dıbına çakayım olaya gel.

dedemin köydeki evine ziyarete gittim adam ormanın içine meşeden ev yapmış ruh hastası oç. ama mekan on numara bi manzarası var; balkonundan bütün kasaba ayağının altında yirmi metre ilerisinde dere akıyo falan rüya gibi bi ortam. neyse. vay dedem ne zaman ölüyon ya falan muhabbet sohbet derken ben bi terasa çıktım hava almak için. manzara dehşetül vahşet amk. ömrüne ömür katar baktıkça. o ara yandaki masada su dolu sürahi gördüm bi de bardak vardı. dur dedim bi su içeyim, koydum bardağa içiyorum içtim bardağı koydum masanın üstüne. lan yemin olsun bardaktan bismillahirrahmanirrahim diye ses geldi. bi anlık şok yaşadım elim ayağım birbirine dolaştı kaydım düştüm yuvarlandım balkonda. çarpıldım falan sanıyorum ben allah diye bağırıyorum bardağı da fırlatmışım o ara aşağıya. dedem falan geldi napıyon oğlum diyo bi yandan da vuruyo amk niye vuruyosa şoktayım diye heralde. meğer besmele çeken bardakmış o. 2 saat söve sıça da bardağı aradım derenin dibinde bulduk hala besmele çekiyordu.