kimse yok ama ben devam ediyorum
Evimiz lüks bir apartmanın bodrum katıydı. Anlayacağınız üzere arkadaşlarımda hep zengin kendileri hep son moda
ayakkabılarını yarıştırırlarken ben yırtık ayakkabılarımla yanlarına gitmeye utanırdım.Çocuklugum böyleydi beyler gel zaman git zaman 7.sınıfa geçtim.Bir gün
öğretmen beni yanına çağırdı.
Tam da sınavlardan bir haftaönceydi beni müdürün odasına zütürdü. Normalde yüzümüze bakmayan müdür bana çok sıcak davrandı. Bir şey olduğu belliydi. istediğin bir şey var
bende hiç yiyemediğim ve çok sevdiğim çikolatadan istedim(reklam olmasın marka vermiyorum). Kantinci ahmet abi getirdi. Daha sonra açtım çikolatıyı yerken müdür
bana 'Baban vefat etti Yavrum' dedi. o an en sevdiğim çikolata zehir zıkkım oldu . Hemen çantamı aldığım gibi eve koştum tabi cenazze evi tıklım tıklımdı . içeri
annemle göz göze geldik sarıldık birbirimize .

beyler kimse yok mu lan? şuku verinde belli edin az aq
lan tamam gibişide anlatacam toplanın az aq

Fakirlik bu işte beyler taziyeye gelecek insanlara bir şey ikram edemedik . Zaten o anda misafirler umrumda da değildi.

1hafta okula devam etmedim daha sonra sınavlar vardı. Normalde çok iyi olan derslerim çökmüştü sınavlarda kötü geçmişti. Artık annem çalışmaya başlamıştı. Günler
geçti 8.sınıfa geçtik. Okulda en yakın arkadaşım buğra ve tuğbaydı. Buğra zor anlarımda hep destek çıkmıştır. Tuğba da kankamdır ama hiç yan gözle bakmadım ona
çalışkan bir çocuktum o zmna kadar böyle işlerle ilgilenmedim zaten. Annem didinirken okuyup adam olmam lazımdı bu işlere bulaşmamalıydım. Nitekim öylede oldu baya
çalışarak yüksek bir puan aldım. Hatta çok iyi bir puandı ülke çapnda iyi okullara gidebilirdim ne varki kitap parasını zar zor buluyordum mecburen kendi şehrimdeki
fen lisesine yazıldım (şehri belli etmicem mecbur kalmadıkça).

beyler 1 haftadır sitedeki hikayeleri okuyorum bende kendiminkini anlatmaya karar verdim bunun için hesap açtım. Hayat hikayemde gibiş de var ama onun için anlatmıcam rez felan da istemiyorum amacım içimi dökmek zaten beyler.

Fakir bir ailenin çocugu olarak dünyaya geldim. Babam sanayide demirci annemse ev hanımıydı. babam her ay didinir çalışır .
ve zaar zor geçinirdik. bir tanede erkek kardeşim var benden 3 yaş küçük. Kendimi anlatmam gerekirse o zamana kadar asosyal ve çalışkan bir çocuktum. Kardeşimd
derslerinde başarılıydı. Sınıfımdaki diğer çocuklar annelerinin aldığı kitapları çözmezken aklı fikri oyundayken ben çözmek için kitap beklerdim dört gözle.Ne var ki
hayat hikayemin başındada anlattığım gibi ailemizin geliri kısıtlıydı. Sürekli başka çocukların kitaplarını çözerdim. Onlar yeni oyuncakalrıyla oynarken ben izlerdim .
Hayatımda 2 arabamdan başka oyuncağım olmadı.

okul başladı daha sonra şans eseri tuğbayla aynı sınıfa düştük. buğrayla da iletişimi hiç koparmadık. Tuğbayla aynı sınıfa düştüğümüz iyi olmuştu ilk gün yan yana
oturduk. sonra eceyle(müjde ilerde gibiş var) tanıştık tanıştığımız gibi vurulmuştum bizim önümüzde oturuyordu. ama acaba sevgili olur mu diye düşündüm fen lisesiydi
sonuçta . daha sonra sınıfta çok sağlam arkadaşlıklar kurdum . bir yandan çalışıyor bir yandanda dersleri yürütmeye çalışıyordum. Ama ece aklımdan hiç çıkmıyordu .
9 ve 10 böyle geçti. sınıflarımız hiç değişmedi zaten (lise bölümünü hızlı geçiyorum.) 11. sınıfta artık büyümüş delikanlı olmuştum. Kardeşimde sınava hazırlanıyordu
onun masrafları için fazladan işe giriyordum. Ama değerdi kardeşim başarılıydı çünkü gelecek vaat ediyordu. okumazsa yazık olurdu . Hayat artık beni zorlamay başlamıtı
fen lisesinin zorluğu bir yandan ailenin yükü bir yandan .Hayatımda tek aşık olduğum insan aklımdan hiç çıkmıyordu . Ama bir türllü açılamadım . Hadi açıldım sevgili
oldukta sonra sinema istiycek gezip tozmak isticek ama bende para yok . Aslında onun babası da fakirdi belki halden anlardı ama ailem için çalışmalıydım aklımdan
çıkarmalıydım bunları.

Tuğba da benle aynı okulu kazanmıştı buğrada çok çalışmasına rağmen kazanamadı ve anadolu lisesine gitti
Bu arada annemi ikna ederek part time işe girdim . Ve dedemin de yardımlarıyla geçinmeye devam ediyorduk . Durumumuz hala kötüydü ama bu günlere geldiysem dedemin
hakkı büyüktür. o kadar destek olduki en kıymet verdiğim insanlardan biri olmuştu . Çalıştığım yer babamın eski dükkanıydı mehmet ustaydı partonun adı. adama yardım
ediyordum onun da hakkı bende çok büyüktür. beni işe aldı çalıştırdı felan. Ben zaten bu yaşıma gelmişim kendim yatıp annemin çalışmasına razı olmuyordu gönlüm.

Daha sonra bende döndüm eve .
Dedemden sonr abir yardım elide amcam uzatmıştı amcam zengin bir adam.
Üniye hazırlandığımı duyunca o da yardım etmeye başladı.
Bende fırsatı buldum ya it gibi çalışmaya başladım hedefim tıp okumaktı.
dedem saolsun dershaneye de başlamıştım kazanamamak için bir sebebim de yoktu. Kendim için deil kardeşim için yaşıyordum beyler. O da bizim okulu kazanmıştı başarılıydı.
Etrafımdaki çocuklar hep zengindi onlar ayakkabı teknoloji muhabbeti yaparlardı. Benimki eski moda , model felan onlara bakınca adeletini gibeyim derdim hep
milletin elinde herşey var ama beğenmiyorlar ben bir kitap parasını bulamıyorum herkes karı kız ortamlardayken ben bir senelik dershane için gecelere kadar çalışıyordum. Fakirlik bu işte beyler dedemin gönderdiği harçlığın hepsini kardeşime veriyordum. zaten çok az paraydı .millet karı kıızı yedirip içirirken ben aç aç ders dinliyordum . dershane yazdan başlamıştı zaten . 3 ay boyunca çalıştım bu son şansım olabilirdi. Ecemde çok çalışıyordu . aklımda onunla birlikte yapacakalrım vardı hep(birkaç kere daha buluştuk geçiyorum). Belki ikimizde doktor olurduk evlenirdik felan. işi biraz ileriye zütürüyordum belkide ergenlik pgibolojisiyle. Denemelerim okul başlayana kadar iyiydi. Bazı anlar olduki ders kitaabına para bulamadım dershane kitaplarında çözdüğüm soruları tekrardan çözdüm. Kendi kendime düşünüyordum ah bir doktor olsam o zaman anneme kardeşimi kral gibi yaşatırdım . belkide bugün kitap için yaptığım uzun mesaiyi belkide düğün için yapardım. insanlar hayal kurar beyler işte bende her gün bu hayalle uyur kalkınca gavatlığı bırak dersine bak diyerek kendimi motive ediyordum.

beyler şimdi yatcam yarın kesin devam etcem iyi geceler şuku verinde okudugunuz belli olsun

Biraz artan param vardi onla onu sinemaya zütürmek istedim zütürdüm de. Orda elimi boynuna doladim. Hic bisey demedi. Daha sonra ciktik
E:cok guzeldi film
Pp:begendigine sevindim
Pp: eee ece senle bisey konusmam lazim bir banka oturalim mi?
E:tamam.
E:ee neymis bu kadar onemli olan ?
Pp:ben seni cok seviyorum ama ne param ne pulum. Elimden geleni yaparim senin icin ama sen en iyilerine layiksin.
E:ben seni paran icin sevmedim gerekirse bir simit alir bolusuruz.
O zaman tum endiselerimin yersiz olduunu anladim. hala biyle kizlar kaldimi diye dusunmeden edemedim
Daha sonra evine biraktim .

Mesaja nasil baslayacagimi bir 10 dk dusunmus olmaliyim.
Pp:ece nasilsin
E:iyiyim senden naber
Pp:cok saol
Pp:onemli bisey konusmak istiyorum
E:olur
Pp: ee .. sey ben senden hoslaniyorum
Bir 5 dk yazmadi tabi aslinda kendisi de belli ediyordu sinifta bazi kizlar soru sormaya gelirdi bana ters ters bakardi o zmnlar
Daha sonra mesaj geldi cok heyecenlanmistim aq
E:bende seni
O an dunyalar benim olmustu beyler

Okul başladı derslerim çok iyiydi. O aralar tugbayı kullanarak eceyle daha da yakınlaştım tugbaya söylüyorum hep ara agzını yokla diye nerdesin kiminlesin felan kankam saolsun hiç sorun da etmezdi. tugbanın dersleride orta halliydi. iyi kötü bir üniversite kazanırdı. bu arada bugrayla da konuştum iyice gavata bağlamış zaten çok şaşırmadım. neyse .Kimi zaman oğlum erkek oldun artık işini görmen lazım felan dedi. tam gavat olmuş. Ama ben eceyi o kadar seviyordumki kabul etmedim .Tek onu sevdim bari tek sahip olduğumda o olsun dedim . Ben onu bu kadar seviyordumda acaba o bana bu kadar bağlımıydı acaba bunu zaman gösterecekti.

Rez panpa en sevdiğim hikaye türu fakir ama gururlu çocuk

11 . Sinifta derslerim cok iyiye gitti beyler. Aksam 8 e kadar sanayideydim 11 e kadar ders calisiyordum cok cabaliyordum cok yoruluyordum ama annem ve kardesim icin calismaliydim bu arada eceyle baya yakin arkadas olduk onu seviyordum aslinda ama zorundaydim calismaliydim . 11. Sinifta hoca beni olimpiyat sinifina secti kayseriye gittik. Allahtan masraflari okul karsliyordu. Orda madalya kazanamadim ama hayatimda ilk defa bu kadar gezmistim .cunku benim o zmana kadar ki tek tatil anlayisim parka gitmekti. Her ne kadar didinsemde ece aklimda hic cikmiyordu. Agib olmak buymys dedim kendi kendime tam 3yildir hic aklimdan cikmamisti.

Nihayet 3. Sinif da bitti artik uni sinavi vaktiydi dedemin de yardimlariyla dershaneye yazildim ece de yazilmisti artik yavas yavas acilmak istiyordum ona
Asosyal biri oldugum icin konusmayi pek beceremem whatsuppdan konusmaya karar verdim peki ya sevgilisi varsa bu noktada aklima tugba geldi onun araciligyla ogrenebiliridim aslinda nitekim oyle oldu anlattim herseyi tugbaya o da olur dedi. Konusmuslar felan bunlar agzini yoklamis ecenin sevgilisi yokmus ben de firsat bu firsat dedim. Belkide uni de ayrilacaktik baska sansim olmayabilirdi.

beyler ben okunmuyor diye bırakmıştım yazmayı ama baya okuyan varmış teşekkürler öncelikle hikaye daha yeni başlıyor beyler

rezerverd

edit: eğer bu anlattıkların gercekse hayat hikayemiz gercekten cok benziyo kardesim benimde babam 11 yasindayken vefat etti sonra annem calismaya basladi ve halen dedem bize yardım ediyor

BAŞIN SAĞOLSUN PANPAM :(

rezerverd

rez hacı