1. 27.
    0
    insanlar karşıdakini ilişki bitiminde zihinsel olarak aşırı yüksek bir mertebeye çıkartarak tüm yükü kendi omuzlarına yüklerler;

    1-)hayatımın anlamıydı, ben nasıl böyle bi hataya düştüm, yoluna ölürüm gibi triplere bürünürler ama etrafa çaktırmazlar

    Yada aşırı alçak bir mertebeye indirerek tüm yükü onun omuzlarına bırakırlar;

    2-)Bunu bana nasıl yapar? Demek gözünde hiçbir değerim yokmuş ?

    iki seçenektede yargılanma durumu mevcut beyler. Kendi iç çatışmalarımız benliğimizin hakimliğinde yargılanır. Ve kendilerini 6 ay ila

    6sene arasında seyreden bir travma dönemine sokarlar
    ···
  2. 26.
    0
    devam et dikkat çektin panpa
    ···
  3. 25.
    0
    hadi bakalım
    ···
  4. 24.
    0
    bekliyoruz panpa.
    ···
  5. 23.
    0
    takibe alalım fena yazmıyorsun
    ···
  6. 22.
    +1
    “Şimdi genç” diyor. “senden ufak bir arzum daha var.”

    Başımı sallıyorum olur dercesine.

    diyor ki “senden bir mavilik hatırlamanı istiyorum.(deniz, gökyüzü vs)”

    Tekrardan başımı sallıyorum.

    “şimdi unut onu” gülüyorum.

    “unut” diyor. “Unutabildin mi?”

    “Hayır”

    Abimiz ayağa kalkıyor ve diyor ki: “öyleyse sende bizim gibi –bazen- hatırla.”

    Beyler tabiî ki orda çok büyük bi aydınlanma olmadı. Aynen banada öyle. Fakat şunu fark ettim.

    Evet birini – bir şeyi unutamayacağımız doğruydu beklide kimisine göre. Öyeleyse nasıl bir şeyi unutabiliriz?

    bi dahaki enrymde buna değinip olayı kapatıyorum.
    ···
  7. 21.
    0
    ne içtin gardaş sen
    ···
  8. 20.
    +1
    “Sen bu hafta yılların birikiminden bir anda kopunca kendini buralara atmışsın. Bildim mi?” Cebinden bir sigara çıkartıp yakıyor.

    Biraz anlamazlıktan gelip bekliyorum sigarasını yakmasını ve devam ediyor.

    “Geri dönülmez bir yola sokmuşsun kendini. Bugün burada kalbini soğutmak için oturuyorsun.”

    O sırada bir sigarada bana uzatıyor.

    “Şimdi kaç anı biriktirdiysen. Hepsini teker teker okuyup yırtıp atıyorsun. Bugün işte tamda burada.”

    Adamın dedikleri karşısında sadece ufak tebessümlerle cevap verebiliyorum cümlelerine.

    kısaca anlatıcam fazla uzatmadan 5 entyde falan biter panpalarım. güzel bir metod hak vereceksiniz
    ···
  9. 19.
    0
    panpa hikayeye döndün amık.
    ···
  10. 18.
    +1 -1
    isimsiz bir parkın soğuk bankına yaslamışım sırtımı elimde bir sigara. Bakıyorum parkta elele doşan bize, yolda yürüyen, sinamaya yetişmeye çalışan ikimize.

    Kimse girmesin diye tasarladığım küçük dünyamın sokaklarında yalnızlığa merhaba derken. Biri silkeliyor omzumumdan. Tüm bu hayallerin içinden çıkıyorum.

    “Nerelere daldın gittin delikanlı?” bu kim?

    Yaşı 55-60 civarlarında bi abimiz.

    Sigaraya bakıyorum. Hürmete binayen. fırlatıyorum izmariti.

    “Hayat güzel be abi insan bazen yalnız kalmak ihtiyacı hissediyor bilmem anlatabildim mi?” diyorum.

    “Tabii” diyor. “fakat rahatsız etmezsem bana iki dakikanı ayırsan da senle ufak bi anekdotumu paylaşsam.”
    ···
  11. 17.
    0
    haklısın kardeşim keşke herkesın unutmaya çalıştığı bırı olsa
    ···
  12. 16.
    0
    sabahın bu saatinde okucam diye bekliyorum hadi reserved
    ···
  13. 15.
    0
    anlat bakalım panpa saçma bişey çıkarsa eksini yersin güzelinden.
    ···
  14. 14.
    0
    yerimizi alalım da
    ···
  15. 13.
    0
    beyler sayfa görüntülenemiyor hatası aldım amk word e yazıp aktarcam hemen geliyorum
    ···
  16. 12.
    0
    ya tek entride gir panpa
    ···
  17. 11.
    0
    tek entride gir.
    ···
  18. 10.
    0
    kopyala yapıştır olmayacak beyler tamamen kendi çalışmam olacaktır emin olun bu konuda iddalıyım pgibolojiyle aram fazlasıyla kıyaktır madem ben bunları biliyorum panpalarımda bilsin acılarına son versin istedim.

    ufak ısınma turlarıyla başlayalım beyler.
    ···
  19. 9.
    0
    tek entride gir.
    ···
  20. 8.
    0
    nefesler tutuldu
    ···