https://www.youtube.com/watch?v=djhOlGCHB6A
Aylar once gule oynaya gittigi bu yollar, simdi her kilometresinde esen'in sirtina bir bicak daha sapliyordu. Ters giden birseyler vardi,seziyordu. Ne yapacakti peki? Bunu surdurecek miydi? Baska ne olabilirdi ki.. Diger bir sansi yoktu. Herseyi nasil anlatirdi annesine babasina.. Nasil aciklayabilirdi.. Kahırlarından ölürdü ikisi de.. En iyisi buydu, kizlarinin artik eski kucuk sirin esen olmadigini, degistigini, soguk, sevimsiz, mesafeli,bencil bir tip oldugunu dusunmelilerdi. Aylardir uyuyabilmek icin ictigi haplardan bugun 3 tane icti. Bir sure sonra uyur uyumaz bir haldeydi, bilinci kayip gitti. Aklindan bir turlu cikmayan anilar, isimler.. Hatalar. Uyku guzeldi, beynindeki kasirgalara birkac saat de olsa ara veriyordu.

okuyanı gibsinler lan

Yanina paradan baska birsey almamisti. Zaten su son zamanlarda uniforma gibi tek tip giyiniyordu. Aynaya bakacak, dusunecek hali yoktu.. Memleketinin eksi kokusunu duyunca farkinda olmadan kipir kipir oldu ici, birkac saniyelik bu sevimli his, sonrasinda yerini hali hazirdaki acilara birakti yeniden. Cep telefonu olmadigindan, direk hastaneye gitti. Bu ana kadar , babasinin o'nun yuzunden sinirlerinin gerildigini, belki tansiyonunun ciktigini dusundu. Daha once de olmustu, babasi duygusal bir adamdi. Fiziksel hic bir gibintisi olmasa da, sinirlenince veya uzulunce kaslari gerilir, cok agri cekerdi. Bazen kaskati kesilir hareket edemezdi, doktor bi igne yapar cozuverirdi babasini.. Doktorlar da buna alismisti artik. Yine oyle birsey olmustu tahminen, annesi de bu durumu esen'in lehine kullanarak,o'nu bu vesileyle buralara getirtmisti.. Sorunlar cozulup, buzlar eriyecek saniyordu annesi heralde.. Hayat bu kadar kolay miydi..?

Yuzundeki donuk ifadeyi, biraz daha sevimlisiyle degistirmeye calisarak girdi hastaneye. Cok buyuk bir hastane degildi, biraz dolasarak kimseye sormadan babasini bulabilirdi. 15 dakikalik hastane gezisinden sonra, hareketliligin oldugu kata cikmayi tercih etti. Annesinin tiz sesini isitti. Agliyordu. Yerinden firlayacakmis gibi atan kalbine ragmen hizla ilerledi, koseyi döndü. Annesi yerdeydi, agliyordu, bagiriyordu. Eren. Biricik kardesi. Duvara yaslanmis, elleri kucuk yuzunu kapatmisti. Ikisinin de baslarinda insan kümeleri. Ah vah icersinde birtakim telkin cümleleri.. Yaklasti, idrak etmeye calisti. Annesinin kahrolmus yuzunu daha net gordu, harap olmustu. Kardesi eren o'nu ilk farkedendi. Tepkisiz bakiyordu. Arkasini dondu ve hizla uzaklasti eren. Esen, duymak istemedigi, duysa da inanmayacagi sozleri isitmek uzere seslendi,
'anne. Babam, nerde.'

3 ay sonra gelir okurum artık; o zamana anca biter heralde.

'kahrettin dev gibi adami esen. Ne yapti sana. Canini verirdi senin icin. Bunu mu istiyodun.'
herkesin onunde toplandigi odaya girmek uzere hamle yapti esen. duyduklarina ve sahit olduklarina anlam verememekte israr eden esen'i, yan komsusu yasli kadin kendine getirdi.
'girme kizim iceri. Bakma. korkarsin. Git hadi sen.'
... Atmosferin yercekimi etki etmeyen herhangi bir katmaninda, boslukta suzuluyordu. Herkese, herseye uzaktan bakiyordu. Film izler gibi. Film bitecek ve igiblar yanacakti birazdan. O an gelecek miydi gercekten?

O kargasa, mahser yeri misali koridor, bir ugultudan ibaretti sanki. Simdi sadece kendi nefesini duyuyordu. Onundeki omuzlari, kollari itekleyerek girdi bembeyaz odanin icine. Carsafin altinda dag gibi bir adamin silueti farkediliyordu. Onun altindaki adam, hani su adam gibi adam.. O daha kundaktayken, annesi altini degistirirken babasi isten gelmisti. Eve adim atar atmaz ilk isi bebegini kucaklamakti. Henuz alti bezlenmemis bebegini kavradi havaya kaldirdi, zamanlama bu ya, minik bebek butun çişini sabahtan beri bu an icin biriktirmis gibi birakti babasinin ustune. O adam, sadece guldu, gulumsedi.. Yillar sonra kizina ilk bigibletini aldi, hem de iki tekerlekli.. Binmek cesaret ister, beceri ister. Esen gayret ediyor, kan ter icinde dusmekten bikmadan tekrar cikiyordu bigibletin tepesine.. Dengede duramiyordu, boyundan buyuk bigiblete binmeyi hirs haline getirmisti.ama yapamadi bir turlu. En sonunda oyle sert cakildi ki yere, bugun bile dizinde izini tasidigi koca bi yara acildi bacaginda.. Kan icinde geldi eve, babasi yine kavradi kucuk kizinin bedenini. Sevdi, optu.. saclarini oksadi, su icirdi, yarasini temizleyip sardi. Esen cani yandigi icin degil, bir turlu su bigibletin tepesinde duramadigi icin agliyordu. Kucuk elini avucunun icine aldi babasi, sokaga ciktilar.. Esen bigiblete nefretle bakiyordu. Babasinin bacaklarinin arkasina gizlendi.

'hadi bakalim esen hanim, korkma, gel.'
urkerek cikti babasinin bacaklarinin arkasindan. Kizgindi bigiblete. Hirsli bir cocuktu kucukken, istedigini elde edemeyince dayanamaz aglardi. Babasi yine kucuk kizinin bedenini kavradi. Bigibletin tepesine oturttu. Hevesini kaybeden esen, kisa surede yureklendi babasinin destegi ile. Birkac dakika sonra sokagi boydan boya tavaf etmekteydiler. Pedallara zor yetisen ayaklarini vaz gucuyle donduruyordu. Gidonu simgibi kavramisti. Babasi arkasindan tutuyor, dengesini sagliyordu:
'yere bakma sakın. Hep ileriye bak, gorebildigin kadar uzaklari gor kizim. Dusmekten korkma, cesur ol. Acele etme sabret yavrum. Ileriye bak kizim, korkma ben arkandayim. Ben varken hic birsey olmaz..'
simdi bu ruhsuz beyaz odada sadece babasinin sefkat dolu boguk kalin sesi yankilaniyordu. Usulca yaklasti yanina. Beyaz carsafi elleri titreyerek asagi cekti. Babasinin solmus yuzunu gordu, dokundu kendisininkilerle ayni olan yuz hatlarina. Sicacik teni buz gibiydi simdi.. Icinde ofke ve aci birlesip volkan gibi patlamak uzereydi, daha fazla dayanamadi, hickiriklara boguldu, haykirdi o sihirli kelimeyi:
'babam! Baba yapma, ne lur gitme. birakma beni düşerim. Affet beni. Doyamadim sana, gercek olamaz baba!'

Yutkundu.. Hickiriklar dugumlendi bogazinda. Bir kez daha yutkunmak uzereydi ki yapamadi.. Tutamadi acisini icinde. Haykirdi var gucuyle:
'baba! Babam. Nereye baba! Birakma beni... '
babasinin artik nefes almayan bedeninin uzerine kapandi. Solan yuzunu oksadi, optu.. Saclarinin arasinda gezdirdi elini. Bir zamanlar minik ellerinin icinde kayboldugu avuclari öptü. Sicak teni buz olmustu... Gercek miydi? O'nun yuzunden gitmisti artik.. Ofkesi ve acisi bir kez daha hizini aliyordu, var gucuyle bagirdi. 'baba! Babam ne olursun affet gitme!'

Esen'in feryatlarini duyan birkac kisi iceri girdi, babasinin cesedi ustune kapanmis bir halde bagirip cagiran zavalli kizi kopardilar babasindan. Esen karsi koyamadi, gucu tukeneli aylar olmustu. Babasinin solgun, mat yuzune son kez bakti. Acıdan dişleri zangırdarken, kapi yavasca kapandi, kapi araligi azalarak yok oldu, babasina vedasi boyle sonlandi. Kollarindan tutanlar o'nu biraktiklarinda yere yigildi. Bacaklari tutmuyordu.. Yerde kaldigi birkac saniye icinde bilinci yerindeydi, ve o an kararini verdi. Esen'i yerden kaldirdilar. Yuzunu yikadilar, su icirdiler. Kendini toparlamaya calisti, aklindakini uygulayacakti.. Usulca annesinin yanina gitti, hic birsey demeden sarildi boynuna. Ayni sekilde annesi bagrina basti onu. Yuzunu ellerinin arasina aldi, gozlerine bakti derin derin.. Alnina son bir opucuk kondurdu annesinin. Kosede onlari aci icinde izlemekte olan eren'i farketti, yapabildigince gulumsedi. Yuzunden guzellik akan kardesinin suratinda kendini goruyordu, bu benzerlik.. Umarim sadece fiziksek benzerliktir diye dua etti. Adimlarini bosluga attigini hissederek cikti kasvetli binadan.

Cocuklugunda belki yuzlerce kez, oyun oynarken kumuna bulandigi piril piril denizin onundeydi.. Ay isiginin vurdugu siyahlik, gumus gibi parliyordu. Doga, bu kasabaya bu gece de cok comert davranmisti.. Bu durgun denizin boyle sessiz sedasiz durduguna bakmayin, o'nun her sirri bu denizin icindeydi. Bebekliginden bu yasina kadar.. Agladiginda, uzuldugunde penceresine kosar, bu denize bakarak aglardi, sevindiginde, mutlu anlarinda, yine bu denize bakarak derin bir nefes cekerdi.. Kafasi bozuldugunda bu denizin yanindan yurur, o'nun mavisinde huzur bulurdu.. Narince sarkilarini soyleyen dalgalara kulak verdi, masal anlatiyorlardi yine. Sicak yaz gecelerinde penceresi acik uyudugu uykularini animsadi.. Guldu. Babasi sabahin korunde uyandirirdi, bir guzel yuzerler, ardindan kumda kosarlardi.. Tesekkur etmeliydi denize, ayakkabilarini cikardi. Ayak bileklerine kadar suya girdi.

Deniz kadar sade olmaliydi. Katiksiz, temiz ve pak. Tepeden gelisiguzel topladigi saclarini acti. Zaten buralarin kizlari, deniz gibi kokardi.. Denizi ise, kiz gibi.. Gomleginin dugmelerini cozdu, kot pantolonunu cikardi. Kuma firlatti. Biraz daha ilerledi, dizine kadar sudaydi. Ilik su, tenini oksuyordu. Ici urperdi esen'in. Bu hisse bayilirdi.. Gulumsedi. Bir adim daha atti. Ic camasirlarindan da kurtuldu. Simdi dogdugu haldeydi. Dogdugunda da boyleydi. Kiyafetsiz dogardi insanlar. Ve yine kiyafetsiz giderlerdi.

Parmak uclari suya degdi. Islanan ellerini karnina goturdu. Gulumsedi yine. Hayatinin askindan bir parcayi da yaninda goturuyordu.. Deniz kokulu bir kiz daha, hem bu sefer ismi de deniz.. Oksadi karnini, o'nu gidecegi yerde kucagina alip doya doya öpüp koklayabilmeyi diledi. Göğsüne kadar sudaydi. Vucut isisi, suyla dengelenmisti simdi. Hic birsey hissetmiyordu. Yavas yavas islanan sac derisi onu urpertiyordu, bu hisse bayilirdi. Ege denizi boyle misafirperverdi iste. O'nu seve seve kabul ederdi. Suyun derinligi boyunu aştı, cani biraz yuzmek istiyordu. Yavasca suzuldu denizin icinde, kendini evinde hissediyordu.

http://inciswf.com/titreyerekkk.swf

Ilerledi, ilerledi.. Cocuklugunun hatiralarini tasiyan pirina kokulu memleketi gecenin siyahinda ışıldıyordu. Gulumsedi yine, guzel seyler dusundu, komik hatiralar, iyi dostlar.. Ege denizinin aciklarina yoneldi tekrardan. Yuzmekten yoruldu.
'artik zamani geldi.' karnina dokundu,
'hazir misin deniz?'.
Gucunu toplayip suda yukseldi, sonra kendini daha yuksege ittirerek bas asagi hizla suya daldi. Siyah sularda dibe ilerliyordu. Bir yerden sonra kulaklarinda bir aci hissetti. Basinc artiyordu. Yavasladi. Cigerlerindeki oksijeni vermisti, bedeni ondan oksijen bekliyordu. O ise israrla tutuyordu soluğunu. Vucudunun oksijen yoksunluguna direnemeyen esen, nefes almak uzere agzini acti, hava dolmasi gereken akcigeri ege denizinin tuzlu suyu ile doldu. Göğsünde dayanilmaz bir kramp hissetti, ardindan acı hafifledi. Dusunceleri toz bulutu gibi dagildi, bulaniklasti aklinda ne varsa.. Uykusu geliyordu. Saclarini oksayan deniz suyu, o'nu uykuya davet ediyordu. Karanlik su, yatagi oluvermişti. Uyumak uzereydi. Hayatinin en guzel uykusu bu olmaliydi, gozleri kapandi, vucudu son reflekslerini de kaybetti. Yok denecek kadar zayiflayan nabzi, son birkac vurusa hazirlaniyordu. Denizin icinde yuzen saclarinin, kafa derisini gidiklayisini hissetti son kez. Uyku hic bu kadar cezbedici olmamisti. Son kez uykuya daldi esen. Simdi hep en cok olmak istedigi yerde, su kadar saf, su ile bütün, denizden bir parça olmuştu.
http://www.youtube.com/wa...re=related&nomobile=1

--- s o n ---

tüyler diken diken :( erken bitti be panpa

bugün amma dramatik oldu be hiç beklemiyordum bu kadar aksiyon.

ananı avradını gibeyim ben senin

yuh kim okuyacak amk