öncelikle iyi selamun aleyküm beyler. başımdan geçen bi olayı size anlatmak istiyorum.

liseden geçen sene mezun oldum. istediğim bölümü kazanamadım ve bir sene daha şansımı denemek istedim.bu sene o yüzden dershaneye yazıldım. sınıfta bi kız var. fazla güzel demeyeyim de iyi niyetli,ne diyeceğini bilen biri gibiydi.ben baya çalışıyorum tabi züt korkusundan bi sene daha kalınca böyle oluyor.o da geliyor yanıma soru falan soruyor sonra sohbet muhabbet ediyoruz.ben bir kez bile ona gitmedim.o hep görünce selam verirdi,o yanıma gelirdi. geçen akşam dershaneden çıktım.tek başıma eve doğru yürüyorum yanıma geldi selam verdi.ben her akşam seni burdan giderken görüyorum nerde oturuyosun diye sordu muhabbet açma amaçlı olarak bende cevap verdim. sonra ders mevzularından yine konu açıldı biraz konuştuk. konuşmaya devam ederken dilim takıldı(kekemeyim beyler kısa cümleler kurarken pek belli olmaz ama uzun cümleler kurarken belli olur).sonra bu kız bi sustu amk. biraz daha ilerledik arada yine konuştuk. sonra benim evim burda iyi akşamlar dedi ben daha iyi akşamlar demeyi bırakın ağzımı açmadan karşı kaldırıma geçti. benim dolmuşa daha biraz daha yol vardı baktım karşıda o daha gidiyodu ileri doğru. ulan dıbını feriştanını gibeyim hepiniz mi kendinizi dört dörtlük sanıyosunuz ulan. böyleleri yüzünden özgüvenim düşüyo, içime kapanıyorum,bi ortamda falan konuşmaya çekiniyorum amk sizin yüzünüzden.
neden böyle dıbına koyim ? madem insanların bazı ekgibliklerini hoş göremiyorsun, bunu bari o insana belli etme amk.

neyse beyler. okuyup derdime ortak olanlara teşekkür ediyorum. okumayanların da canı sağolsun. bunları sizden başkasına anlatamazdım, seviyorum sizleri.