Yutkundu.. Hickiriklar dugumlendi bogazinda. Bir kez daha yutkunmak uzereydi ki yapamadi.. Tutamadi acisini icinde. Haykirdi var gucuyle:
'baba! Babam. Nereye baba! Birakma beni... '
babasinin artik nefes almayan bedeninin uzerine kapandi. Solan yuzunu oksadi, optu.. Saclarinin arasinda gezdirdi elini. Bir zamanlar minik ellerinin icinde kayboldugu avuclari öptü. Sicak teni buz olmustu... Gercek miydi? O'nun yuzunden gitmisti artik.. Ofkesi ve acisi bir kez daha hizini aliyordu, var gucuyle bagirdi. 'baba! Babam ne olursun affet gitme!'

Esen'in feryatlarini duyan birkac kisi iceri girdi, babasinin cesedi ustune kapanmis bir halde bagirip cagiran zavalli kizi kopardilar babasindan. Esen karsi koyamadi, gucu tukeneli aylar olmustu. Babasinin solgun, mat yuzune son kez bakti. Acıdan dişleri zangırdarken, kapi yavasca kapandi, kapi araligi azalarak yok oldu, babasina vedasi boyle sonlandi. Kollarindan tutanlar o'nu biraktiklarinda yere yigildi. Bacaklari tutmuyordu.. Yerde kaldigi birkac saniye icinde bilinci yerindeydi, ve o an kararini verdi. Esen'i yerden kaldirdilar. Yuzunu yikadilar, su icirdiler. Kendini toparlamaya calisti, aklindakini uygulayacakti.. Usulca annesinin yanina gitti, hic birsey demeden sarildi boynuna. Ayni sekilde annesi bagrina basti onu. Yuzunu ellerinin arasina aldi, gozlerine bakti derin derin.. Alnina son bir opucuk kondurdu annesinin. Kosede onlari aci icinde izlemekte olan eren'i farketti, yapabildigince gulumsedi. Yuzunden guzellik akan kardesinin suratinda kendini goruyordu, bu benzerlik.. Umarim sadece fiziksek benzerliktir diye dua etti. Adimlarini bosluga attigini hissederek cikti kasvetli binadan.

Cocuklugunda belki yuzlerce kez, oyun oynarken kumuna bulandigi piril piril denizin onundeydi.. Ay isiginin vurdugu siyahlik, gumus gibi parliyordu. Doga, bu kasabaya bu gece de cok comert davranmisti.. Bu durgun denizin boyle sessiz sedasiz durduguna bakmayin, o'nun her sirri bu denizin icindeydi. Bebekliginden bu yasina kadar.. Agladiginda, uzuldugunde penceresine kosar, bu denize bakarak aglardi, sevindiginde, mutlu anlarinda, yine bu denize bakarak derin bir nefes cekerdi.. Kafasi bozuldugunda bu denizin yanindan yurur, o'nun mavisinde huzur bulurdu.. Narince sarkilarini soyleyen dalgalara kulak verdi, masal anlatiyorlardi yine. Sicak yaz gecelerinde penceresi acik uyudugu uykularini animsadi.. Guldu. Babasi sabahin korunde uyandirirdi, bir guzel yuzerler, ardindan kumda kosarlardi.. Tesekkur etmeliydi denize, ayakkabilarini cikardi. Ayak bileklerine kadar suya girdi.

Deniz kadar sade olmaliydi. Katiksiz, temiz ve pak. Tepeden gelisiguzel topladigi saclarini acti. Zaten buralarin kizlari, deniz gibi kokardi.. Denizi ise, kiz gibi.. Gomleginin dugmelerini cozdu, kot pantolonunu cikardi. Kuma firlatti. Biraz daha ilerledi, dizine kadar sudaydi. Ilik su, tenini oksuyordu. Ici urperdi esen'in. Bu hisse bayilirdi.. Gulumsedi. Bir adim daha atti. Ic camasirlarindan da kurtuldu. Simdi dogdugu haldeydi. Dogdugunda da boyleydi. Kiyafetsiz dogardi insanlar. Ve yine kiyafetsiz giderlerdi.

Parmak uclari suya degdi. Islanan ellerini karnina goturdu. Gulumsedi yine. Hayatinin askindan bir parcayi da yaninda goturuyordu.. Deniz kokulu bir kiz daha, hem bu sefer ismi de deniz.. Oksadi karnini, o'nu gidecegi yerde kucagina alip doya doya öpüp koklayabilmeyi diledi. Göğsüne kadar sudaydi. Vucut isisi, suyla dengelenmisti simdi. Hic birsey hissetmiyordu. Yavas yavas islanan sac derisi onu urpertiyordu, bu hisse bayilirdi. Ege denizi boyle misafirperverdi iste. O'nu seve seve kabul ederdi. Suyun derinligi boyunu aştı, cani biraz yuzmek istiyordu. Yavasca suzuldu denizin icinde, kendini evinde hissediyordu.

Ilerledi, ilerledi.. Cocuklugunun hatiralarini tasiyan pirina kokulu memleketi gecenin siyahinda ışıldıyordu. Gulumsedi yine, guzel seyler dusundu, komik hatiralar, iyi dostlar.. Ege denizinin aciklarina yoneldi tekrardan. Yuzmekten yoruldu.
'artik zamani geldi.' karnina dokundu,
'hazir misin deniz?'.
Gucunu toplayip suda yukseldi, sonra kendini daha yuksege ittirerek bas asagi hizla suya daldi. Siyah sularda dibe ilerliyordu. Bir yerden sonra kulaklarinda bir aci hissetti. Basinc artiyordu. Yavasladi. Cigerlerindeki oksijeni vermisti, bedeni ondan oksijen bekliyordu. O ise israrla tutuyordu soluğunu. Vucudunun oksijen yoksunluguna direnemeyen esen, nefes almak uzere agzini acti, hava dolmasi gereken akcigeri ege denizinin tuzlu suyu ile doldu. Göğsünde dayanilmaz bir kramp hissetti, ardindan acı hafifledi. Dusunceleri toz bulutu gibi dagildi, bulaniklasti aklinda ne varsa.. Uykusu geliyordu. Saclarini oksayan deniz suyu, o'nu uykuya davet ediyordu. Karanlik su, yatagi oluvermişti. Uyumak uzereydi. Hayatinin en guzel uykusu bu olmaliydi, gozleri kapandi, vucudu son reflekslerini de kaybetti. Yok denecek kadar zayiflayan nabzi, son birkac vurusa hazirlaniyordu. Denizin icinde yuzen saclarinin, kafa derisini gidiklayisini hissetti son kez. Uyku hic bu kadar cezbedici olmamisti. Son kez uykuya daldi esen. Simdi hep en cok olmak istedigi yerde, su kadar saf, su ile bütün, denizden bir parça olmuştu.
http://www.youtube.com/wa...re=related&nomobile=1

--- s o n ---