ufak bir hikayem var

Tel örgülere takılmaya meyilli bir aşk hikayesi

Tel örgülere takılmaya meyilli bir aşk hikayesi bizimkisi... Karşılıksız ve Ölesiye...

Mangal gibi yürek gerektiren bir soylu bir sevda bizimkisi.. Güneşten ışık yontabilmek gerekir çoğu zaman karanlıklara yürümek için Bahçedeki Fener hiç sönmesin diye.. Anne duası kadar içten çiğ damlası kadar berraktır bu duygu seli.. Fırtınalar koparır yüreklerimizde kimi zaman, hülyalara savurur bazı bazı bizi zamansız akşamlarda.

Baharda yeşillenip yazın ısınıp sımsıcak, hazan yapraklarıyla tekrar tekrar aşık oluruz sarıyla lacivertin armonisine.. Kış olunca dolarız boynumuza sevdanın rengini koca dünyaya meydan okurcasına..

Dar vakitlerde CANIM FEDA OLSUN SANA diye kelimeler dökülür ağzımızdan ve farkında olmadan tutturmuş oluruz yine zorlu sevdamızın türkülerini başımız dik alnımız açık eylem adımlarıyla arşınlarken sokakları..

Kah kırık bir sokak lambasının altında kah yakamozları seyrederken bir sahil kenarındaki bir bankta Fenerbahçe'yi düşünmek, onlu dünleri konuşmak yarınlara dair hayaller kurmak sevmelerin en şahanesidir belkide...

Dualarda ismini anmadan geçmemek yeni doğan güneşe sarı lacivert merhaba diyebilmektir belkide bu koca dünyayaı anlamlı kılan.. Kimimiz sevdamızı iş yerinde kimimiz okulunda yaşatır günboyu bu kutlu sevdayı.. Gün olur cezaevi maltalarında ismi anılır özlemle Fenerbahçemizin gün olur hastane köşelerinde.. Kimi zamansa bir mezar taşının üzerindedir bu zorlu sevdanın izleri..

Hoyrat gülüşlerle severiz gözümüzden sakınırız Fenerbahçemizi bedenlerimizi yoran acımasız hayata inat ruhumuzu incitip içimizi acıtan kötülüklere nispet yaparcasına..

iŞTE ÖYLE BiRŞEY...

NOT: Gecenin bu vaktinde içimden yazmak geldi ve kendiliğinden döküldü kelimeler..

Sevgiler.. Saygılar...

Tel örgülere takılmaya meyilli bir aşk hikayesi

Tel örgülere takılmaya meyilli bir aşk hikayesi bizimkisi... Karşılıksız ve Ölesiye...

Mangal gibi yürek gerektiren bir soylu bir sevda bizimkisi.. Güneşten ışık yontabilmek gerekir çoğu zaman karanlıklara yürümek için Bahçedeki Fener hiç sönmesin diye.. Anne duası kadar içten çiğ damlası kadar berraktır bu duygu seli.. Fırtınalar koparır yüreklerimizde kimi zaman, hülyalara savurur bazı bazı bizi zamansız akşamlarda.

Baharda yeşillenip yazın ısınıp sımsıcak, hazan yapraklarıyla tekrar tekrar aşık oluruz sarıyla lacivertin armonisine.. Kış olunca dolarız boynumuza sevdanın rengini koca dünyaya meydan okurcasına..

Dar vakitlerde CANIM FEDA OLSUN SANA diye kelimeler dökülür ağzımızdan ve farkında olmadan tutturmuş oluruz yine zorlu sevdamızın türkülerini başımız dik alnımız açık eylem adımlarıyla arşınlarken sokakları..

Kah kırık bir sokak lambasının altında kah yakamozları seyrederken bir sahil kenarındaki bir bankta Fenerbahçe'yi düşünmek, onlu dünleri konuşmak yarınlara dair hayaller kurmak sevmelerin en şahanesidir belkide...

Dualarda ismini anmadan geçmemek yeni doğan güneşe sarı lacivert merhaba diyebilmektir belkide bu koca dünyayaı anlamlı kılan.. Kimimiz sevdamızı iş yerinde kimimiz okulunda yaşatır günboyu bu kutlu sevdayı.. Gün olur cezaevi maltalarında ismi anılır özlemle Fenerbahçemizin gün olur hastane köşelerinde.. Kimi zamansa bir mezar taşının üzerindedir bu zorlu sevdanın izleri..

Hoyrat gülüşlerle severiz gözümüzden sakınırız Fenerbahçemizi bedenlerimizi yoran acımasız hayata inat ruhumuzu incitip içimizi acıtan kötülüklere nispet yaparcasına..

iŞTE ÖYLE BiRŞEY...

NOT: Gecenin bu vaktinde içimden yazmak geldi ve kendiliğinden döküldü kelimeler..

Sevgiler.. Saygılar...

pılını pırtını topla defol git duble

Aylardır hasretini çektiğimiz Fenerbahçemize Çarşamba günü Young Boys rövanş karşılaşması ile kavuşuyoruz.Her sezon öncesi hissedilen telaşın içine girmiş bulunmaktayız. Maç öncesi dostlarla hasret giderecek olmak ayrı bir mutluluk sebebi zaten.

Ancak bu mutluluk ve heyecan ne kadar uzun sürecek bu sene kim bilebilir ? Bugün sabah 9'da Göztepe'den Bostancı'ya kadar minibüs yolunu takip ederek yürüdüm... Bostancı'ya gelene kadar bütün besteleri tek tek sıradan geçirdim. Kısa bir prova yaptım kendimce fakat biliyorum ki onlarca güzel bestemiz varken biz gene Omuz Omuza'dan sonra ; " Ne Beşiktaş,ne Cimbom nede Trabzon'la" giriş yapacağız.. Maçı 1-0 önde zütürürken dakika 80'leri gösterdiği sırada biz gene Aşığım Aşığım Sana diye bağırıcaz... Bağırmayı geçtim onca emekle yaptırılan bayrakları bile sallayacak adam bulmak için bin bir dil dökeceğiz... Oysa eskiden Maraton'da bayrak sallamak için can atan onlarca insan olurdu..

1 gün önce forumda veya toplantılarda maça 1 saat önce girileceği söylenecek ancak gene herkes maça 10 dakika kala gelecek ve turnikelerde ki sıkışıklığı yaşayacağız. Gene çoğu insan bağırıyormuş gibi yapıp playback yapacak ve insanlar "sadece bağırmak için toplanan bu kadar adamdan neden böyle az ses çıkıyor" diyecek. Geçen sene tribünün patladığı dakikalarda Türk Telekom'la karşılıklı besteler söyleniyordu.. Vamos,CK,Unifeb vedasından sonra buda son derece güç bir hal aldı... Ki zaten Migros'a sesimizi duyurmak için Kızılderililer gibi ateş yakmaktan başka denemediğimiz yol kalmadı..

Tribünler ise gene karman çorman bir hal aldı..Biz bu sefer bunun dışında duruyoruz.iyi mi yapıyoruz kötü mü yapıyoruz orası ayrı tartışılır, ancak bu kadar olumsuzluğun yanında birde ayrılık ve kavgaların baş gösterdiği tribünlerimizde, bu sene bir mucize yaratmak bizim elimizde.

Tartışmaların, ayrılıkların yaşandığı şu günlerde tek amacı Fenerbahçe olanlara sesleniyorum ;
Evet beyler artık mikrofon bizde,ya sahnenin tozunu atacağız yada tozu yutacağız... Yukarda saydığım tüm olumsuzluklara karşı gellicem diyorsanız , Çarşamba günü olmamız gereken yerde görüşmek üzere..

Tribünsel Sevda
Aylardır hasretini çektiğimiz Fenerbahçemize Çarşamba günü Young Boys rövanş karşılaşması ile kavuşuyoruz.Her sezon öncesi hissedilen telaşın içine girmiş bulunmaktayız. Maç öncesi dostlarla hasret giderecek olmak ayrı bir mutluluk sebebi zaten.

Ancak bu mutluluk ve heyecan ne kadar uzun sürecek bu sene kim bilebilir ? Bugün sabah 9'da Göztepe'den Bostancı'ya kadar minibüs yolunu takip ederek yürüdüm... Bostancı'ya gelene kadar bütün besteleri tek tek sıradan geçirdim. Kısa bir prova yaptım kendimce fakat biliyorum ki onlarca güzel bestemiz varken biz gene Omuz Omuza'dan sonra ; " Ne Beşiktaş,ne Cimbom nede Trabzon'la" giriş yapacağız.. Maçı 1-0 önde zütürürken dakika 80'leri gösterdiği sırada biz gene Aşığım Aşığım Sana diye bağırıcaz... Bağırmayı geçtim onca emekle yaptırılan bayrakları bile sallayacak adam bulmak için bin bir dil dökeceğiz... Oysa eskiden Maraton'da bayrak sallamak için can atan onlarca insan olurdu..

1 gün önce forumda veya toplantılarda maça 1 saat önce girileceği söylenecek ancak gene herkes maça 10 dakika kala gelecek ve turnikelerde ki sıkışıklığı yaşayacağız. Gene çoğu insan bağırıyormuş gibi yapıp playback yapacak ve insanlar "sadece bağırmak için toplanan bu kadar adamdan neden böyle az ses çıkıyor" diyecek. Geçen sene tribünün patladığı dakikalarda Türk Telekom'la karşılıklı besteler söyleniyordu.. Vamos,CK,Unifeb vedasından sonra buda son derece güç bir hal aldı... Ki zaten Migros'a sesimizi duyurmak için Kızılderililer gibi ateş yakmaktan başka denemediğimiz yol kalmadı..

Tribünler ise gene karman çorman bir hal aldı..Biz bu sefer bunun dışında duruyoruz.iyi mi yapıyoruz kötü mü yapıyoruz orası ayrı tartışılır, ancak bu kadar olumsuzluğun yanında birde ayrılık ve kavgaların baş gösterdiği tribünlerimizde, bu sene bir mucize yaratmak bizim elimizde.

Tartışmaların, ayrılıkların yaşandığı şu günlerde tek amacı Fenerbahçe olanlara sesleniyorum ;
Evet beyler artık mikrofon bizde,ya sahnenin tozunu atacağız yada tozu yutacağız... Yukarda saydığım tüm olumsuzluklara karşı gellicem diyorsanız , Çarşamba günü olmamız gereken yerde görüşmek üzere..

Tribünsel Sevda

evet @35 gerekli uyarıyı yaptı halen gibtir olup gitmeyenler var.3.sayfadan itibaren gibiş başlıyor demedi deme çift muallak gibtirrr gittt.

Tel örgülere takılmaya meyilli bir aşk hikayesi

Tel örgülere takılmaya meyilli bir aşk hikayesi bizimkisi... Karşılıksız ve Ölesiye...

Mangal gibi yürek gerektiren bir soylu bir sevda bizimkisi.. Güneşten ışık yontabilmek gerekir çoğu zaman karanlıklara yürümek için Bahçedeki Fener hiç sönmesin diye.. Anne duası kadar içten çiğ damlası kadar berraktır bu duygu seli.. Fırtınalar koparır yüreklerimizde kimi zaman, hülyalara savurur bazı bazı bizi zamansız akşamlarda.

Baharda yeşillenip yazın ısınıp sımsıcak, hazan yapraklarıyla tekrar tekrar aşık oluruz sarıyla lacivertin armonisine.. Kış olunca dolarız boynumuza sevdanın rengini koca dünyaya meydan okurcasına..

Dar vakitlerde CANIM FEDA OLSUN SANA diye kelimeler dökülür ağzımızdan ve farkında olmadan tutturmuş oluruz yine zorlu sevdamızın türkülerini başımız dik alnımız açık eylem adımlarıyla arşınlarken sokakları..

Kah kırık bir sokak lambasının altında kah yakamozları seyrederken bir sahil kenarındaki bir bankta Fenerbahçe'yi düşünmek, onlu dünleri konuşmak yarınlara dair hayaller kurmak sevmelerin en şahanesidir belkide...

Dualarda ismini anmadan geçmemek yeni doğan güneşe sarı lacivert merhaba diyebilmektir belkide bu koca dünyayaı anlamlı kılan.. Kimimiz sevdamızı iş yerinde kimimiz okulunda yaşatır günboyu bu kutlu sevdayı.. Gün olur cezaevi maltalarında ismi anılır özlemle Fenerbahçemizin gün olur hastane köşelerinde.. Kimi zamansa bir mezar taşının üzerindedir bu zorlu sevdanın izleri..

Hoyrat gülüşlerle severiz gözümüzden sakınırız Fenerbahçemizi bedenlerimizi yoran acımasız hayata inat ruhumuzu incitip içimizi acıtan kötülüklere nispet yaparcasına..

iŞTE ÖYLE BiRŞEY...

NOT: Gecenin bu vaktinde içimden yazmak geldi ve kendiliğinden döküldü kelimeler..

Sevgiler.. Saygılar... evet @35 gerekli uyarıyı yaptı halen gibtir olup gitmeyenler var.3.sayfadan itibaren gibiş başlıyor demedi deme çift muallak gibtirrr gittt.

Tel örgülere takılmaya meyilli bir aşk hikayesi

Tel örgülere takılmaya meyilli bir aşk hikayesi bizimkisi... Karşılıksız ve Ölesiye...

Mangal gibi yürek gerektiren bir soylu bir sevda bizimkisi.. Güneşten ışık yontabilmek gerekir çoğu zaman karanlıklara yürümek için Bahçedeki Fener hiç sönmesin diye.. Anne duası kadar içten çiğ damlası kadar berraktır bu duygu seli.. Fırtınalar koparır yüreklerimizde kimi zaman, hülyalara savurur bazı bazı bizi zamansız akşamlarda.

Baharda yeşillenip yazın ısınıp sımsıcak, hazan yapraklarıyla tekrar tekrar aşık oluruz sarıyla lacivertin armonisine.. Kış olunca dolarız boynumuza sevdanın rengini koca dünyaya meydan okurcasına..

Dar vakitlerde CANIM FEDA OLSUN SANA diye kelimeler dökülür ağzımızdan ve farkında olmadan tutturmuş oluruz yine zorlu sevdamızın türkülerini başımız dik alnımız açık eylem adımlarıyla arşınlarken sokakları..

Kah kırık bir sokak lambasının altında kah yakamozları seyrederken bir sahil kenarındaki bir bankta Fenerbahçe'yi düşünmek, onlu dünleri konuşmak yarınlara dair hayaller kurmak sevmelerin en şahanesidir belkide...

Dualarda ismini anmadan geçmemek yeni doğan güneşe sarı lacivert merhaba diyebilmektir belkide bu koca dünyayaı anlamlı kılan.. Kimimiz sevdamızı iş yerinde kimimiz okulunda yaşatır günboyu bu kutlu sevdayı.. Gün olur cezaevi maltalarında ismi anılır özlemle Fenerbahçemizin gün olur hastane köşelerinde.. Kimi zamansa bir mezar taşının üzerindedir bu zorlu sevdanın izleri..

Hoyrat gülüşlerle severiz gözümüzden sakınırız Fenerbahçemizi bedenlerimizi yoran acımasız hayata inat ruhumuzu incitip içimizi acıtan kötülüklere nispet yaparcasına..

iŞTE ÖYLE BiRŞEY...

NOT: Gecenin bu vaktinde içimden yazmak geldi ve kendiliğinden döküldü kelimeler..

Sevgiler.. Saygılar...

Aylardır hasretini çektiğimiz Fenerbahçemize Çarşamba günü Young Boys rövanş karşılaşması ile kavuşuyoruz.Her sezon öncesi hissedilen telaşın içine girmiş bulunmaktayız. Maç öncesi dostlarla hasret giderecek olmak ayrı bir mutluluk sebebi zaten.

Ancak bu mutluluk ve heyecan ne kadar uzun sürecek bu sene kim bilebilir ? Bugün sabah 9'da Göztepe'den Bostancı'ya kadar minibüs yolunu takip ederek yürüdüm... Bostancı'ya gelene kadar bütün besteleri tek tek sıradan geçirdim. Kısa bir prova yaptım kendimce fakat biliyorum ki onlarca güzel bestemiz varken biz gene Omuz Omuza'dan sonra ; " Ne Beşiktaş,ne Cimbom nede Trabzon'la" giriş yapacağız.. Maçı 1-0 önde zütürürken dakika 80'leri gösterdiği sırada biz gene Aşığım Aşığım Sana diye bağırıcaz... Bağırmayı geçtim onca emekle yaptırılan bayrakları bile sallayacak adam bulmak için bin bir dil dökeceğiz... Oysa eskiden Maraton'da bayrak sallamak için can atan onlarca insan olurdu..

1 gün önce forumda veya toplantılarda maça 1 saat önce girileceği söylenecek ancak gene herkes maça 10 dakika kala gelecek ve turnikelerde ki sıkışıklığı yaşayacağız. Gene çoğu insan bağırıyormuş gibi yapıp playback yapacak ve insanlar "sadece bağırmak için toplanan bu kadar adamdan neden böyle az ses çıkıyor" diyecek. Geçen sene tribünün patladığı dakikalarda Türk Telekom'la karşılıklı besteler söyleniyordu.. Vamos,CK,Unifeb vedasından sonra buda son derece güç bir hal aldı... Ki zaten Migros'a sesimizi duyurmak için Kızılderililer gibi ateş yakmaktan başka denemediğimiz yol kalmadı..

Tribünler ise gene karman çorman bir hal aldı..Biz bu sefer bunun dışında duruyoruz.iyi mi yapıyoruz kötü mü yapıyoruz orası ayrı tartışılır, ancak bu kadar olumsuzluğun yanında birde ayrılık ve kavgaların baş gösterdiği tribünlerimizde, bu sene bir mucize yaratmak bizim elimizde.

Tartışmaların, ayrılıkların yaşandığı şu günlerde tek amacı Fenerbahçe olanlara sesleniyorum ;
Evet beyler artık mikrofon bizde,ya sahnenin tozunu atacağız yada tozu yutacağız... Yukarda saydığım tüm olumsuzluklara karşı gellicem diyorsanız , Çarşamba günü olmamız gereken yerde görüşmek üzere..

Tribünsel SevdaAylardır hasretini çektiğimiz Fenerbahçemize Çarşamba günü Young Boys rövanş karşılaşması ile kavuşuyoruz.Her sezon öncesi hissedilen telaşın içine girmiş bulunmaktayız. Maç öncesi dostlarla hasret giderecek olmak ayrı bir mutluluk sebebi zaten.

Ancak bu mutluluk ve heyecan ne kadar uzun sürecek bu sene kim bilebilir ? Bugün sabah 9'da Göztepe'den Bostancı'ya kadar minibüs yolunu takip ederek yürüdüm... Bostancı'ya gelene kadar bütün besteleri tek tek sıradan geçirdim. Kısa bir prova yaptım kendimce fakat biliyorum ki onlarca güzel bestemiz varken biz gene Omuz Omuza'dan sonra ; " Ne Beşiktaş,ne Cimbom nede Trabzon'la" giriş yapacağız.. Maçı 1-0 önde zütürürken dakika 80'leri gösterdiği sırada biz gene Aşığım Aşığım Sana diye bağırıcaz... Bağırmayı geçtim onca emekle yaptırılan bayrakları bile sallayacak adam bulmak için bin bir dil dökeceğiz... Oysa eskiden Maraton'da bayrak sallamak için can atan onlarca insan olurdu..

1 gün önce forumda veya toplantılarda maça 1 saat önce girileceği söylenecek ancak gene herkes maça 10 dakika kala gelecek ve turnikelerde ki sıkışıklığı yaşayacağız. Gene çoğu insan bağırıyormuş gibi yapıp playback yapacak ve insanlar "sadece bağırmak için toplanan bu kadar adamdan neden böyle az ses çıkıyor" diyecek. Geçen sene tribünün patladığı dakikalarda Türk Telekom'la karşılıklı besteler söyleniyordu.. Vamos,CK,Unifeb vedasından sonra buda son derece güç bir hal aldı... Ki zaten Migros'a sesimizi duyurmak için Kızılderililer gibi ateş yakmaktan başka denemediğimiz yol kalmadı..

Tribünler ise gene karman çorman bir hal aldı..Biz bu sefer bunun dışında duruyoruz.iyi mi yapıyoruz kötü mü yapıyoruz orası ayrı tartışılır, ancak bu kadar olumsuzluğun yanında birde ayrılık ve kavgaların baş gösterdiği tribünlerimizde, bu sene bir mucize yaratmak bizim elimizde.

Tartışmaların, ayrılıkların yaşandığı şu günlerde tek amacı Fenerbahçe olanlara sesleniyorum ;
Evet beyler artık mikrofon bizde,ya sahnenin tozunu atacağız yada tozu yutacağız... Yukarda saydığım tüm olumsuzluklara karşı gellicem diyorsanız , Çarşamba günü olmamız gereken yerde görüşmek üzere..

Tribünsel Sevda