu da sardığını hissediyorum.

ileriyi düşünüyorsun teselliler peş peşe geliyor. başka kız mı yok ?
vardır tabi de doğacak erkek çocuğumun ismi bile belli.

@10 gitmiyor işte gözleri, bakışı,kokusu, gülüşü,hissettirdikleri gitmiyor.
onlar hep sende kalıyor en kötüsüde o belki de.
bi sarılsan herşey geçecekmiş gibi geliyor

yaşadığım her hatıra zihnimde daha net canlanıyor.
yeniden yaşıyorum her anı.

burası cennet değil dünya
ama seni anlattım onlara, cenneti gösterdiler bana.

ruhumu kaybettiğime mi yanayım, yitip giden hayallere mi bilmiyorum.
çocuk gibiydik.
sırtıma alırdım bazen. çocuklar gibi sevinirdi.
en çok sahilde göğüsüme yattığı zamanı hatırlıyorum.
yıldızları izliyorduk.
çocukluğumu hatırlattın diyordum.
ilk defa o kadar çıkarsız mutluluk hissi duyuyordum.

yağmurda ıslandığımız gün saçlarımı dağıtmak istemişti.
sevmediğimi biliyordu, öyle uyuşturucu sesi vardı ki hayır desem bütün inançlarıma ihanet edecek gibi hissettim.

renklere anlam yüklemişti.
siyah karamsarlık, kaybetmişlik.
mavi ise mutluluk.
hep mavi olmamı isterdi.
mavi en çok ona yakışırdı.
beyaz teni güneş gibiydi benim için.
kahverengi gözleri gökyüzü gibi bakıyordu.

sürekli evimizden bahsederdi. yaşayacağımız evden.
hala zihnimde canlanır o ev.sanki orda yaşıyormuşum gibi geliyor.
sanki o eve onsuz bi şekilde hapsedilmişim gibi.
içinden çıkamıyorum, çıkmakta istemiyorum.
en çok unutmaktan korkuyorum.

o evden dışarı çıkabilmeyi başardığım da kapıdan çıktığım an o meşhur caddeyi görüyorum.
yürürken rüzgarın saçlarını savurduğu cadde.
güneşli güzel bi mayıs sabahı gibi.

sigara yakmaya yeltendim. sinirli bakışların geldi gözümün önüne. nefret ettiğini söylerdin.
solda yolun karşısında tatlı yiyeceğimiz şirin kafelerden biri var.
hani o küçük sıcak ortama sahip olanlardan.

içeri girip masaya oturuyorum.
yine karşımda gibisin.
akşamı konuşuyoruz.
hani şehri yüksekten gören bi yer vardı ya teras kafe miydi neydi adı oraya gidelim.
çok merak etmişimdir hep
senin memleketini yukardan görmek istemişimdir.

en çok akşamları severim. ışıldayan sokaklarda elini tutarak yürümek isterdim.
karanlığın çöktüğü gece de sen gelip aydınlat dünyamı.
yürüyelim uzun uzun bitmesin yollar.
yanımda hayalin bile olsa o yollar yürünecek kadar değerli geliyor gözüme.

@32 belki de onun mutluluğu için senin mutsuzluğun gerekiyordu.

eve gidelim artık geç oldu deyişini duyar gibiyim.
gel şu apartmanın merdivenlerinde sırtıma alayım seni, geçmişte ki gibi.
bi anda bırakma korkuyorum dediğin halde bi anda bıraktım yine kızma.
kapıyı açık yuvamıza girdik yine.

ev senin dizayn etmek istediğin gibi oturma odasının duvarları turkuaz.
pencereden içeriye sokak lambasının ışığı vuruyor.
yeterince aydınlanıyor oda.
loş bi ortam.
koltuğa oturayım da dizlerime yat istiyorum yine.
dizlerime yatıyorsun. hani o hıh diye bi gülüşün var ya ömrüme bedel olabilecek yine öyle gülüyorsun.

sen gülünce sanki dünya yörünge değiştiriyor.
yanaklarını çok severim bilirsin.
yanaklarını sıkarım, okşarım,sıkarım yorgunluktan bitap düşene kadar seni sevebilirim.
saçların parmaklarımın arasında kayıp gider.
bak şuan kokunu hissettim yine.
gülünce kısılıyor yine gözlerin.
çok seviyorum gülümsemeni.
yaşamın mide bulandırıcılığı arasından ışıldayan bi samimiyet göstergesi.
aşk budur diyorum.