Bir gün okulumuza yeni bir din öğretmeni atanmıştı. Bize isimlerimizi ve nereli olduğumuzu sordu, kendini tanıttı falan derken laf arasında "aranızda kur an bilen var mı" diye sordu. Bizimki ayaklandı dedi ben biliyorum hocam. hoca yanından bir kağıt verip oku dedi. Bizimki bir okudu var ya, benim gibi birinin bile tüyleri diken diken oldu aminakoyim. Dedim nereden öğrendi bu bin bunu

Kapıyı tiklattim ama karşılık alamadım. Içeriye seslendim gene karşılık alamadım. En sonunda babam gelip "kiricam muallaknin kapısını" dedi son bir kere daha bagirdi içeriye. Gene karşılık alamayınca annemin ısrarlarını umursamadan kapıya esaslı bir tekme attı. Ikinci vuruşunda kapı açıldı.

O esnada ağlamaya başlamıştı. Kelimeler boğazına dugumleniyordu, zar zor konuşuyordu.

Abimin odası aynı zamanda balkona açılıyordu. Kapının üst tarafından balkonun köşesine doğru bir doğalgaz borusu uzanıyordu. Orada abimin ayaklarının yerden kesilmiş bir şekilde sallandigini gördüm. Annem hemen beni dışarı itti. Ikisi de bağıra bagira abimin olduğu yere koştular. Ben ne ağlıyor ne bagiriyordum, istemsizce dua okuyordum içimden sürekli. Kendimi odama kapattım.

Bir süre durdu, hıçkırıyordu.
O anki şokla sonrasında ne olduğunu hatırlamıyorum. Apar topar hastaneye zütürdük abimi ama kurtaramadilar. Ben eminim ona bir şeyler musallat oldu.
Ben de durumun ciddiyetini henüz kavrayamamış olacaktım ki, bilmişlik taslayarak;
"Arkadaşları ona bir şeyler kullandirmistir, cin falan değildir" dedim.
Sinirli sinirli baktı gözlerime. "Sen ne anlarsın" dedi. "Kesin onlar yaptı bunu"
Ağlayarak anlatmaya devam etti.
"Daha fazla kalamadim o evde ne yapayım, başka bir yerde yaşamak istediğimi söyledim aileme. Onlar da beni yurdakaydettirdi.

Ne diyeceğimi nasıl davranacağımı bilemiyordum. Kolumu omuzuna attım "neden sakladin ki bunu benden"
"Çünkü dalga geçeceğini düşündüm.

Koridor boyunca şu parklardaki banklara benzeyen tahta oturaklardan vardı. Kendi sinifimizin hemen önündeki banka oturduk bekliyoruz. Veliler gelmeye başlamıştı, çocuğun ailesini hiç görmemiş olmama rağmen kafamda olusturdugum tasvire göre insan ayıklamaya çalışıyordum. Çocuğun kafa yapısından dolayı direk kafamda sakallı, sarıklı ve cübbeli bir babayla şalvarlı bir anne canlandı. Ama hiç de tahmin ettiğim gibi insanlar değillermiş. Ben arkadaşa tuvalete gideceğimi söyleyip kalktım. Tekrar oturduğumuz yere dönerken iki yanına gayet normal görünümlü insanların oturduğunu gördüm. Ama tuhaflardi, çocuklarına karşı, çocuk da onlara karşı çok soğuk davranıyordu. Yanlarına gidip selam verdim. Babası hemen başka bir yere baktı, annesi de beni şöyle üstün körü suzdukten sonra elimi sıktı. Çok geçmeden velileri salona almaya başlamışlardı

Ne oldugunu sormaya bile mecalim yoktu öyle berbat bir durumdaydim. Ayağa kalktım. Ne diyeyim diye düşünüyorum, bana fırsat vermeden o döndü tekrar bana. Koluyla sildi gözünü "bana sakin bir daha öyle şeyler anlatma"
Bir şey diyemeden kaldım bir süre öyle. Düşünüyorum aminakoyim ben ne anlattım diye.
"Neyi anlatmayayim ne oldu anlamadım"
Bana ailenle ilgili şeyler anlatma. Özellikle kardesinle olan şeyleri anlatma. Kalbini kırarım bak çok ciddi söylüyorum"
"Olum noldu anlamıyorum amk açık konuş benimle"
Bir şey demeden gotunu döndü çıktı gitti
Dedim giberim bu sefer düşünüp kafamda kuracak mecalim yok ne olduğunu anlamam lazım. Ben de çıktım arkasından

Nihayet okul dagilmisti. Biz de bahçeye çıktık. Hava bulutlanmaya başlamıştı ve güneşin onu kapanıyordu yavas yavas. Bir kaç dakika sonra ortalığa inanılmaz bir kasvet çöktü. Arkadaşım anlatmaya devam etti.

"Babam sürekli abim dışarı çıktığında onu takip edeceğini söylüyordu. Arkadaşlarını da tek tek dovecegini, varsa eğer ailelerine her şeyi bir bir anlatacagindan bahsediyordu. Abimde günden güne kotulesiyordu. Odasından çıkmaz oldu. Artık arkadaşlarıyla da gorusemez olmuştu. Buna sevinemedik bile, arkadaşları görüştüğü zamanlardaki haliyle o anki halini kiyasliyorduk. Kendini eve kapattigindan beri daha kötü olmuştu. Ne yapacağımızı bilemez durumdaydik
Babamın bir arkadaşının tavsiyesiyle doktora zütürmeyi düşündük ama şiddetle karşı çıktı. Bir akşam babam bu konuyu tekrar dillendirdiginde masadan kalktı babama esaslı bir tokat yapıştırdı"
O an kendime hakim olamayıp
"Hasgibtir lan babana şamar mi attı"diye bağırdım.
"Evet, burnunu kırdı adamın. Annem engel olmaya çalıştı onu da sert bir hareketle bir kenara itti. Kadıncağız kolunu incitti. Bağırıyor, küfürler savuruyor etrafı durma duman ediyordu. Odadan çıkmaya gotum yetmiyordu, kapının aralığından olan biteni izliyordum.

Daha fazla durmadım ve odama geri döndüm. Gece uyuyordum. Mutfakta bir gürültü oldu. Gene kapıyı hafifçe araladim. Son anda abimi mutfak kapısının önünden gecgeçerken gördüm. Bir şeylerle uğraşıyordu tam kestiremedim.

Bu esnada gözleri doldu, sesi titredi. Güç bela anlatmaya devam etti.
"Mutfaktan çıktığı anda aralıktan beni görmemesi için kafamı geri çektim ve kapının ardında bir süre bekledim. Odasına girip kapısını kilitledi. Merak ediyordum. Yavaşça odamdan çıktım. Kulağımı kapısına dayadim, kendi kendine bir şeyler mırıldanıyordu. Biraz korkmustum, tekrar yatagima döndüm. Duamı edip uykuya daldım

Abartısız 45 dakika kadar bekledim kapının oralarda. Veliler salondan yavaş yavas çıkmaya başlamışlardı toplantı bitiyordu. Ama bizimkiler halâ iceridelerdi. En azından önceden ufak tefek mırıldanmalar duyuyordum, ama şimdi koridora dağılan velilerin uğultusundan bir gib duyamiyordim. Koridorun diğer ucundan bulunduğum yer arasında sürekli volta atıyorum, o esnada da sınıf öğretmenimiz çıktı içeriden. Çağırdı beni, başladı klagib öğretmen triplerine
"Bu sene 3 toplantı oldu ailen bir tanesine bile gelmedi, sen ailene toplantının olduğunu söylemiyor musun yoksa"vs vs geveliyor am çullaması. Ben de bir şeyler kacirmayayim diye sürekli rehber öğretmeninin odasına bakıyorum, geçiştirmek için kaçamak cevaplar veriyorum ama amin evladı susmuyor bir türlü
"Gerekirse aileni arayıp ben haber vericem. Bugün gelemeyen veliler için yarın özel bir görüşme olacak ona kesin gelsinler" vs vs

Ulan tam o esnada kapı açıldı. Önce rehber ogretmeniyle çocuğun babası çıktı dışarı.

Ertesi sabah annemle babam mutfak masasına oturmuş sigaralarıni iciyorlardi. Ne yapabilecekleri hakkında konuşuyorlardı. Konuşmanın sonuna yetistigim için o an neye karar verdiklerini anlayamadım. Annem onaylarcasina başını salliyordu sadece. Babam sigarasını söndürdü "suna bir haber vereyim de çıkalım bari" dedi. Babam abimin odasının onune gitti, kapıyı açmaya çalıştı ama kilitliydi. Içeriye seslendi ama karşılık alamadı. Küfür savurdu tekrar mutfağa döndü. Annem bir yandan onu sakinleştirmeye çalışıyor, bir yandan da gidip abimi uyandirmami istiyordu

REZep Tayyip Erdoğan

Velileri toplantı odasına aldıktan sonra klagib öğrenci durumları anlatılmaya başlandı. Toplantının bitmesini bekledik. Toplantı bitince çocuğun ailesi bambaşka bir varlık gibi çıktı. Ancak bunu sadece ben ve çocuk farkedebiliyordu sanki. Gözleri siyah kırmızı karışımı olmuş. Sanki bir şeye kizmışlar ya da bir şey istiyorlardı. Nedenini anlamadığım bir şekilde tuvalete gittiler. Ben de tuvalete istemsiz bir şekilde girdim. bir domuz yağı büyüsyle 3ü de 30 cmli zencilere döndü başladılar biebirlerini gibmeye. şoktaydım amk. Baya gibiştikten sonra beni de gibtiler sabaha kadar zütümü dümdüz ettiler. Buda böyle bi anımdır.

Ya yannan uzatma sadede gel

Tekrar teneffüs oldu istersen tuvalette anlat ne olduğunu dedim gittik tuvalete işte dedi abim devam etti böyle sonra beni gibti hayvanlar gibi bende eve girmemeye yemin ettim

Adam farkında olmadan efsane hikaye yazdı amk

çocuk tarikat yurdunda kalıyor rez alın

yarıda bırakırsan o prefabrik yurda kitlerim seni

sonunda çocukla gibişcekler rez

Çocuğun hiç dinle falan alakası yokken aklina cinler gelmesi çok saçma ak o ne öyle

Adam çarpılmış beyler devdıbını beklemeyin kesin bilgi

Rezervasyon amk çok güzel

ulan sanane çocuğun ağzından laf alsan ne yapabilicen sanki zütü taklu bir ergensin