Merhaba ben Azrail size büyük bir savaş anltaçağım.

Bu savaşı Tüm melekler ve şeytanlar hatırlar. hatırlayan cinse kalmadı, Bu savaş biz meleklere karşı cin ve şetanlar arasında geçen büyük savaş.
Siz insanlar ölünce cennet veya ceheneme gidersiniz. ama biz ölünce yok oluruz.

bu savaşta kardeşlerim cebrail, mikail,israfil gözlerimin önünde yok oldu.
cinlerin çığlıkları şeytanların külleri aklımın bir köşesine yer edindi. Tüm cihanın korktuğu arail o günü hatırlayınca korkar.

Tanrı o gün güçsüz hissetmişti, evet savaşı kazandık ama inan bana elimdeki tırpanım dahi yoruldu.

Hikaye için rez al.

Canımı al

Herşeyin başı adem yaratıldı. Tüm yaratılan varlıklar önünde secde etti ben dahil ama o etmedi o kendini ondan üstün olduğunu öne sürdü, kibir yaptı ve tanrı ile anlaşma yapacak kadar cesur çıktı.

bizim tarafımızdan bir çok kişi onun yanına geçti, cinlerin çoğunluğu onu destekledi.bir çok meleğin kovulduğuna tanık oldum, bir çok şeytanın canını aldım. iblisse beni kendi tarafına istiyordu.

sayılarımız eşitlenmişti artık insanlar yoldan sapmaya başladı ve Tanrı büyük bir tufan yolladı.Nuh tufanı sular çekildiğinde bizim savaşaçaığımız alan açıldı Anadolunun bozkırıydı ağaçlar yok olmuştu bir arena gibi bizi bekliyordu toprak.

ilk biz indik toprağa ve ardımızdan onlar, bukadar kalabalık oldukları aklımın ucundan bile geçmezdi bizim tarafın liderleri.

Cebrail, Mikail , israfil Ve ben deniz Azrail.

onların liderileri ise sadece iblis.

Bize verilen görev önce anlaşma yapmaktı, ama anlaşmaya yaklaşmadı bile direk saldırı emrini verdi,

Cebrail de saldırı emrini verince mikail Ve israfil önden koştu geri kalanlar ise hiç teredüt etmeden saldırdı, ben sadece yavaş yavaş yürüyordum elimle tırpanım ile.

iki ordu bir birleri ile buluştuğu zaman bağrık sesleri ve kılınç sesleri geliyordu. benim önüme ise 1 tane cin çıktı ilk önce adı azazil güçlü bir cindi ama sıkıntı değildi, Önce kılıncını boynuma doğru salladı bende eyilip altından kaçtım arka tarafına doğru tırpanım ile boynundan tutup geriye doğru çekerek yere yatırdım ve tırpanımı tam Tanrıya kin kusan kalbine doğru sapladım, saniyeler içinde yok oldu, arkamdan gelen bir şeytanın sesini duydum dönerek tıpanımı salladım ve karnından ufak bir cizik attım arkamdan başka bir şeytan sırtıma tekme attı ona duğru ilerledim üstümden uçarak arkama geçti arkamı döndüğümde ikisi bana bakıyordu ikisi aynı anda üstüme koşarken tırpanımı soldan sağ doğru sallamam yetti ikisini aynı anda yok ettim.

okuyanlar raz veya şuku attığı taktirde devam edecem

Keşke incil mitine daha iyi uysaydın :/ heyecanlanmıştım.

Savaşın en başlarında çok iyidik ama bir süre sonra onlar daha baskın olmaya başladı. bizimkiler yavaş yavaş yok olmaya başladı nurları havaya doğru uçuyordu. ama hala ilerde cebrail, mikail, israfil. savaşıyorlardı durmadan. arkaya bakmadan. ama oda ne mikail darbe aldı 3 tane şeytanoın arasında kaldı kılıncını sol tarafındaki şeytane geçirdiğinde diyer sağ tarafındaki şeytan onun bacağından kesti mikail yere düştü ona yardım etmeliyim diye düşününce kanatlarımı açtığımda üstüme 2 tane cin zıbladı ikisini yok ettiğimde kafamı kaldırıp mikaile baktığım zaman, onun boynunun kesilmesine tanık oldum bana sadece elini uzatmakla kaldı.

ben sinirlendim o anda hemen yanına uçtum ve üstündeki iki şeytanın kafasını kestim onlar la birlikte nurunun yukarı çıkmasını hatırlıyorum daha, ama cebrail kardeşim daha kin bürünmüş bir şekilde savaşıyor arkada kalanları umıyordu.

Rezini yaptım panpa