1. 26.
    0
    ne içtin gardaş sen
    ···
  2. 27.
    +1
    “Şimdi genç” diyor. “senden ufak bir arzum daha var.”

    Başımı sallıyorum olur dercesine.

    diyor ki “senden bir mavilik hatırlamanı istiyorum.(deniz, gökyüzü vs)”

    Tekrardan başımı sallıyorum.

    “şimdi unut onu” gülüyorum.

    “unut” diyor. “Unutabildin mi?”

    “Hayır”

    Abimiz ayağa kalkıyor ve diyor ki: “öyleyse sende bizim gibi –bazen- hatırla.”

    Beyler tabiî ki orda çok büyük bi aydınlanma olmadı. Aynen banada öyle. Fakat şunu fark ettim.

    Evet birini – bir şeyi unutamayacağımız doğruydu beklide kimisine göre. Öyeleyse nasıl bir şeyi unutabiliriz?

    bi dahaki enrymde buna değinip olayı kapatıyorum.
    ···
  3. 28.
    0
    takibe alalım fena yazmıyorsun
    ···
  4. 29.
    0
    bekliyoruz panpa.
    ···
  5. 30.
    0
    hadi bakalım
    ···
  6. 31.
    0
    devam et dikkat çektin panpa
    ···
  7. 32.
    0
    insanlar karşıdakini ilişki bitiminde zihinsel olarak aşırı yüksek bir mertebeye çıkartarak tüm yükü kendi omuzlarına yüklerler;

    1-)hayatımın anlamıydı, ben nasıl böyle bi hataya düştüm, yoluna ölürüm gibi triplere bürünürler ama etrafa çaktırmazlar

    Yada aşırı alçak bir mertebeye indirerek tüm yükü onun omuzlarına bırakırlar;

    2-)Bunu bana nasıl yapar? Demek gözünde hiçbir değerim yokmuş ?

    iki seçenektede yargılanma durumu mevcut beyler. Kendi iç çatışmalarımız benliğimizin hakimliğinde yargılanır. Ve kendilerini 6 ay ila

    6sene arasında seyreden bir travma dönemine sokarlar
    ···
  8. 33.
    0
    lan hani hala nihayete eren bişey yok

    çözüme gel artık
    ···
  9. 34.
    0
    reserved
    ···
  10. 35.
    0
    Ki ben bu taravma dönemine “yatar” diyorum

    Beyler esasen burada olması gereken nokta kendi içsel yargılamalarımızın dozajını ayarlamak belirli bir seviyede tartışıp hükümü af
    olarak vermektir.

    Peki bu nasıl gerçekleşecek?

    Şimdi içinizde “ben kendimi mi affedicem lan o kadar hata yapmışım?”

    “Ben onu mu affedicem o kadar hata yapmış” diyenler olduğunu duyar gibiyim.

    Beyler biz burada ilişkinin kesin olarak bittiği hususunda kanaate varmış insanlar olarak; ölmüş bir ilişkinin cenazesinde ev sahibi

    değil, oraya baş sağlığına gitmiş katil konumundayız.

    O yüzden affetmeniz gereken şey karşınıza sizi sorgulaması için yarattığınız savcı konumundaki içsel sancılarınız.
    ···
  11. 36.
    0
    hadi beklıyom mubarek
    ···
  12. 37.
    0
    unutulanlar unutanları asla unutmazlar
    ···
  13. 38.
    0
    Savcıyı affetme kısmını anlamayan varsa bi lare konu bitiminde tartışalım beyler. Son partım olacak partı yazıyorum...
    ···
  14. 39.
    0
    lan tam yatıyodum nerden de girdim amk

    edit: uyudun mu bin
    ···
  15. 40.
    +1
    Evet beyler bende bir çoğumuz gibi kendimi eleştiririm. Fakat nasıl?

    Gelelim bıçak gibi kesme olayına.

    Beyler hepimizin belirlemiş olduğu sınırları vardır ve bunlar kişiliğinizin şekli bakımından çok önemlidir. insanların bu noktada

    sınırlarını (hani bazıları atar tutar prensipli olun prensipli- kimse ilişkide ceo luk taslamaya kalkmasın beyler iş hayatı değil bu) kaldırması hayatına yapacağı en güzel katkıdır.

    Böylelikle öz güven kırılmalarıda yavaş yavaş hayatınızdan savrulup gidecektir.

    Evet beyler artık sövmeyin başlıyorum.

    Öncelikle birçok ilişki atlattım. Ben aşk adamıyım beyler. Bi hatunla sevişmek olsun yeşillik olsun diye birlikte olamam. Sevdim mi

    adam gibi severim derler ya hani adamı madamı bilmem ama ben sevmişsem hakkaten sevmişimdir. Ve bu sevdaların bana kattığı en büyük

    özellikte bu olaydır.

    ilişkimin bitmesi kararı ortaya çıkmışsa;

    1- ) Nerelerde hata yaptığımı karşı tarafın nerelerde hatalı olduğuna bakarım.

    Hatalı olduğum kişinin hata yaptığı yerler. üzerinde fazla durmam bunlar belirli noktalardır zaten.

    2-) gerçekten yapmam gerekenleri yapıp yapmadığımı irdelerim.

    Elimden ne geliyor- benim yaptığım ne

    3-)Karşı tarafın yapması gerekeni gerçekten yapmış mı?

    Elinden ne geliyor- yaptığı ne

    Zaten ölmüş bir ilişkide bunları sorgulamanızın fazla bir mantığı olmadığına kanaat getiren kadar bunları düşünmeyi bırakmış olacaksınızdır.
    Sonra o kişinin hayalini getiririm karşıma.
    “seninle güzel zamanlar geçirdik bana yaşattığın tüm iyi-kötü hatıralar için çok teşekkürler. Seni affediyorum ve özgür bırakıyorum. artık hayatımdan çekilebilirsin”
    Beyler bunu yapmak dünyanın en hafifletici duyguları arasındadır.
    Eğer bunu yaptıktan sonra içinizde hala bi sızı varsa yangınım sönmedi diyorsanız.
    1-) kişiye karşı bağınız pgibo-patolojik bir hal almıştır (ki bu en zayıf ihtimal)
    2-) olanlar karşısında hırs yapmış ve işi inada bindirmişsinizdir. (ki bu yüksek ihtimal)
    3-) özgüveniniz ciddi anlamda kırılmıştır ve kişiyi geri almadan özgüveninizin geri dönmeyeceğinden korkarsınız (ki bu en net ihtimaldir)

    ha beyler bunlar benim bıçak gibi kesmemi sağlayan temel etkenlerdir. eminim benle aynı düşünen panpalarım epey bi fazladır.

    Ve beyler son olarak ekstra birkaç cümle kurup sizi rahat bırakıcam….
    Tümünü Göster
    ···
  16. 41.
    +1
    düşünce tarzı olarak beğendiğim en net cümlem şudur;

    panpalarım biz bu olağan üstü hallerde genellikle kafamızın içine öyle bir gömülürüzki deve kuşu tak yesin?

    aklımızda tek bir soru "ne yapsam?"

    bu soru aklınızın içini kemirir durur. işte siz bu "ne yapsam" kısmıyla o kadar çok haşır neşir olursunuz

    ki zihnizin size attığı kazıkla birlikte aslında;

    "ne yapacağın konusu bu kadar dikkat çekiciyse hiç bir şey yapmamak en güzelidir bence" kısmını atlamış olursunuz. atlamayın!!! düşünün!!!

    anlamadığınız açmamı istediğiniz noktalar varsa konuşabiliriz panpalarım

    saygılar&sevgiler

    en kötü günümüz böyle olsun
    ···
  17. 42.
    0
    biraz daha açarak anlatır mısın?
    ···
  18. 43.
    0
    geç mi kaldım la ama okudum anlamadıgım bi amca vardı bi seyler soyledi sen sonucu irdeledin panpa istedgmz yanıtları verdiğine inanamıorum
    ···
  19. 44.
    0
    @37 sonuç olarak hepimiz farklı karakterler sahip bireyleriz.

    kimisi bu yazıdan -bazen hatırlaması- gerektiğini

    kimisi biten ilişkisini nasıl değerlendirip kendisini harap etmeden eleştirel olarak konuya nasıl yaklaşabileceğini

    kimisi affetmenin ve düşüncelerini berraklaştırarak kendi iç çatışmasından kurtuluşunun nasıl gerçekleşeceğini

    kimisi de aslında yapması gerekenlerle boğuşurken aslında hiç bişey yapmamasının yapması gereken teşk şey olduğu sonucuna ulaşmıştır

    atlamayıp okuyup yorumlayan panpalarımın her birinin kendisine bir yolu seçip ordan devam edeceği kanısındayım

    en azından bundan sonra...
    ···
  20. 45.
    0
    up up up
    ···