son sinavi icin ezber yapmakta oldugu gece ilk defa etud salonuna cep telefonuyla gelmisti. bir sure sonra telefonu kontrol etmekten derse odaklanamadigini ve yarim saattir hic birsey ezberleyemedigini farketti. ozan'i aramak istiyordu. yarin gece otobuse binecekti ve yuzlerce kilometre uzaga gidecekti.. sinavdan sonra gorusseler... ne guzel olurdu. ama sucluluk duygusu her eli telefona gittiginde, eline kizgin demirler degdiriyordu sanki.. dusuncelere dalmisken masa uzerindeki telefonun gurultulu titreyisiyle yerinden zipladi esen. bu halini yakalayan birkac kiz sessizce gulumsediler. komik duruma dususune aldiris etmeden, kalbi agzindan firliyormuscasina carparak etudden ayrildi esen, arayan ozan'di. ozan her zamanki gibi imdadina yetismis, ve o'nu arayip aramama sorunsalina son noktayi koymustu, o aramisti. esen hemen meraklilar gibi acmayayim diye dusundu ve ancak birkac saniye sonra telefonu yanitladi. bu sefer sesine neseli bir ton katmaya calisan esen'di. deyim yerindeyse ruhu cosuyordu, o'nun sesini duymak bile paha bicilmezdi.. fazla dusuneye ne hacet. resmen agibti. telefonu ozan'a 'dunyanin en yakiikli maymunu' diye hitap ederek yanitladi. ve duygularina ne kadar yenik oldugunu bir kez daha farketti. hani harun'la tum ilisigini kesmeden, ozan'la bir daha samimi olmayacakti?
'maymun ha?? sen boyle neseli ol, ben goril olmaya da raziyim. esen bahar'im. dinmeyen firtinam, poyrazim. essek gozlu, saf suratli, sapsal sevdicegim.'
'bitti mi?' diyerek bir kahkaha patlatti esen. mutsuz anlarinin kurtaricisi olup cikmisti ozan. birbirinden anlamsiz bu kelimeleri oyle bir ses tonuyla sunmustu ki esen'e, yine saka mi gercek mi oldugunu anlayamamisti esen. bilinmeyen yine her zamanki gibi ilgi cekiciydi.
'bahcedeki parmakliklarin ardindan yurdu izliyorum, hangi taraftasin pencereye cik da guzel suratini goreyim..'
'delisin sen! niye haber vermedin?'
'seni gorme sansimi yitirmek istemedim. yarin son sinavin. beni gormeden gitmeye kalkarsin diye dusundum. olmaz esen. ozlerim.'
ya ben.. ya ben. diye icinden gecirdi esen. ama yelkenleri suya indirmemeliydi, duygularina yeterince teslim olmustu.
'aksine kuzucuk, senden beni otogara birakmani rica edecektim. beni sen yolcu edersen istanbul'u guzel hatirlarim, geri donmek kolay olur boylece..'
'cikamaz misin disari, seni gormek istiyorum.'
'bilmem ki.. bilemedim simdi hay allah. tehlikeli olur. devlet yurdu burasi, erkek sinek bile yasak biliyorsun devletimizin ilk gorevi kizlari olasi erkek tehlikelerinden korumaktir..'
'tamam, hadi dersine don o zaman bodur tavuk. gidiyorum ben.'
gunlerdir kendini ondan uzak tutmaya calisan esen, sonunda yilmisti. bedenini kasip kavuran arzularla bas edemeyecekti. teslim olmustu yine. aniden yanit verdi ozan'a :
'bekle, hemen geliyorum.'