CALiNTi

Vay amk. Ne hayatlar var. Anlat pnp. Yaktım.

Devam ediyorum okumak isteyen okur;

Kavgalarda hep korkup agladim ama hicbir zaman hayata küsmedim veya darilmadim. Yediğim dayaklari söylemiyorum bile (aileden) belli bir yerden sonra alıştım bu duruma.
ilkokulda hic öyle aşık olmadim ama hoşlandığım kiz vardi ama çocukluk muhabbeti iste ciddiye almaya degmez.
Derslerim cok iyidi yalan yok. Belge alma zamani geldiğinde hep heycanlanirdim her seferinde. Yeni insanlar tanimaya korkar ve tanidigim insanlarin degerini bilirdim. Hicbir kimse icin kendi karakterimi alcaltmadim. Varsin asosyal olalim.

ip ip ip

ip ip ip

ip ip ip

ip ip ip

Neyse iplemeseniz de yazacagim anı defterim olsun burası (:

Futbola yetenegim vardi. Hani öyle lafta değil ciddi anlamda yeteneğim vardi ve solaktim. Klagib sol ayak kanat mevkisi bir tip(futboldan anlayanlar bilir). Her seyden cok severdim futbolu. Cagirsalar da gidip oynasam diye heves ederdim veya ben gidip cagirirdim. Mahallemizin delisi vardi hep kızardi ses yapiyoz diye bahcesine her top gittiginde kesip patlatirdi. Liseye kadar hicbir zaman karı kizla uğraşmadim ve hicbir zaman da ilgi duymadım osbirimi ceker cekilirdim kenara. Koyu bir fenerbahceliydim o zamanlar. Hoş simdi takım tutmuyorum.

Duygusal yazip edebiyat yapmak istemiyorum sadece bir otobiyografi gibi cunku hayat zamanla beni duygusalliktan uzaklastirdi.

Futbolu sevsem de etsem de ailem hicbir zaman yollamadi herhani bir kulübe ve ben sadece sokak ve halisahada oynamaya devam ettim hobi amacli. Neyse sokayim futbola.

Liseye geçtiğimde utangaçlığın ve asosyalligin uzerimde olmasıyla epey zorlandim başlarda. Benim yasadigim ilce okulumun oldugu ilceye göre fakir kalirdi ve bu okula gelenlerin cogu zengin kesimlerdendi. Ama ben hicbir zaman ozenmedim onlara çünkü ozenilcek bir şey yoktu. Kağıt parçasından ibaret degil hicbir sey.
Gayet guzel kizlar olmasina ragmen sınıfta hep soğuk durdum onlara ve hep nötr oldum. Bu tavrım erkeklere karşı da oyleydi. Ama zamanla aynı konudan vs. Şeylerden arkadas edinmeye basladim ve bu zor olmadı acikcasi. Ama benim bir huyum vardir hiç kimseye guvenmezdim.
isterse annem babam olsun güvenmezdim. O yuzden hickimseye cok baglanmadim ve baglanmam da. Sonrasinda gunluk okula 5 tl ile gecinen bir ogrenciydim. 5 tl nin 3 tl si yol parasi oldugunu göz onunde bulundurursak tabi. O zamanlar kantinden yemek almayip evden getiren fakir oluyordu (:
Bi kisimdan dogru gibi. Ve o zamanlar cok param varmis gibi iddaa illetine bulaştım.

Umut

Fakirin

Ekmegidir.

Devam ediyorum

Çok param varmis gibi bir de iddaa bagimlisi olmam sacma bir durumdu.
Belki de param olmadığı icin iddaa oynuyordum. Ve para biriktiriyordum kendime adidas markali bir ayakkabi alacaktim. işte baska kisilerden görüp ozenme (:
Neyse tahmini 90 tl olmustu ve ben ayakkabi almak uzere mağazaya gittiğimde cuzdanimda hiç para olmadigini farkettim ve nasil kaybolduğunu aramaya koyuldum.
Nereye gitmis olabilirdi aq parası. En son dedim sokarim ayakkabisina da şeysine de ve anladim ki ertesi gün ben uyudugumda sinifta yan siniftan bir cocuk gelip cuzdanimdaki paralari cukkalamiş. E hic kavga etmemiş bir çocuk ne yapabilir bu durumda..

Okuyacağım

iyi hikaye şuku

Devam et dinliyorum başkan

rezzzzzzzzzzzzzZzzzzzzzZzzzzzzzzzZzz

ReZZers

Rezerve