tebrikler reserved

'harun senin aklin basinda mi? Daha gecen hafta telefon acip hayati zindan ettin bana, daha oncesinde arayip hungur hungur agladin. Kendindeki bu davranis bozuklugunun farkinda misin? Istanbul'a gelir gelmez profesyonel destek almalisin bence.'
harun'u kizdirmak kolaydi. Oyle ki esen artik onun icin kolay lokma haline gelmisti, onu zevkle eziyor, herseyin acisini ondan cikariyordu.
'kizim sen kimle konustugunun farkinda misin? Dilin uzamis senin, kimlerden aliyorsun bu cesareti. Adam gibi konus, mahvederim seni.'
bu sozler karsisinda esen'in gozlerinden yaslar deli gibi akmaya basladi. Hazmedemiyordu artik. Tek istedigi ozaniyla sessiz sedasiz yasayip gitmisti. Bugune kadar harunun maddi manevi ondan aldiklari yetmemis miydi?

sevdiceginin bu kahredici haline daha fazla dayanamayan ozan, gozlerinden alevler cikarak esen'in elinden telefonu bir hamlede kapti. Esen olanlara inanamiyordu. Ozan'i ilk kez bu kadar sinirli goruyordu. Ozan'in sesi olabildigince yuksekti konusurken, 'ben herseyi biliyorum harun. Onu savunmasiz sanma! Artik ezemeyeceksin, ezemeyeceksin duydun mu! Simdilik bu kadar soyluyorum. Devamini geldiginde yuzyuze konusucaz. ' , birini ezeblikdikce yureklenen fakat karsidan ataga gecildiginde kuyrugunu kistiran harun yine ayni seyi yapiyor olacakti ki, sadece 'anlamistim' dedi ve telefonu yuzlerine kapatti. Esen olanlara inanamiyordu. Harun herseyi ogrenmisti, hem de en olmayacak yolla.

biraz daha hızlı yazabilir misin rica etsek?

oha ebenim amı artık... ilk sayfayı zar zor okudum özet vardır diye direk 13 e geçtim adam hala devam ediyo amk... merakta etmedim değil ama biri özet geçer nasıl olsa sonra a.k uğraşamam

Süper gidiyorsun panpa devam

o değil, bu hikaye nasıl bitecek onu merak ediyorum amk.

devam et panpa

minik bir kus gibi titreyen sevgilisini kollarina aldi ozan. teselli etti, sakinlestirdi. kucucukken annesinin yaptigi gibi sut isitti esen'e. ilik sut o'nu daima sakinlestirirdi. ozan, esen ile ilgili boyle kucuk detaylari ezbere bilirdi.
'en kotu ne yapar?'
'nasil ne yapar? hic birsey yapamaz. goreceksin. harun yureksiz adamdir. aslinda, belki de o uzaktayken ogrenmesi daha hayirli olmustur bizim icin. oradayken sindirir bu durumu. geldiginde de basimizi agritmaz.'
'o zaten aylardir yurtdisinda yasiyor olmanin verdigi egoyla, belki de bizi takacak kadar muhattap almiyordur..'
'oyledir elbet. hadi, yatirayim seni simdi. yarin ameliyat olur belki, dinlen iyice uykunu al bebegim benim.'
ozan, elinden geldigince gerginligini esen'den saklamaya calisiyor, esen ise olumlu varsayimlari ile kendini rahatlatmaya calisiyordu. ikisini de huzursuz eden bu konuda, birbirlerine tam anlamiyla acik olamiyorlar, konusmaktan kaciniyorlardi.

tahmin ettigi gibi olursa, yarin doktor o'nu yuzde doksandokuz kurtaja kabul edecekti. guzelce yikandi temizlendi, yataga uzandi, uyumak zordu. kabullenmek daha zor. ama bir kez daha basina gelenleri tevekkul ile karsilamaya ve gerekeni yapmaya soz verdi. ozan'i belli ki uyku tutmamisti, uyumayi denemiyordu bile. televizyon izliyordu sozde, hic ilgisinin olmadigi futbol hakkinda, bazi bilirkisiler yuksek sesle tartisiyorlardi. dalip gitmisti belli ki ozan, kimbilir ne firtinalar kopuyordu temiz yureginde. olumlu ve olumsuz dusunceler, pempe hayalleri kirmiziya bulayan kabuslar aklindan gecedururken uyumustu esen. sevimsiz alarm sesi ile uyandi. ozan yaninda degildi. salona girdi. ev zaten bir oda bir salondan olusuyordu. mutfak ta, genis salona dahildi. kanepede cenin pozisyonunda uyuyakalmisti ozan. fazla ses etmemeye cabalayarak kahvalti hazirladi sevgilisine. ozan'in ac karnina disari cikmaya inat edecegini bildigi icin, en sevdigi seyleri hazirladi. bir tabaga domates salatalik dogradi, yanlarina kucuk peynirler ilistirdi ve uzerlerinde zeytinyagi gezdirdi. ekmek kizartti. kendi icadi olan tavada yumurta tarifini uyguladi. bir kapta iki yumurtayi sutle karistirdi, tuz nane karabiber ekledi. tavada bir sure pisirdikten sonra kasar peyniri rendeledi uzerinde. istah acici ozellige sahip patates kizartmasini da kendine ortak etti ozan'a kahvalti yaptirabilme meselesinde. kahvaltida patates kizartmasi yemek kadar korkunc birsey olamaz diye dusunurdu. ama bu ozan'in en sevdigi seydi ve esen ameliyattayken ortalikta ac gezinirse gucsuz dusebilirdi..

her ihtimali hesaba kattigi, ve neredeyse yuzde yuz ameliyata girecegine emin oldugu icin kahvalti yapmamayi tercih etti esen. ama hazirladigi istah acici kahvalti karsisinda midesi gurulduyordu.
'su is bi bitsin, sana kebap lokantasinda 3 gun 3 gece tatil yaptiricam, soz. resmen ac kaldin ya kiyamam.'
'hem kiyamam diyorsun hem nefes almadan yutuyorsun, pes valla pes. insan sevgilisi acken boyle istahla kahvalti yapar miymis?'
'sen de o kadar guzel yemek yapip beni tuzaga dusurmeseydin o zaman. neyse sen hazir misin, cikalim birazdan.'
'hazirim, bu gece klinikte yatmak icab eder belki diye bi sirt cantasi bile hazirladim. nolur nolmaz.'
'gerek olmaz ama iyi yapmissin. bir onlemimizi alalim da. bak sana ne gostericem..' ozan cekmecede sakladigi brosurleri cikardi. 4 gunluk midilli adasi turu. hem de gemi ile.
'ayy nasil yani. ama. vizemiz yok. biz mi gidiyoruz. bi dakika simdi, ben yanlis mi anladim?'
'saskin sevgilim, dayimlar gidiyormus ta sana da brosurleri gonderdiler. bak hatta biletlerini de gondermisler.'
'yok artik, biletlerimiz de mi hazir. ya sasirttin beni heyecanlandim birden, sacmaladim.'
tum derdi kederi unutup, ozan'in kucagina tuneyiverdi, gibica sarildi boynuna.
'cok tesekkur ederim, iyi ki varsin.. o zaman her turlu berbat hikayeyi ardimizda birakip, yeni bir baslangic yapmaya sakiz kokulu midilli adasi'na gidecegiz. '

midilli adasi turuna sanki su anda gidiyorlarmis gibi neseyle ciktilar evden. taksiye atladilar. klinige vardilar. esen'in ayaklari geri geri gidiyordu, bir an once bu dertten kurtulup, hayatina devam etmek istiyordu. sevgilisinin sevgisini doya doya hissetmek istiyordu. kimsenin mudahale edemedigi bi hayatlari olsa, sessiz sakin yasayip gitseler..
doktor bey ile selamlastiktan sonra, doktor bey testleri incelemeye koyuldu.. esen'in heyecandan midesi bulaniyordu. ozan gibica elini tutuyordu sevgilisinin. doktor bey uzun sure testleri inceledi ve yuzune dusen golgeyi bu iki agibtan daha fazla saklayamadi..

reserve

'esen hanim, bugun operasyona tabii olup olmama konusuna siz vereceksiniz. cunku sizden radikal bir karar almak zorundayim. polikistik over sendromuna bagli bir problem dunku muayenede dikkatimi cekmisti, lakin uzerinde durmamistim. bu rahatsizlik, saglik acisindan bir sorun yaratmasa da, gebe kalmaya ciddi engeller olusturabilecek duzeydedir. fakat buna ragmen bunyeniz, gebelige musaitmis ki su an zaten gebesiniz. yani ilerki yillarinizda, tekrardan bebek isteyebileceginizi hesaba katmaliyiz. polikistik over sizin icin gelecekte bir sorun teskil etmez diye dusundum. ama hormon testinizde ciddi bir gibinti var. Hiperprolaktinemi, yani asiri prolaktin yüksekliği..'
'doktor bey ne demek istiyorsunuz, ne olur anlayacagimiz dilden konusun.' ozan'in gozlerinde simsekler cakiyordu. ciddi bir problem oldugu belliydi, ama ne oldugunu anlamalari icin doktorun latince konusmayi birakmasi gerekiyordu..

reserved

'demem o ki, isterseniz gebeliginizi bugun sonlandirabiliriz ve bir saat sonra evinize gidebilirsiniz. fakat, hayatinizin geri kalaninda, sayet bir daha gebe kalmak isterseniz, korkarim yuzde birlik bir ihtimal bile soz konusu olamaz.. bu yuzden sizden iyi dusunup, daha sonra pisman olmamak uzere radikal bir karar vermenizi istiyorum.'
sok ve acinin etkisiyle carpilan tepkisiz yuzunde sessiz gozyaslari suzuluyordu. birkac saniyelik bu zaman diliminde aklindan bircok sey gelip gecmisti. isin icinden cikmak imkansizdi. filmlere konu olabilecek bu sasirtici senaryonun yuz yil dusunse, basina gelecegini tahmin etmezdi. yalniz degildi, ozan'in gozleri dolmustu. fazlasiyla.. kendini tutmaya calisiyordu, son demlerindeydi. karnindaki bebege kiyarak kurtulabilirdi, ama omru boyunca bir daha asla istedigi seyi elde edemeyecek olmakla cezalandirilacakti. bu bebek onun ilk ve son sansiydi. ayni anda hem bir mucize, hem de ceza..

matem sessizligini esen bozdu sonunda: 'biz musadenizi isteyelim doktor bey. bu, bugun karar verilebilecek bir durum degil, takdir edersiniz. '
esen'in gucu ve sogukkanliligi ozan'i etkilemisti. merhamet ve aci ile bakiyordu o'na. keske butun derdini kederini siyirip alabilseydi esen'den.. bunu istiyordu.
ciktilar muayenehaneden, sessizdiler. iki yol vardi. iki secenek. zor bir karar onlari bekliyordu.
http://www.youtube.com/watch?v=7jiYlteLkT8

gunler birbirini kovaladi, bu konuyu hic acmadan, hic birsey olmamis gibi devam ettiler bir sure. sadece yasamsal faaliyetlerini surdurduler. ozan ise gidip geldi.. esen okul'a gitti, derslerini dikkatle dinledi. hersey yolundaymis gibi.. hic bir sorunu yokmus gibi nese sacarak babasiyla telefonlasti her gun. harun bir daha asla turkiye'ye gelmeyecekmis gibi.. karninda bebek yokmus gibi, ve bir gun karninda bir bebek olabilmesi ihtimalinden cok uzak olabilme fikri hic yokmus gibi.

bebek konusunda karar vermek icin 2 ay daha zamani vardi. Annelik hissine baglanmaktan korkuyordu, eger karar verecekse, bi bir an evvel olmaliydi. Dusunuyor tasiniyor, sonuca baglayamiyordu. Hesaplar bir turlu tutmuyor, cildiracak gibi oluyor sabri tasiyordu. Herzamanki koltuguna kurulmus, pencereden disarisini donuk gozlerle izlerken, ozan suzuldu odadan iceriye. Elinde kucuk bir kutu. Oturdu esen'in, yanina. Tuttu ellerini. 'ben kararimi verdim. Cunku asil senin kararini verdigini anladim, ben de seninle ayni fikirdeyim. O'na kiyabilecek olsan coktan yapardin. Kendini zorlama.. Yapamayacagiz. Biliyorum.' elindeki kutunun icinden oyuncak bebegi cikardi. 'ilk oyuncagi bu olsun. Ben sizin icin herseyi yapmaya hazirim..'

senelerdir nefes alamamiscasina derin bir soluk cekti cigerlerine esen. Kendine bile asla itiraf edemedigi dilegi, ozan'in dudaklarindan dokulmustu. Hayalini bile kurmaya cesaretinin olmadigi dilek... Dakikalarca simgibi sarildi sevgilisine. Bu adam ile asilamayacak problem olmadigina bir kez daha inandi. Ozan, o'nu yureklendirmeye devam etti: 'gidelim memleketine, konusalim ailenle. Af dileyelim, destek isteyelim. Okulunu asla birakma. Bebegimiz bizimle buyur, birlikte buyuruz ucumuz de. Sarsintisini hayatimiz boyunca atlatamayacagimiz birseye sebep olmayalim..' tam anlamiyla buydu mesele. Esen'in yureginden gecip te, dilinin soyleyemedigi..

kendilerini israrla inandirmaya calistiklari pembe hayallerle dolu gunler hizla geciyordu, yarin harun istanbul'da olacakti. Ve o geceden sonra onlari bir daha rahatsiz etmemisti. Bu sessizlik esen'in icini urpertiyordu. Bir yandan da, ozan'in sicakligi ona cesaret veriyor, bir anlik da olsa kendinde dunyayi karsisina alabilecek cesaret uyandiriyordu. Yarin harun istanbul'da olacakti, ve suphesiz rahat durmayacakti. Esen bu son gunun stresini uzerinden atamiyordu. Dusunceleri hep, harun'un neler yapabilecegini kestirmeye calisiyordu. Tek yaptigi, gibintisini ozan'a hissettirmemeye calisip, o'nu mutlu etmekti. Bugunun de digerleri gibi siradan gecmesini saglamaya calismaktaydi. Gerisini yarin dusunecekti. Basina gelenler icin kimseyi suclayamazdi. Herseyin sorumlusu kendisiydi, ozan yara almamaliydi.