uday hüseyinle geçen anımı anlatıyorum

1998 yılında yeni mezun olmuş bir bilgisayar mühendisiyken ırakta geçen ibretlik bir hikayedir birazdan anlatacaklarım. fakirliğin ve zenginliğin son noktalarında geçen hayatlardır hikayede geçenler.

okuyan yok sanırım hikaye finito merak eden oursa özelden seslensin

@14 al düzelttim amk

ben dinliyorumda kanalın sitesi var mı amk googleda çıkmıyor

okuyan varsa anlat panpa desin

şöförün günahı boynuna sanırım yolu epey uzattı ama çok pahalı da değildi 25 dinar gibi bir ücret ödedim. şimdiki paraya vuracak olursak 10 lira falan diyeyim size. içeri girdiğimde karşıma güvenlik çıktı. ortamdaki tek bıyısız adam bendim sanırım. zaten insanlar direk bana bakıyordu. bu sıkıntıyı halletmeliydim aklıma not ettim bıyık hallolmalı. ofis 7. kattaydı üst katlara doğru teknolojiyle paralel olarak insanların dış görünümü de değişiyordu. 7. kata çıkınca bu sefer nerdeyse hiç ıraklı arap göremiyordum çevremde. çoğu yabancı 15 kişilik bir departmandı. tanışma faslından sonra ne zamandır burada çalıştklarını sordum. en fazla bir aydır burdaydı en uzun süre çalışanı. yeni kurulan bir departmandı ve projelerin başlangıcını biz yapacağımızdan biraz korkmuştum ama fazlasıyla rahatladım. süren projelere dahil olmak bilg müh için genelde çok sancılı olur diye duymuştum.

etrafıma bakıyordum öğrenmeye çalışıyordum bu medeniyeti. bana nedense konyayı hatırlattı. düzlük çorak bi yerdi. ama yolları oldukça güzeldi araba giderken sarsmıyordu insanı. çevredeki her boş duvarda saddamın fotoğrafları resimleri pankartları vardı. militarist yönetimin dibiydi adeta. mesela süt entegre tesisinde saddamın ineklerle bir resmi varken valilik binasında saddamın daktiloyla bir resmi vardı. fakat gazetelerin yazdığı gibi sürekli bir dayak bir işkence hali yoktu ortada insanlar günlük telaş içinde işinde gücündeydi. anladığım kadarıyla yönetimin gazabı muhalif olan kesimeydi sadece. boyun eğenlerin, destekleyenlerin başını okşuyor gibi geldi bana.

öncelikle çevreyi betimlemek istiyorum size. aslında beklediğimden daha görgülü bir milletti ıraklılar. fakir oldukları her hallerinden belliydi ama giyim tarzları kadın erkek ilişkileri diğer arap toplumlarına göre daha sıcak görünüyordu. haremlik selamlık yer yoktu neredeyse. tek sıkıntım herkesle ingilizce konuşmaya çalışmaktı. yabancı olduğunuzu anlayınca esnafların hepsi kapalı çarşıdaki turist kazıklayan çakallara dönüşüveriyordu. yine de güzel şehirdi bağdat. taksiye atlayıp çalışacağım televizyonun bulunduğu yere gidiyordum. yol uzundu bağdatın güneyinde kaldığını biliyordum. taksici çatpat ingilizce biliyordu zaten gideceğim yeri söylediğinde çok zorlanmadan anladı ırakın bilinen bir tv kanalında çalışacağım için sevinmiştim.

cia.avi

işe başlangıç tarihi eylül ortasıydı. 13 yada 14 eylül olabilir. içimde biraz korku biraz tedirginlikle ırakın yolunu tuttum. şimdiki adı bağdat havalimanı olan o dönem Saddam international havalimanına indik.

rizorvid

reserved

ben de şansımı bizden daha geri kalmış yerlerde denemek istedim. aklımda iran, pakistan, suriye, ırak ya da libya vardı. bir kaç arama taramanın sonucunda ırakın yerel kanalı el shabab televizyonunda iş buldum. yerelden beynelminele geçiş yapmaya çalışıyordu kanal. yeni kurulan uydu yayın departmanında çalışmam istenmişti. gömülü sistemler üzerinde çalışacaktım. c, c++ ve perl kullanmam isteniyordu. perl konusunda yetkin olmadığımı söyledim ama sünni olduğumu duyunca çok da önemsemediler.

bir kaç arkadaşımla beraber turkcelle başvurduk daha yeni kurumsallaşan bir şirket görünümündeydi. ama mülakatta einstein aradıklarını anlayınca ondan da vazgeçmek durumunda kaldım. ingilizcem odukça iyiydi. yurt dışını mı denesem acaba dedim. başlangıçta halam ve ailesinin yaşadığı belçikayı denedim ama çalışma izni ve vize işlemleri belimi büktü. ayrıca avrupanın fersah fersah gerisindeydi aldığım eğitim.

ağustos 1998di mezun oldum ege üniden. iş arıyorum. yok amk kriz etkilerini hafiften göstermiş bütün holdingler işten çıkarmaya bilgi işlem departmanlarından başlamış. bilgisayar mühendisleri aç bildiğin. internet cafe açanlar var arkadaşlarımın arasında.

yalanına sokuyumcular için caps nerde panpa

yalanına sokuyum