allahını kitabını seven yazsında iki dakika konuşalım kafayı yemek üzereyim

yaklaşık 1 senelik bir ilişkim var her yapılan hatanın sorumlusu olmaktan kalp kırmamak için paramparça olmaktan sıkıldım. köpekler gibi sevdim ve bugün patladım olmuyor dedim yapamıyorum dedim. her gün paramparça olmaktan kendimi aramaktan yoruldum dedim. dönemedim arkamı ama o mesaj geldi. Sen adammısın be sana güvenen sana inanan aklımı gibeyim. halbuki 1 sene boyunca her zaman yanında olduğum kadın beni bi çırpıda sildi. neden insanoğlu böylesine nankör böylesine bencil. neden hep ben diyolar çok mu zor noldu demek.

https://www.youtube.com/watch?v=g8heHXR1xI0

ulan hayat ne kadar garip ya bir o kadar da acımasız bunu sadece aşka dayanarak dile getirmiyorum keşke insanlar biraz bencilliği bırakıp insan olmayı deneseler